Blog

Για πρώτη φορά προ των Ευρωεκλογών του Μαϊου υπάρχει τόσο έκδηλη η ανησυχία για το αποτέλεσμα. Οι προσπάθειες των Βρυξελλών αλλά και των ευρωπαϊκών κυβερνήσεων εστιάζονται στην αποτροπή της πιθανότητος σημαντικής ανόδου ευρωσκεπτικιστικών, εθνικιστικών και λαϊκιστικών κομμάτων, όπως αποκαλούνται, γεγονός το οποίο στην καλύτερη περίπτωση θα αναστείλει το όραμα της Ευρωπαϊκής ολοκλήρωσης.

Υπάρχει σειρά δυσλειτουργιών στην ΕΕ η οποία «γκριζάρει» το ευρωπαϊκό όραμα και προβληματίζει τους Ευρωπαίους ψηφοφόρους. Μεταξύ αυτών η άνιση ανάπτυξη των κρατών μελών, η έλλειψη αλληλεγγύης (οικονομικής, κοινωνικής, ασφάλειας, άμυνας), το BREXIT, ο βαθμός παρεμβάσεως των Βρυξελλών (και μάλιστα από διορισμένους και μη εκλεγμένους φορείς) στο εσωτερικό των κρατών μελών κ.λπ.. Το θέμα εν τούτοις που κυριαρχεί και προκαλεί τεκτονικές αναταράξεις είναι το μεταναστευτικό. Παρά τις σχετικές προσπάθειες και τα μικρά βήματα προόδου, η μετανάστευση προκαλεί ρήγματα διακρατικής συνοχής και παράλληλα διαχωρίζει τις κοινωνίες από τις ηγεσίες τους.
Το έντονο μεταναστευτικό φαινόμενο οφείλεται κυρίως στον υπερπληθυσμό της Αφρικής και Ασίας (και τις τρομακτικά αυξητικές τάσεις αυτού), την σημαντική διαφορά βιοτικού επιπέδου αλλά και κλίματος ασφάλειας μεταξύ της ΕΕ και των περιοχών αυτών του πλανήτη, την επίδραση της κλιματικής αλλαγής, την γήρανση της Ευρώπης και την υψηλή κερδοφορία ορισμένων κέντρων τα οποία οργανώνουν και συντονίζουν την διακίνηση ανθρωπίνων μαζών.
Η συντριπτική πλειοψηφία των μεταναστών είναι Μουσουλμάνοι, γεγονός που καθιστά ιδιαίτερα δυσχερή την αφομοίωσή τους από τις κοσμικές Δυτικές κοινωνίες. Στην ανεξίθρησκη Ευρώπη δεν αποτελεί πρόβλημα το Ισλάμ ως θρησκεία αλλά το παράλληλο ολοκληρωτικό νομικό και κοινωνικό πλαίσιο το οποίο επιβάλλει στους πιστούς του. Παρά τα μακροχρόνια ευρωπαϊκά πολυδάπανα προγράμματα ενσωματώσεως αυτών, τα αποτελέσματα είναι πενιχρά αφού αντί εντάξεως των μεταναστών στις κοινωνίες που τους φιλοξενούν, δημιουργούνται παράλληλες πολιτισμικές κοινωνίες (θύλακες ή γκέτο) οι οποίες προκαλούν πλειάδα καθημερινών βιωματικών προβλημάτων στους Ευρωπαίους πολίτες. Μεταξύ άλλων και το αποκρουστικό φαινόμενο της ισλαμικής τρομοκρατίας συνδέεται άμεσα με την μετανάστευση Μουσουλμάνων στην Ευρώπη.
Η ανησυχία των Ευρωπαίων για το σήμερα μετατρέπεται σε φόβο για το αύριο των τέκνων τους όταν συνειδητοποιούν ότι ο πληθυσμιακός συσχετισμός θα ευνοήσει καθοριστικά τους μετανάστες, εντός του 21ου αιώνος, με κίνδυνο να αλλοιωθεί το ευρωπαϊκό κοσμικό και δημοκρατικό κεκτημένο. Ο φόβος είναι υπαρκτός δεδομένου ότι σύμφωνα με όλες τις στατιστικές ενδείξεις το μεταναστευτικό σημερινό ρεύμα θα μετατραπεί σε «τσουνάμι» κατά τα επόμενα χρόνια.
