Blog

Να πούμε ξανά και ωμά τα πράγματα με το όνομά τους: Η διζωνική δικοινοτική ομοσπονδία είναι τουρκικής και αγγλικής έμπνευσης. Στοχεύει πρώτιστα στην εξυπηρέτηση των βρετανικών και τουρκικών συμφερόντων αναλώμασι των νόμιμων κατοίκων της Κύπρου. Η διζωνική τερατουργία δεν υπάρχει στην διεθνή νομολογία. Επιχειρήθηκε εφαρμογή της στο ρατσιστικό καθεστώς της Ν. Αφρικής και ο Ν. Μαντέλα ορθά την απέρριψε. Η διζωνική, καθ’ ομολογίαν ακόμα και του διαπρύσιου προαγωγού της, Ν. Αναστασιάδη, θα δώσει στην κατοχική Τουρκία ισχυρό βήμα για να εκβιάζει την Ευρώπη. Και θα οδηγήσει στην προτεκτορατοποίηση και ισλαμοποίηση της νήσου.

Η διζωνική, την οποία οι Αγγλοαμερικανοί με τη συνέργεια δικών μας ηγετών επιχειρείται να επιβληθεί στους νόμιμους κατοίκους της Κύπρου, δεν μπορεί να αγνοεί τις ευαισθησίες όπως και την πολιτική των γειτονικών χωρών και δη της Αιγύπτου και του Ισραήλ, χώρια η Ελλάδα, της οποίας ο στρατηγικός χώρος πρέπει να εκτείνεται και να φθάνει μέχρι τις ακτές της Αν. Μεσογείου. Με απλά λόγια: Η διζωνική, με τις ολέθριες υποχωρήσεις τουλάχιστον δύο Προέδρων, του Δ. Χριστόφια και του Ν. Αναστασιάδη, επιτρέπει στην Τουρκία να έχει ενεργό και αποφασιστικό ρόλο όχι μόνο στην Κύπρο και στην ΕΕ αλλά και στις εξελίξεις της Μέσης Ανατολής.

Επικίνδυνος Ερντογάν

Ο πρόεδρος Ερντογάν θεωρείται από τους Αμερικανούς και τους Δυτικούς ως ο πλέον αναξιόπιστος, απρόβλεπτος, αλαζόνας και επικίνδυνος σύμμαχος για το ΝΑΤΟ. Η επιτήδεια προσέγγιση του με τη Ρωσία, η αγορά των S-400 και η ενορχηστρωμένη από τον ίδιο αντίδραση των αραβικών και άλλων χωρών – περιλαμβανομένης, δυστυχώς, της Ελλάδος και της Κύπρου –  κατά της απόφασης του Αμερικανού προέδρου Τραμπ, να αναγνωρίσει την Ιερουσαλήμ ως πρωτεύουσα του Ισραήλ, τον κατέστησαν αποδιοπομπαίο τράγο του διακρατικού και διεθνούς συστήματος. Άρα, «λύση» του Κυπριακού με τουρκικές προδιαγραφές επηρεάζει και παραβλάπτει ζωτικά εθνικά συμφέροντα πολλών και ειδικά μεγάλων χωρών, όπως π.χ., η Ρωσία, οι οποίες εμπλέκονται και διαδραματίζουν σοβαρό ρόλο στα πράγματα της Μέσης Ανατολής.
 
Η Μόσχα ανέκαθεν επιδιώκει να έχει σημαντικό ρόλο στις υποθέσεις των μεσογειακών χωρών. Βεβαίως, δεν παραγνωρίζει τις σφαίρες επιρροής ούτε την ισορροπία δυνάμεων και συμφερόντων στην περιοχή. Γνωρίζει ότι μετά την κρίση του Σουέζ και την δραστήρια εμπλοκή των ΗΠΑ στην περιοχή μας, η Κύπρος, είτε αρέσει είτε όχι, ανήκει στην σφαίρα επιρροής των αγγλοαμερικανικών συμφερόντων. Γι’ αυτό και η Μόσχα δεν επιδιώκει στρατιωτικές βάσεις στο νησί, παρά τις αφελείς εκκλήσεις διαφόρων αμαθών Κυπρίων πολιτικών, ιδιαίτερα μετά την κατάρριψη ρωσικού μαχητικού από τους Τούρκους ή την δολοφονία του Ρώσου πρέσβη στην Τουρκία. Η Μόσχα γνωρίζει τα όριά της αλλά ξέρει ταυτόχρονα την ισχύ της, η οποία καθορίζει και την πολιτική της στην περιοχή.
 
