Blog

Αγαπητοί Φίλοι και Φίλες, Καλημέρα και Χρόνια Πολλά,

Ετοίμασα την διάλεξη αυτή για να την παρουσιάσω στο ΕΛ.Ι.Σ.ΜΕ. στις 26 Μαρτίου του 2020 για να τιμήσουμε την επέτειο της Εθνικής Παλιγγενεσίας.

Ωστόσο, τα μέτρα προστασίας για την πανδημία του κορονοϊού, δεν επέτρεψαν να την παρουσιάσω ζωντανά και μπροστά σε ακροατήριο.

---

Αλλά ας προχωρήσουμε στην ομιλία, που πέρα από την ζωντάνια της δεν χάνει τίποτα. ΕΔΩ!

Είναι το βίντεο της ομιλίας: https://www.youtube.com/watch?v=KVGrslhS1gw&feature=youtu.be 

Ποιός λαός στον κόσμο, ύστερα από 4 αιώνες σκλαβιάς, κατατρεγμών και καταπιέσεων, θα μπορούσε να κρατήσει άφθαρτα και αμείωτα τα εθνικά του ιδανικά, ταυτότητα, παιδεία και γλώσσα;

Οι Έλληνες, όχι μόνο διατήρησαν τη συνείδηση της εθνικής τους υπόστασης αλλά εσώρευσαν μέσα τους ανυπολόγιστες ηθικές και πνευματικές δυνάμεις.

Η Ορθόδοξη Εκκλησία στάθηκε αληθινή κιβωτός του Έθνους. Η Ορθοδοξία, κύριος συντελεστής του θαύματος του 1821: Η ακαταγώνιστη δύναμη της πίστης εκδηλώθηκε στις σημαίες-σύμβολα του Αγώνα, στην Παιδεία, στον Κλήρο, στην Ηγεσία του τόπου. Ολες οι σημαίες των Επαναστατών, είχαν χριστιανικά σύμβολα. Στα 400 χρόνια της Σκλαβιάς η παιδεία και η ανατροφή των ανθρώπων, είναι διπλή, παιδεία της κεφαλής και παιδεία του στήθους (της καρδίας). Δίδαξαν 1.500 δάσκαλοι, από τους οποίους οι 1.000 ήταν κληρικοί . Αργότερα τα 250 σχολεία του νεομάρτυρα και εθναπόστολου Κοσμά του Αιτωλού. Το κρυφό Σχολειό δεν είναι θρύλος. Σφάγια στον άγιο Αγώνα 11 πατριάρχες, 100 Μητροπολίτες και 6.000 ρασοφόροι.

Η ψυχή των Ρωμιών πυρώνεται από εθνικο-απελευθερωτικά κηρύγματα και φωτισμένες διδαχές μεγάλων δασκάλων του γένους, που πολλοί τα υπογράφουν και με το αίμα τους: τις εξεγέρσεις του Διονύσιου το Φιλόσοφου Δεσπότη της τότε Τρίκκης. τις φωτισμένες διδαχές του Αγίου Κοσμά του Αιτωλού, του Φεραίου, του Κοραή, του Βούλγαρη και, και των άλλων δασκάλων του γένους…

Διδάσκαλοι του Γένους και Φιλικοί, Στρατιωτικοί και Πολιτικοί Αρχηγοί έδειξαν τη βαθιά τους πίστη καί με την ιδιωτική καί τη δημόσια ζωή τους. Πρώτος ο Ρήγας βροντοφώνησε: ‘’Ελάτε μ’ ένα ζήλο σε τούτο τον καιρό, να κάμωμεν τον όρκο επάνω στο Σταυρό’’. Ο Κοραής διακήρυξε: ‘Μόνο του Ευαγγελίου η δύναμις ημπορεί να σώση την αυτονομίαν του γένους΄. Ο Αλέξανδρος Υψηλάντης στην προκήρυξή του έλεγε: «Μάχου υπέρ πίστεως και πατρίδος». Ο αγνότερος των αγωνιστών Μακρυγιάννης πολλές φορές είπε τα βαρυσήμαντα λόγια: «Χωρίς αρετή και πόνο εις την πατρίδα και πίστη εις την θρησκεία τους έθνη δεν υπάρχουν».

