11η ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΥ 2001

Προσωπικής Ευθύνης
 Δημητρίου Θ. Μανίκα
Οκτώβριος 2001

     Θέσεις   
Αντι
Προ 
 

 11η ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΥ 2001

            Δεν με ενδιαφέρει η εθνικότης, η φυλή και η θρησκεία των θυμάτων. Μου αρκεί ότι χιλιάδες ανύποπτοι, αθώοι άνθρωποι έχασαν το αγαθό θείο δώρο της ζωής τους, με τρόπο άλογο και ανατριχιαστικό. Το πένθος είναι βαρύ, γιατί, παρά την απόσταση, το έγκλημα έγινε μπροστά στα μάτια μου, και τα θύματα μπορούσαν να είναι συγγενείς, φίλοι, γείτονες. Χρέος λοιπόν πένθους και μνημοσύνου. Οφείλουμε μνημόσυνο ΑΝΑΘΗΜΑΤΟΣ στα θύματα και μνημόσυνο ΑΝΑΘΕΜΑΤΟΣ στους εγκληματίες, κυρίως δε σ΄αυτούς που συνέλαβαν, οργάνωσαν και διέταξαν αυτό το έγκλημα. Και γι΄αυτούς επίσης δεν μ΄ενδιαφέρει η εθνικότης, η φυλή και η θρησκεία, γιατί καμιά εθνική ανάγκη, κανένα φυλετικό πάθος και κανένα θρησκευτικό χρέος, δεν μπορεί να δικαιολογήσει αυτή την τερατώδη ενέργεια.

Η προϊστορία μας έχει κληροδοτήσει μύθους τεράτων, ασκήσεως αλόγου βίας και ασεβείας στο αγαθό της ανθρώπινης ζωής και τούτο προφανώς, γιατί δεν ανέχθηκε να αποδώσει σε ανθρώπους τερατουργήματα.

            Και είναι έργο τεράτων ότι έγινε στις 11 Σεπτεμβρίου. Τέρατα εδίκασαν ερήμην, άνευ αιτίας, καταδίκασαν και εξολόθρευσαν αγνώστους, ανυπόπτους και αθώους. Τέρατα προετοίμασαν και σε τέρατα διαμόρφωσαν τους εκτελεστές, ώστε να ασεβήσουν στο υπέρτατο δώρο της ζωής τους και να αφαιρέσουν τις ζωές αγνώστων σ΄αυτούς ανθρώπων.

            Τέρατα μόνον μπορούν να απολαμβάνουν και ίσως να ηδονίζονται., από τον τρόμο, που προκαλούν οι πράξεις τους. Σ΄αυτή την τελευταία φράση μου περικλείεται η άποψή μου, για κάθε πράξη τρομοκρατική και κάθε τρομοκράτη.

 «ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΟΣ ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΤΙΣΜΟΣ» (Δ.Σ)

            Όρος, ο οποίος καλύπτει την τελική διαμόρφωση της λειτουργίας και των διαδικασιών ολοκληρωτικού ελέγχου των Κομμουνιστικών Κομμάτων και του κράτους, όπου τα  Κ.Κ. κυβερνούσαν.

            Κατά τον Δ.Σ. : «Υπάρχει πάντοτε ένα κεντρικό κυρίαρχο πρόσωπο (ο Γ.Γ. του Κ.Κ.) παντεπόπτης και απόλυτος ελεγκτής. Ο Γ.Γ. περιβάλλεται από το Π.Γ. (συνήθως 12μελές), το οποίο θεωρητικά είναι το ανώτατο κομματικό όργανο και το οποίον, όταν οι ισορροπίες διαταραχθούν (η ισχύς του Γ.Γ. αμφισβητηθεί), μπορεί να τον αλλάξει. Γ.Γ. και Π.Γ. αντλούν την εξουσία από την Κ.Ε και μέσω αυτής την ασκούν. Ο Δ.Σ. όμως τους εξασφαλίζει τον έλεγχο της Κ.Ε. γιατί με τις διαδικασίες του κατευθύνουν, προς τα μέλη του κόμματος τις επιθυμίες (προθέσεις) τους, μέχρι τις βασικές κομματικές οργανώσεις. Αντιστρόφως από τις βασικές οργανώσεις, υποταγμένες στην καθοδήγηση και με το μηχανισμό ελέγχου της εκλογής

Αφήστε μια απάντηση