ΟΝΟΜΑΣΙΑ ΠΓΔΜ Αντιναυάρχου (ε.α.) Φ. Καμπέρη ΠΝ

ΟΝΟΜΑΣΙΑ  ΠΓΔΜ

Αντιναυάρχου (ε.α.) Φ. Καμπέρη  ΠΝ

                                               

 

 

Η μη συναίνεση της Ελληνικής κυβερνήσεως κατά την τελευταία σύνοδο κορυφής του ΝΑΤΟ προς πρόσκληση της Πρώην Γιουγκοσλαβικής Δημοκρατίας της Μακεδονίας (ΠΓΔΜ) για έναρξη συνομιλιών εντάξεως, υπήρξε πολλαπλώς χρήσιμη.

Πρώτον, οι συμμαχικές κυβερνήσεις αν και δεν το ομολογούν όλες, φαίνεται να αντελήφθησαν ότι οι σε βάρος της Ελλάδος αλυτρωτικές  φιλοδοξίες της ΠΓΔΜ, υιοθετούνται και προωθούνται από το επίσημο κράτος της δημοκρατίας αυτής, αλλά και ότι η λεγόμενη συνταγματική της ονομασία, αποτελεί την ακραία έκφραση που συνοψίζει όλα τα επιμέρους στοιχεία της πολιτικής της αυτής.

Δεύτερον, οι σύμμαχοι αντελήφθησαν ότι η Ελλάς θεωρεί το ζήτημα του αλυτρωτισμού που καλλιεργούν και προωθούν τα Σκόπια, απειλή κατά της ασφάλειάς της. Κάποιοι δε εξ αυτών φαίνεται ότι κατενόησαν και συμμερίστηκαν τις ανησυχίες της αυτές και ως εκ τούτου εξέφρασαν την υποστήριξή τους στη στάση της Ελλάδος.

Τρίτον, έγινε αντιληπτό κυρίως στα Σκόπια, ότι η Ελλάς δεν θα υποκύψει σε πιέσεις τρίτων προκειμένου να τους επιτρέψει να τεθούν κάτω από την ομπρέλα προστασίας του ΝΑΤΟ όσο συνεχίζουν αυτή τη πολιτική έναντι της Ελλάδος.

Αν όλα τα ανωτέρω δημιουργούν επιτέλους το πλαίσιο το οποίο θα επέβαλε την μετακίνηση των Σκοπίων από την αδιάλλακτη θέση τους, θα ήταν επίσης χρήσιμο να εκτιμηθεί έγκαιρα κατά πόσον η νέα συμβιβαστική πρόταση της Ελλάδος για την ονομασία της ΠΓΔΜ αποτελεί πράγματι λύση που εξασφαλίζει τα συμφέροντά της.

Κατ’ αρχήν θα πρέπει να αναφέρουμε ότι ο αποκλεισμός της «διπλής» και η αποδοχή μιας «σύνθετης» ονομασίας «erga omnes – έναντι όλων», ορθώς αποτελεί «κόκκινη γραμμή» για την Ελλάδα. Οι λόγοι είναι ευνόητοι και δεν απαιτείται περαιτέρω ανάλυση.

Υπάρχουν όμως σοβαρές επιφυλάξεις αναφορικά με την παράμετρο του «γεωγραφικού προσδιορισμού» ως συνθετικού της ονομασίας αυτής. Ένας τέτοιος προσδιορισμός θα υλοποιείτο ενδεχομένως μέσω των επιθέτων «Βόρεια», ή  «Άνω», ή της φράσεως «του Βαρδάρη» κοκ. Ενώ η τελευταία είναι ίσως περισσότερο ανεκτή, ο προσδιορισμός «Βόρεια» παραπέμπει σε διχοτομημένες χώρες όπως Βόρεια – Νότια Κορέα, ή πρώην Ανατολική – Δυτική Γερμανία κοκ. Ως εκ τούτου, εκτιμάται ότι εξυπηρετεί τον παράλογο και ανυπόστατο αλυτρωτισμό των Σκοπιανών και θα πρέπει να εξετασθεί πολύ προσεκτικά πριν προταθεί αν και εφ’ όσον ευρίσκεται στα υπ’ όψη της Ελληνικής κυβερνήσεως.

Ο επιθετικός προσδιορισμός «Νέα» είναι μία λύση με κάποια αρνητικά, αλλά και θετικά για την Ελλάδα στοιχεία.

Αρνητικό στοιχείο αποτελεί το γεγονός ότι μπορεί να παραπέμπει σε ιστορική συνέχεια.

Από την άλλη πλευρά, είναι μάλλον κοινή η αντίληψη ότι το επίθετο «Νέα» εννοιολογικά αλλά και ιστορικά, σημαίνει αποκοπή, ή ακόμη και καμία σχέση με  την αρχική κατάσταση και δημιουργία μιας νέας, η οποία λαμβάνει το όνομα «τιμής ένεκεν» ή «θαυμασμού ένεκεν». Μάλιστα δε, ο επιθετικός προσδιορισμός «Νέα», δεν είναι εν γένει συνδεδεμένος με διχοτομικές καταστάσεις.

Τέλος, ο υπήκοος, ή ο κάτοικος, συνήθως ονοματίζεται κατά τέτοιο τρόπο που ο προσδιορισμός είναι εμφανής πχ: Newzeelander, Newyorker κλπ. Αυτό είναι θετικό διότι ακόμη και στην περίπτωση που συμφωνείτο κάποια ονομασία σχετικά ανεκτή κατά λοιπά, όπως “Scopian Republic of Macedonia” η κατάληξη θα ήταν να ονομάζεται ο υπήκοος “Macedonian”

Πιστεύουμε ότι οι ανωτέρω προβληματισμοί αποτελούν θέματα που ήδη μελετώνται από την Ελληνική πλευρά.

Αφήστε μια απάντηση