Ανυπέρβλητο το μεγαλείο των Ιερολοχιτών του Δραγατσανίου – Στο Βουκουρέστι ο φλογερός δάσκαλος του Γένους Γεώργιος Γεννάδιος «ξεσήκωσε τους μαθητές του Λυκείου στα όπλα λέγοντας: Ήλθεν η ώρα να αποδείξητε προς τον κόσμον ότι είστε γνήσια της Πατρίδος τέκνα! Η Ελλάς αφού σας έδωκε την ζωήν, τώρα σας προτείνει την αθανασίαν.

Στη Βόρεια Ελλάδα το απάτητο Σούλι με τον αθάνατο χορό του Ζαλόγγου, συγκλονίζει κάθε ανθρώπινη καρδιά. Το ηρωικό Πέτα στην Άρτα με την καταστροφή υπερχιλίων Τούρκων αφήνει κατάπληκτο τον κόσμο. Αρχές του 1821 – επαναστατούν οι κάτοικοι του Πηλίου. Πολιορκία του Βόλου & του Βελεστίνου. Η Εξέγερση µε πρωτοστάτη τον Εµµανουήλ Παπά – ορµητήριο στο Άγιο Όρος. Η μαρτυρική Νάουσα με την αυτοθυσία των γυναικών της στην Αραπίτσα προκαλεί παγκόσμιο θαυμασμό.

Το αρχικό σχέδιο της Φιλικής Εταιρείας ήταν η απελευθέρωση ολόκληρου του υπόδουλου Ελληνισμού. Το όραμα ήταν να ελευθερώσουν την Βυζαντινή Αυτοκρατορία και όχι για να φτιάξουν ένα ασήμαντο κρατίδιο με σύνορα στον Δομοκό.

Στη Νότια Ελλάδα η αρχή του αγώνα από την Αρεόπολη της Μάνης, Στην Καλαμάτα, στην Πάτρα στο Μοναστήρι της Αγίας Λαύρας και τα ηρωικά Καλάβρυτα με αρχηγό τον τιμημένο Παλαιών Πατρών Γερμανό, που άφησε άναυδη την Οικουμένη. Τριπολιτσά και Βαλτέτσι ο Κολοκοτρώνης, Δερβενάκια ο Πλαπούτας και Νικηταράς ο Τουρκοφάγος! Στο Κρεμμύδι και στο Μανιάκι ο Παπαφλέσσας, στη Βέργα ο Μαυρομιχάλης, στους Μύλους ο Μακρυγιάννης και άλλοι. Στο Ναβαρίνο, οι Μεγάλες Δυνάμεις Αγγλία, Γαλλία και Ρωσία.

Στη Ρούμελη: ο Διάκος στην Αλαμάνα, στο Κεφαλόβρυσο ο Μπότσαρης, ο Καραϊσκάκης στην Αράχοβα, η έξοδος του Μεσολογγίου, θυμίζει ‘δόξαν Θερμοπυλών’. Ο Μάρκος Μπότσαρης κι ο Κίτσος Τζαβέλας διακηρύσσουν: «Είμεθα Έλληνες, πιστοί στον όρκο μας, σταθεροί στην απόφαση μας, και με το Σταυρό μπροστά, και τα όπλα στα χέρια, προτιμάμε να κατεβούμε στους τάφους, χριστιανοί και ελεύθεροι, παρά να ζήσουμε σκλάβοι, χωρίς θρησκεία, χωρίς πατρίδα, χωρίς τιμή»! Πώς τολμούν, λοιπόν, σήμερα κάποιοι, να αμφισβητούν την ελληνικότητά τους; Η αντίσταση στο ξακουστό Χάνι της Γραβιάς του Ανδρούτσου και των παλικαριών του μένει ιστορική. Στη Βρυσούλα στην Εύβοια, στα Βασιλικά της Φθιώτιδας ο Πανουργιάς και ο Δυωβουνιώτης, Στην Ακρόπολη των Αθηνών ο Ανδρούτσος και ο Γκούρας, στο Φάληρο ο Καραϊσκάκης.