Σταθερή, βιώσιμη λύση
 
Η Ρωσία εδώ και δεκαετίες παραμένει σταθερή στις διακηρυγμένες περί Κύπρου θέσεις της, οι οποίες, βεβαίως, δεν αφίστανται της πολιτικής της να αποδυναμώσει την επιρροή των Αγγλοαμερικανών και του ΝΑΤΟ στην Μ. Ανατολή. Η λυκοφιλία της με τον σουλτάνο, η πώληση των S-400 στους Τούρκους, η υποστήριξη του δικτάτορα Άσαντ και οι βάσεις της στην Συρία είναι αποδείξεις του αυξημένου ρόλου τον οποίο ο πρόεδρος Πούτιν επιδιώκει να διαδραματίσει. Καθ’ ομολογίαν Αμερικανών αναλυτών, ο Ρώσος Πρόεδρος έκοψε ουσιαστικά το χορτάρι κάτω από τα πόδια ενός Τραμπ που, με την απόφασή του να αναγνωρίσει την Ιερουσαλήμ ως πρωτεύουσα του Ισραήλ, έστρεψε σχεδόν όλο τον κόσμο εναντίον του. Η Μόσχα επιδιώκει να πληρώσει το κενό ισχύος που οι ΗΠΑ άφησαν εξαιτίας της στόχευσης του ενδιαφέροντός τους προς την Άπω Ανατολή και δη προς την Κίνα.
 
Μέσα σε αυτό το πλαίσιο του ανανεωμένου και έντονου ρωσικού ενδιαφέροντος πρέπει να τοποθετηθούν και οι θέσεις, τις οποίες ο Υπουργός Εξωτερικών της Ρωσίας, Σεργκέι Λαβρόφ, διατύπωσε σε αποκλειστική συνέντευξή του την περ. Κυριακή (24.12.2017), στην «Σημερινή». Ερωτηθείς μετά το ναυάγιο των συνομιλιών για το Κυπριακό, στο Crans-Montana, ο Λαβρόφ υπογράμμισε ότι η Μόσχα στηρίζει την συνέχιση του διαλόγου και πρόσθεσε:
 
«Η δική μας θέση αρχών είναι καλά γνωστή και εξακολουθεί να παραμένει αναλλοίωτη. Η αποκατάσταση της Κύπρου υπό την μορφήν ανεξάρτητου, κυρίαρχου, εδαφικά ακέραιου και ενωμένου κράτους ανταποκρίνεται στα συμφέροντα τόσο των ιδίων των Κυπρίων, όσο και στον στόχο διασφάλισης της ειρήνης και της ασφάλειας στην Ανατολική Μεσόγειο. Η οδός για την επίτευξη αυτού του στόχου περνάει μέσα από μια συνολική, δίκαιη, σταθερή και βιώσιμη λύση του Κυπριακού Προβλήματος».

Διεθνής με τους «πέντε»
 
«Εμείς θεωρούμε», προσθέτει ο Λαβρόφ, «ότι οι εσωτερικές πτυχές της διευθέτησης αποτελούν αποκλειστικό προνόμιο των ιδίων των πλευρών. Θα υποστηρίξουμε εκείνη την απόφαση, στην οποία θα καταλήξουν οι Κύπριοι μεταξύ τους, έχοντας υπόψη τα νόμιμα συμφέροντα και των δύο κυπριακών κοινοτήτων. Πιστεύουμε ότι είναι απαράδεκτες οιεσδήποτε προσπάθειες έξωθεν επιβολής έτοιμων αποφάσεων, όπως και η επιβολή τεχνητών χρονοδιαγραμμάτων.
 
»Κεντρική θέση στη διαδικασία διευθέτησης αποδίδουμε στον ΟΗΕ, επειδή ολόκληρη η διαδικασία των συνομιλιών πραγματοποιείται στη βάση των Αποφάσεων του Συμβουλίου Ασφαλείας του ΟΗΕ. Για τον λόγο αυτό, μας φαίνεται λογική η πρότασή μας για τη συμμετοχή όλων των Μονίμων Μελών του Συμβουλίου Ασφαλείας του ΟΗΕ, συμπεριλαμβανομένης, εννοείται, και της Ρωσίας, στη συζήτηση των διεθνών πτυχών της διευθέτησης, καθώς και σε μια Διεθνή Διάσκεψη για την Κύπρο».
Τι υπογραμμίζει η Μόσχα διά του Λαβρόφ; Υποστηρίζει «αποκατάσταση της Κύπρου υπό την μορφήν ανεξάρτητου, κυρίαρχου, εδαφικά ακέραιου και ενωμένου κράτους (το οποίο να) ανταποκρίνεται στα συμφέροντα τόσο των ιδίων των Κυπρίων, όσο και στον στόχο διασφάλισης της ειρήνης και της ασφάλειας στην Ανατολική Μεσόγειο. Η οδός για την επίτευξη αυτού του στόχου περνάει μέσα από μια συνολική, δίκαιη, σταθερή και βιώσιμη λύση του κυπριακού προβλήματος».
 