Έναντι των ανωτέρω εξελίξεων η ηγεσία των Βρυξελλών επικροτεί την άνευ όρων παράλληλη συνύπαρξη ασύμβατων πολιτισμικά κοινωνιών. Ο αντιπρόεδρος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής Κύριος Timmermans αποκαλεί τους ανησυχούντες Ευρωπαίους ως ισλαμοφοβικούς και πολέμιους της διαφορετικότητας. Η Υπουργός εξωτερικών υποθέσεων Κυρία Mogherini δηλώνει ότι το Ισλάμ ανήκει στην Ευρώπη και την κουλτούρα της, ενώ η επικεφαλής του ΔΝΤ Christine Lagarde θεωρεί ότι η μαζική μετανάστευση από Αφρική και Ασία θα επιλύσει το δημογραφικό και οικονομικό πρόβλημα της Ευρώπης. Αντιστοίχως οι ευρωπαϊκές κυβερνήσεις (φιλελεύθερες και σοσιαλιστικές), με αρωγό τους τα ΜΜΕ, φροντίζουν να επιβάλλουν την νέα πραγματικότητα. Μέσω ενός καινοφανούς ηθικού και νομικού πλαισίου ο Ευρωπαίος που αποτολμά να ενασκήσει θεμελιώδη δικαιώματά του όπως η ελευθερία σκέψεως και εκφράσεως στους τομείς αυτούς, απαξιώνεται με χαρακτηρισμούς όπως «ρατσιστής», «ξενοφοβικός», «φασίστας» και υπό κατάλληλες προϋποθέσεις διώκεται και ποινικά.
Οι Ευρωπαίοι έχυσαν επί αιώνες ποταμούς αίματος για να αποτινάξουν δια παντός τον σκοταδισμό του παρελθόντος που επέβαλαν δεσποτικά ιδεολογικά ή θεοκρατικά ολοκληρωτικά καθεστώτα και να εγκαθιδρύσουν τα κοσμικά δημοκρατικά Δυτικά κράτη. Το σημερινό κίνητρο της ανησυχίας τους δεν είναι η αιφνίδια απόκτηση «φασιστικής» και «ρατσιστικής» αντιλήψεως αλλά η προάσπιση αυτού του κεκτημένου. Αναγνωρίζουν την ανεξέλεγκτη μαζική μουσουλμανική μετανάστευση ως τον καταλύτη δυσμενών εξελίξεων και μη έχοντας την στήριξη των κυβερνήσεών τους στρέφονται προς οιοδήποτε κόμμα θέτει έμπρακτα στην αντζέντα του το μεταναστευτικό ως πρώτη προτεραιότητα.
Κατά συνέπεια όταν οι έντρομες ευρωπαϊκές κυβερνήσεις προσπαθούν να ανακαλύψουν τα αίτια της ανόδου των εθνικιστικών κομμάτων εν όψει των Ευρωεκλογών του Μαϊου, καλό θα είναι να κοιταχθούν πρώτα στον καθρέπτη. Ο Ευρωπαίος ψηφοφόρος επιθυμεί την ευρωπαϊκή ολοκλήρωση αλλά πρωτίστως απαιτεί αυστηρά ελεγχόμενη μετανάστευση και πλήρη ενσωμάτωση των μεταναστών στις Δυτικές αξίες και κοινωνίες, ως προϋπόθεση παραμονής τους. Οι Δημοκρατίες οφείλουν να αυτοπροστατεύονται και οι ανίκανες προς τούτο κυβερνήσεις νομοτελειακά τιμωρούνται και δυστυχώς μαζί τους θα τιμωρηθεί και το ευρωπαϊκό όραμα.
10 – Φεβρουαρίου – 2019
*Αντιναύαρχος ε.α. Β. Μαρτζούκος ΠΝ
Επίτιμος Διοικητής ΣΝΔ
Πρόεδρος ΕΛ.Ι.Σ.ΜΕ.