Blog

ΘΕΣΜΙΚΟΙ  ΕΚΣΥΓΧΡΟΝΙΣΜΟΙ

Tου Υποστρατήγου ε.α Άρη Διαμαντόπουλου
Ψυχολόγος – Διδάκτωρ Φιλοσοφίας

 

Λόγω παραλείψεων και σφαλμάτων, είτε λόγω εξέλιξης των μέσων επικοινωνίας και των αντιλήψεων των ανθρώπων, οι νόμοι και οι θεσμοί της πολιτείας πρέπει να συμπληρώνονται, να βελτιώνονται και να προσαρμόζονται στην εποχή τους, προκειμένου να είναι πάντοτε χρήσιμοι και να μη γίνονται αιτία αποστροφής των πολιτών από την πολιτεία, καταστροφών και στάσεων στην πόλη, όπως με έμφαση τονίζει ο Αριστοτέλης στα «Πολιτικά» του, ενώ ο δάσκαλός του ο Πλάτων εναγωνίως καθ’ όλον τον βίον του έκανε τις ανάλογες κατά εποχή πολιτικές του προτάσεις για να προλάβει παρόμοιες συμφορές στην πόλη.
Σε μία τέτοια εποχή βρίσκεται σήμερα και η δική μας πολιτεία, της οποίας τα ασθενή συμπτώματα επιτάσσουν επειγόντως να ληφθούν και να εφαρμοσθούν ευθύς αμέσως οι αναγκαίες πολιτικές αποφάσεις για την ανόρθωση και τον εκσυγχρονισμό της Πατρίδας μας.
Είναι όμως γεγονός ότι κάθε μεταρρυθμιστική αλλαγή της πολιτείας είναι πολύ δύσκολη, διότι προσκρούει σε κατεστημένα συμφέροντα και στις στερεοποιημένες νοοτροπίες πολιτών, αν και στην Πατρίδα μας, όπως δείχνουν οι επανειλημμένες σφυγμομετρήσεις, η κοινή γνώμη του πλείστου μέρους των πολιτών απαιτεί αυτές τις αλλαγές.
Οι εκσυγχρονιστικές αυτές αλλαγές για την δική μας Πολιτεία έπρεπε να έχουν αρχίσει από τα προηγούμενα χρόνια, αλλά έστω και τώρα ας ξεκινήσουν πριν είναι πολύ αργά και αδιόρθωτα.
Αυτές οι αλλαγές για την επιτυχία τους έχουν ορισμένες βασικές προϋποθέσεις και οι οποίες είναι:

• Τις άριστες σε αρετές προσωπικότητες των ηγεσιών της Πολιτείας.
• Οι ηγεσίες να περιβάλλονται από ομάδες συνεργατών ισαξίων προς αυτές και να πλαισιώνονται επίσης από άριστους δημόσιους λειτουργούς.
• Συμμετοχή και αποδοχή εκ μέρους των πολιτών αυτών των αλλαγών.

Η καλύτερη τεχνική για τις αλλαγές είναι ο διάλογος με ανταλλαγή προτάσεων και με συμβιβασμούς στην ορθότερη γνώμη ή στο μέσον των προτάσεων, όπως συνιστά ο Αριστοτέλης και για να μην καταλήγουν οι διάλογοι σε ασυμφωνία «αφρόνων», όπως χαρακτηρίζονται από τον Πλάτωνα.
Ο άλλος επίσης βασικός κανόνας είναι η μεν κυβέρνηση να συνδιαλέγεται και να σέβεται την αντιπολίτευση, η δε αντιπολίτευση να αντιπολιτεύεται εντός λογικών ορίων χωρίς τη σοφιστική «ξύλινη» γλώσσα, με τις δικές της προτάσεις και ενστάσεις, πλην όμως να είναι εποικοδομητική χάριν του καλού κοινωνικού συνόλου.
Ευτυχώς από τις κυρίαρχες πολιτικές ηγεσίες σήμερα παρατηρούμε τέτοια καλά σημεία και ας ευχηθούμε να παγιωθούν.
Ως προς τον ρυθμό των μεταρρυθμίσεων για τη δική μας Πολιτεία, ούτε να γίνεται λόγος περί βραδείας εφαρμογής αυτών, απεναντίας επιβάλλεται «εδώ και τώρα» η εφαρμογή τους και σε όλους τους τομείς.
Όσον αφορά την εφαρμογή αυτών των αλλαγών, απαιτούνται ακόμα οι εξής αρχές:

• Αμοιβαία πίστη στην αναγκαιότητα των αλλαγών μεταξύ των διαλεγομένων.
• Να υπάρχει έτοιμη υποκατάστατη πρόταση για το μεταρρυθμιζόμενο θέμα.
• Εγκατάσταση, λειτουργία, συνεχής επίβλεψη και διορθώσεις στη νέα εκσυγχρονιζόμενη αλλαγή.
• Σε όλες τις φάσεις εγκατάστασης της αλλαγής να είναι συνεχής η ενημέρωση της κοινής γνώμης,  προκειμένου αυτή να γίνεται αποδεκτή από την κοινωνία.

Εάν οι παραπάνω εκσυγχρονισμοί έχουν κάποιο στόχο, ο δικός μας στόχος πρέπει να είναι:  
Η Πατρίδα μας να φθάσει στο επίπεδο των προηγμένων χωρών της Ευρώπης !
Συμπερασματικά μπορεί να διατυπωθεί ότι αναμφισβήτητα οι εκσυγχρονισμοί πρέπει να είναι συνεχείς, διότι έτσι εξασφαλίζεται η πορεία της κοινωνίας προς την πρόοδο και την ευημερία και ενδυναμώνουν τους δημοκρατικούς θεσμούς.
Απαιτούν όμως ηγεσίες και πολίτες, που να κατανοούν την ανάγκη αυτών και με αρετή να τις τολμούν, χωρίς να σκέπτονται το κομματικό και το προσωπικό όφελος, παρά μόνο το όραμα για το καλό του συνόλου της κοινωνίας.