Προλείανση τουρκοποίησης
 
Οι ξεκάθαρες ρωσικές θέσεις όπως και η επιμονή της Μόσχας για συμμετοχή των πέντε μόνιμων μελών του ΣΑ σε διεθνή διάσκεψη για το Κυπριακό, συγκρούονται ευθέως με όσα ολέθρια ο Ν. Αναστασιάδης έχει αποδεχτεί στις συνομιλίες: Διζωνικό, δικοινοτικό κράτος ρατσιστικής και αντιδημοκρατικής σύνθεσης και υφής. Πενταμερής διάσκεψη με απουσία της νόμιμης και διεθνώς αναγνωρισμένης Κυπριακής Δημοκρατίας. Εκ περιτροπής προεδρία. Παραμονή όλων των εποίκων ως προλείανση της τουρκοποίησης της νήσου. Παραμονή τουρκικών στρατευμάτων και μετά από πιθανή λύση. Αριθμητική ισότητα και βέτο των Τ/κ σε όλες σχεδόν τις πτυχές του ομόσπονδου κράτους. Αναγνώριση «συναισθηματικής σύνδεσης» του κλέφτη ε/κ περιουσιών, κτλ. Γνωστού όντος ότι οι Τ/κύπριοι είναι ασφυκτικά ελεγχόμενοι από την Τουρκία, πρακτικά και ουσιαστικά η Τουρκία θα ελέγχει την Κύπρο – διά της υπογραφής μας.
 
Αυτή η κατάσταση πραγμάτων επηρεάζει αμεσότατα και τα ρωσικά συμφέροντα στο νησί καθώς και εκείνα του Ισραήλ, της Αιγύπτου και Ευρωπαίων εταίρων μας. Ο Λαβρόφ προβαίνει και σε μια νέα, σαφέστατη προειδοποίηση: «Πιστεύουμε», είπε, «ότι είναι απαράδεκτες οιεσδήποτε προσπάθειες έξωθεν επιβολής έτοιμων αποφάσεων, όπως και η επιβολή τεχνητών χρονοδιαγραμμάτων». Πρόκειται για ευθεία προειδοποίηση προς την Τουρκία όπως και προς όλους όσοι υποστηρίζουν τις τουρκικές θέσεις, εκτός αλλά και εντός Κύπρου και δεν αναφερόμαστε μόνο σε όσα ο πράκτορας της κατοχής και φίλος του Ν. Αναστασιάδη, Ακιντζί, δηλώνει σε ώτα ΔΗΣΑΚΕΛικά και Αναστασιαδικά επιτηδείως μη ακούοντα.
 
Οι δύο ίπποι του νέου Προέδρου
 
Οι δηλώσεις Λαβρόφ πρέπει να ληφθούν σοβαρά υπόψη στο πλαίσιο των διακρατικών σχέσεων Κύπρου-Ρωσίας αλλά και της περιφερειακής και διεθνούς συγκυρίας, η οποία εμφανίζει μιαν αυξημένη αντιπαλότητα μεταξύ Μόσχας και Ουάσινγκτον στην περιοχή μας. Οι πιο πάνω θέσεις διατυπώνονται από μία χώρα η οποία και για τα δικά της συμφέροντα τηρεί μία διαχρονική στάση στο Κυπριακό, η οποία εξυπηρετεί και τα συμφέροντα της Κυπριακής Δημοκρατίας, στο Κυπριακό όπως και σε πολλούς άλλους τομείς της διμερούς συνεργασίας.
 
Ουδείς πρέπει να παραβλέπει ή να υποτιμά ότι η Κύπρος ανήκει στην αγγλοαμερικανική σφαίρα επιρροής. Οι τυμπανιστές και κράχτες της διζωνικής εμφανίζονται να μη καταλαβαίνουν όσα δήλωσε ο Λαβρόφ. Ο νέος Πρόεδρος, ο οποίος θα εκλεγεί σε ένα μήνα, καλείται να ιππεύει επιτηδείως και ταυτόχρονα δύο ίππους, τον μεν ένα Αγγλοαμερικανό τον δε άλλον, Ρώσο. Απαιτείται τέχνη άριστου πολιτικού ακροβάτη, αξιόπιστου στην άσκηση πολιτικής, ικανού να εκτιμήσει σωστά εξελίξεις και συγκυρίες, να κτίσει στρατιωτικές συμμαχίες, να χρησιμοποιήσει τον ενεργειακό παράγοντα και να θωρακίσει την Κύπρο έναντι της τουρκικής αρπακτικότητας.  
Σημερινή