Blog

Προ δεκαημέρου υπήρξε μια αχνή αναφορά ελαχίστων ελληνικών μέσων μαζικής ενημέρωσης στη δημοσιοποίηση της ανακοίνωσης, από τις αρχές ασφαλείας της Κένυας, της εξουδετέρωσης ενός σχεδίου πολλαπλών τρομοκρατικών κτυπημάτων στη χώρα αυτή. Η είδηση δεν θα αποτελούσε έκπληξη, καθώς η Κένυα δοκιμάζεται τα τελευταία χρόνια από σειρά αιματηρών τρομοκρατικών κτυπημάτων από ισλαμιστικές εξτρεμιστικές οργανώσεις, εάν δεν αναφέρονταν στην ενδεχόμενη χρήση βιολογικών όπλων. Όπως αποκαλύπτει η αστυνομία της χώρας αυτής, στην οργάνωση του κτυπήματος εμπλέκονται ειδικευόμενοι φοιτητές της ιατρικής που σχεδίαζαν να εξαπολύσουν μια βιολογική επίθεση στην Κένυα, χρησιμοποιώντας «άνθρακα». Οι ακριβείς διαστάσεις της πληροφορίας δεν δύνανται να επαληθευθούν ούτε και να διασταυρωθεί η εγκυρότητα της αλλά ούτε και ο βαθμός προπαρασκευής των εμπλεκομένων καθώς και οι πιθανότητες επιτυχίας της ενέργειας.
Παρά τη διάχυτη φημολογία, η απόκτηση, διατήρηση, μεταφορά και χρησιμοποίηση μιας βιολογικής ουσίας δεν αποτελεί εύκολη υπόθεση και απαιτεί γνώσεις, εξοπλισμό και κατάλληλη υποδομή. Εμφανίζεται μια ολόκληρη σειρά εμποδίων, πλέον των αυστηρών μέτρων ασφαλείας που έχουν παγκόσμια υιοθετήσει οι εταιρείες και κρατικά κέντρα ερευνών που διαθέτουν παραπλήσια υλικά που μπορούν να χρησιμοποιηθούν ως βιολογικά όπλα. Ο κίνδυνος ανεξέλεγκτης μόλυνσης, συμπεριλαμβανομένων και των τρομοκρατών είναι μεγάλος, γεγονός όμως που πιθανόν δεν προβληματίζει τους φανατικούς μάρτυρες που ανυπομονούν να συναντηθούν με το δημιουργό τους. Φαίνεται ακόμη ότι και οι απαιτούμενες εξειδικευμένες γνώσεις μπορεί να αντληθούν από το φανατικούς που έχουν εισχωρήσει στους χώρους των ιατρικών-βιολογικών υπηρεσιών διαφόρων κρατών. Αναφορικά με το ζήτημα του εξοπλισμού, ο πακτωλός «μαύρου» χρήματος των εξτρεμιστών διευκολύνει την προμήθεια του, παρά τα αυστηρά μέτρα ασφαλείας παγκοσμίως. Ευτυχώς ελάχιστα μέχρι σήμερα είναι τα επεισόδια χρήσης χημικών και βιολογικών ουσιών από τρομοκρατικές οργανώσεις. Η πλέον γνωστή αφορά τη χρήση της ουσίας «σαρίν», σε επίθεση σε μετρό της Ιαπωνίας τη δεκαετία του 1990 που επέφερε 12 νεκρούς. Οι δράστες, που γρήγορα συνελήφθησαν, αποδείχθηκε ότι είχαν πρόσβαση σε εξειδικευμένο βιολογικό κέντρο ενώ τα μέτρα ασφαλείας εκείνης της εποχής αποδείχθηκαν ανεπαρκή. Αποστολές φακέλων με «άνθρακα» στις ΗΠΑ, τη δεκαετία του 2000, δεν έφεραν τα αναμενόμενα αποτελέσματα και αποτέλεσαν μεμονωμένες πράξεις διαταραγμένων ατόμων.