Σημαντική η ναυτική δράση του Ψαριανού πυρπολητή Κανάρη, ο Ανδρέας Μιαούλης, η Μπουμπουλίνα γράφουν σελίδες δόξας στις θάλασσές μας. Απαράμιλλη ήταν η θυσία 23.000 γυναικόπαιδων της Χίου, που εσφάγησαν ανελέητα γιατί παρέμειναν πιστοί στη Θρησκεία τους και Πατρίδα τους. Καταστροφή και Ολοκαύτωμα της Κάσου, Αλωση και καταστροφή των Ψαρών Διονύσιος Σολωμός (Στων Ψαρών την ολόμαυρη ράχη/ Περπατώντας η Δόξα μονάχη/ Μελετά τα λαμπρά παλικάρια/ Και στην κόμη στεφάνι φορεί/ Γεναμένο από λίγα χορτάρια/Που είχαν μείνει στην έρημη γη). Η Ναυμαχία του Γέροντα ή της Μανδαλιάς: Πιπίνος, Παπανκολής, Ματρόζος. Στην Κρήτη:στο Λούλο Χανίων, με τους Σφακιανούς Χάλη, Παπαδογεωργάκη, Παπανδρέα, Σήφακα και Βαρδουλομανούσο. Στο Ζουρίδι (Σητεία) με τους Δεληγιάννη και Μανουσέλη (Μάχη των Ρουστίκων).

Τρεις εχθρούς, τρεις αυτοκρατορίες είχαν να αντιπαλέψουν οι επαναστατημένοι Έλληνες. Πρώτος εχθρός οι Τούρκοι, η Οθωμανική Αυτοκρατορία με τον Σουλτάνο. Δεύτερος οι Ευρωπαίοι με την Ιερά συμμαχία και την Αυστροουγγαρία του Μέττερνιχ, και τρίτος και φοβερότερος: η σκοτεινή Αυτοκρατορία του κακού μας εαυτού οι εμφύλιοι και η διχόνοια που λίγο έλειψε να τινάξουν τα πάντα στον αέρα. Η Διχόνοια, που βαστάει/ ένα σκήπτρο η δολερή/ καθενός χαμογελάει,/ πάρ’ το, λέγοντας, κι εσύ.

Στον Α’ εμφύλιο πόλεμο (1822-23) αντίπαλοι ήταν οι στρατιωτικοί (Κολοκοτρώνης) και οι πολιτικοί (Μαυροκορδάτος). Ο Β’ εμφύλιος (1824-25), συνδέεται και με τα δάνεια της Αγγλίας (Στις 9/2/1824 πρώτο δάνειο, ύψους 800,000 λιρών/299,000. Στις 31/7/1824 το δεύτερος 2,000,000/625,000). Πρόεδρος του εκτελεστικού, ο Γεώργιος Κουντουριώτης, μεγαλοεφοπλιστής και πούρος Αγγλόφιλος. Από την άλλη μεριά ο Κολοκοτρώνης.

Η επιτυχία της Επανάστασης, όπως εξαιρετικά αναλύει ο Δρ καθηγητής Μελέτης Μελετόπουλος σε αξιοσήμαντο πόνημά του, ήταν αποτέλεσμα καθοριστικών παραγόντων που έλειπαν στα προηγούμενα επαναστατικά κινήματα, όπως η πνευματική ωριμότητα του υπόδουλου γένους, η οικονομική του ανάπτυξη, η δημογραφική του εξάπλωση, η παρουσία σημαντικών προσωπικοτήτων, και ιδιαίτερα η συγκροτημένη γεωστρατηγική σκέψη του Κολοκοτρώνη και η διεθνής διπλωματική δράση του Καποδίστρια.