Ο κίνδυνος όμως μια χημικής ή βιολογικής επίθεσης (να προσθέσω και πυρηνικής) είναι υπαρκτός και ορθά αποτελεί και το μέγιστο εφιάλτη των αρχών ασφαλείας όλων των κρατών. Ενδεχομένως οι πληροφορίες της κενυατικής αστυνομίας να υπερβάλλουν για το μέγεθος της συνομωσίας αλλά η συγκεκριμένη χώρα, από το 2011 που ενεπλάκει με ειρηνευτικά στρατεύματα στη Σομαλία, έχει δεχθεί ανελέητα τρομοκρατικά κτυπήματα. Η ύπαρξη σημαντικού ποσοστού Μουσουλμάνων σε αυτή τη χριστιανική χώρα της Αφρικής σε συνδυασμό με την εισαγόμενη τρομοκρατία, την κατέστησαν ιδανικό στόχο για τους εξτρεμιστές που επιζητούν την ολοκληρωτική σύγκρουση. Ολόκληρη η βορειοανατολική Αφρική, αποτελεί χώρο δραστηριοποιήσεως αντιμαχομένων και αλληλοδιαπλεκόμενων ισλαμιστικών εξτρεμιστικών οργανώσεων ( ISIS, al-Qaeda, al-Shabab) με επίκεντρο το «failed state» της Σομαλίας.
Το γεγονός της δημοσιοποίησης της απειλής περιέργως δεν έλαβε σημαντικές διαστάσεις και στα διεθνή μέσα ενημέρωσης. Ενδεχομένως και μάλλον ορθά, εκτιμήθηκε ότι η υπερβολική καλλιέργεια ανησυχίας, πέραν ενός ορίου, στον πληθυσμό έχει αρνητικά αποτελέσματα και παρενέργειες που μεταφράζονται σε πολιτικές, οικονομικές και γενικότερα αποσταθεροποιητικές συνέπειες. Πρόσφατο και το επεισόδιο της καθυστέρησης πτήσεως στις ΗΠΑ μετά από καταγγελία επιβάτη αεροσκάφους ότι ο διπλανός του (ελαφρά μελαχρινός) έγραφε σε  άγνωστη (για τον καταγγέλλοντα) γλώσσα, ομοιάζουσα με αραβική, το μήνυμα της επικείμενης τρομοκρατικής επίθεσης! Αποδείχθηκε βέβαια ότι ο συνεπιβάτης του καχύποπτου (απαίδευτου) Αμερικανού ήταν Ιταλός επιστήμονας που έλυνε εξισώσεις για να περάσει την ώρα του και να ακονίσει τις δεξιότητες του!
Επανερχόμενοι όμως στην απειλή ενός τρομοκρατικού κτυπήματος με όπλα μαζικής καταστροφής, πρέπει να κατανοήσουμε ότι ο κίνδυνος είναι υπαρκτός. Σίγουρα οι δυνάμεις ασφαλείας συνεργάζονται παγκοσμίως για την αντιμετώπιση ενός τέτοιου ενδεχόμενου. Πρόσφατα όμως τρομοκρατικά κτυπήματα αποκάλυψαν σημαντικά κενά στη συνεργασία και αδικαιολόγητη αδράνεια αστυνομικών υπηρεσιών συγκροτημένων χωρών που αντιμετωπίζουν αυξημένα επίπεδα απειλής. Ο κίνδυνος είναι διαρκής και επιβάλλεται συνεχής επαγρύπνηση, συνεργασία και παράλληλα η ύπαρξη ετοιμότητας και ικανότητας του κρατικού μηχανισμού (συμπεριλαμβανομένης και των πολιτών) να αντιμετωπίσει ένα παρόμοιο περιστατικό. Η επίθεση της 11ης Σεπτεμβρίου επηρέασε την καθημερινότητα του πλανήτη και επαναπροσδιόρισε απειλές, στρατηγικούς σχεδιασμούς και δράσεις. Μια παραπλήσια επίθεση, περισσότερο φονική, με όπλα μαζικής καταστροφής, μπορούμε άραγε να συνειδητοποιήσουμε τις παγκόσμιες αλλαγές θα επιφέρει?

Δημοσιεύτηκε στην Νέα Πολιτική!