Οι μεγάλες εθνικές προσπάθειες στηρίζονται στον σωστό στρατηγικό σχεδιασμό και την διπλωματική δράση, αλλά, και την κατάλληλη ευνοϊκή διεθνή συγκυρία.
Ο Θεόδωρος Κολοκοτρώνης, πολεμώντας στην πρώτη γραμμή του πυρός, με τη γνώση, εμπειρία και ψυχραιμία, εξασφάλισε τον στρατηγικό σχεδιασμό, στην Ελληνική Επανάσταση.
Την διπλωματική δράση χειρίστηκε ο ιδιοφυής Ιωάννης Καποδίστριας, θυσιάζοντας την θέση του υπουργού Εξωτερικών της Ρωσίας.

Η συγκυρία έγινε ευνοϊκή για τους επαναστατημένους Έλληνες αργά αλλά σωτήρια. Και εκδηλώθηκε στο Ναβαρίνο.

Ο Φιλελληνισμός έπαιξε σημαντικό ρόλο. Η δράση των φιλελληνικών κομιτάτων σε ολόκληρον τον κόσμο, ο Βίκτωρ Ουγκώ, οι συγκλονιστικοί πίνακες του Ντελακρουά, ο θάνατος του Λόρδου Βύρωνος στο πολιορκημένο Μεσολόγγι. Ηταν ξεκάθαρο ότι ήταν η μάχη ενός μικρού, πανάρχαιου έθνους για την απελευθέρωσή του από την οθωμανική βαρβαρότητα.

Ρόλο σημαντικό, αν και έμμεσα, έπαιξαν και το δάνεια: οι τραπεζίτες του Λονδίνου δάνεισαν τις επαναστατικές κυβερνήσεις με στερλίνες και είχαν εκδώσει ομόλογα με υψηλό επιτόκιο. Οι ομολογιούχοι θα ελάμβαναν πίσω το ποσόν με τον προβλεπόμενο τόκο μετά την επιτυχή έκβαση της Επανάστασης. Όμως η έλευση του Ιμπραήμ, το 1825, έθεσε σε κίνδυνο την προοπτική της ίδρυσης νεοελληνικού κράτους. Οι ομολογιούχοι ήσαν πλέον χιλιάδες, και σε περίπτωση αποτυχίας της Επανάστασης η βρεταννική οικονομία αντιμετώπιζε το ενδεχόμενο «κραχ». Ο πρωθυπουργός Γεώργιο Κάνιγκ της Αγγλίας -άξιος ονοματοδότης της πλατείας Κάνιγκος- το επέλυσε το θέμα με τη Ναυμαχία του Ναβαρίνου.

Υπάρχει και το φάντασμα του Μωχάμετ Άλη, που και αυτό συνέβαλε με τον τρόπο του, Ο ιδιοφυής και ικανότατος Αλβανός αξιωματικός του οθωμανικού στρατού, κατέλαβε με πραξικόπημα την εξουσία στην οθωμανική Αίγυπτο. Ο Άλη είχε μεγαλώσει στην Καβάλα, όπου ως παιδί είχε θαυμάσει το ελληνικό δαιμόνιο στην οικονομία και στις τέχνες. Σύντομα ο δαιμόνιος πασάς της Αιγύπτου αισθάνθηκε αρκετά ισχυρός, ώστε να διανοηθεί να γίνει Χαλίφης στην θέση του Χαλίφη.

Οι τότε Μεγάλες Δυνάμεις βέβαια, δεν θα ανέχονταν την ανασυγκρότηση μίας ισχυρής Οθωμανικής Αυτοκρατορίας υπό τον Μωχάμετ Άλη που θα άλλαζε άρδην τις ισορροπίες στην Ανατολική Μεσόγειο. Και, ήλθε η συντριβή τους στο Ναβαρίνο.

Ο ερχομός του κυβερνήτη Ιωάννη Καποδίστρια, ανθρώπου σπανίου ήθους και ικανοτήτων, έδινε τα εχέγγυα για το καλύτερο δυνατό ξεκίνημα. Δυστυχώς το χέρι που τον δολοφόνησε ένα Κυριακάτικο πρωϊνό στο Ναύπλιο, δολοφόνησε και τις ελπίδες για πλήρη και ανόθευτη εθνική ανεξαρτησία.

Τι θα γινόταν όμως στο τότε μέλλον; Την απάντηση Τη δίνει ο Στρατηγός Μακρυγιάννης, που είπε: «Τούτην την πατρίδα την έχομεν όλοι μαζί, και σοφοί και αμαθείς και στρατιωτικοί και οι πλέον μικρότεροι άνθρωποι. Όσοι αγωνιστήκαμεν, αναλόγως ο καθείς, έχομεν να ζήσωμεν εδώ. Το λοιπόν δουλέψαμε όλοι μαζί, να την φυλάξομεν και όλοι μαζί. Και εις το εξής να μάθωμεν γνώση, αν θέλωμεν να φκιάσωμεν χωριόν, να ζήσωμεν όλοι μαζί».

Η Επανάσταση του 1821, δεν ήταν ταξική, όπως η Γαλλική, αλλά ήταν ένας καθολικός αγώνας και απέδειξε ότι η πίστη στην ελευθερία, η αγωνιστικότητα και η ισχυρή θέληση ενός λαού, µπορούν να αλλάξουν την ιστορική του µοίρα.

Αν και οι ταγοί -πολιτικοί και πνευματικοί αλλά και στρατιωτικοί- κοντά δύο αιώνες, δεν μίλησαν τη γλώσσα της αλήθειας, και δεν έδωσαν, σ’ αυτό το Λαό, τη δυνατότητα να αντιληφθεί τα αίτια των δεινών και καταστροφών, που βίωσε αυτός ο Τόπος -ιδιαίτερα αυτά της τελευταίας δεκαετίας της μεγάλης οικονομικής κρίσης. Ωστόσο, η πράξη έχει δείξει, και πρέπει να το τονίζουμε αυτό, ότι:

Η Ελλάδα είναι αρκετά επιτυχημένη στους πρώτους 40-50 στο κατά κεφαλήν ΑΕΠ, ανθρώπινη ανάπτυξη. Η καλύτερη μεταξύ των χωρών που προέκυψαν από την κατάρρευση της Οθωμανικής Αυτοκατορίας. Δεν μοιάζει να είναι σε ερείπια, παρά τις πραγματικές πτωχεύσεις στην ιστορία της. Πώς κατάφερε να προοδεύει παρά τις αποτυχίες;

Επιπλέον υπάρχουν: Στοιχεία θεσμικής καινοτομίας και μεταρρύθμισης. Eπιτυχημένη κρατική & εθνική οικοδόμηση υπό αντίξοες συνθήκες. Σημαντικές επιτυχημένες μεταρρυθμίσεις, π.χ. αναδιανομή της γης, διευθέτηση προσφυγικών, ανάκαμψη από εμφυλίους πολέμους. Εξαιρετικά πρώιμα, στην ιστορία της, κοινοβουλευτικά όργανα. Αδιάρρηκτος κοινοβουλευτικός βίος, με λίγες εξαιρέσεις. Αξιοσημείωτη οικονομική απογείωση: το “Ελληνικό Θαύμα”. Μέλος της ένωσης πλούσιων & προηγμένων δημοκρατιών της Ευρώπης.

Η Ελλάδα έχει φτιαχτεί να αντιμετωπίζει αποτυχίες, και, έτσι, πάντα ήταν. Είναι αληθινό αίνιγμα, όταν η Ελλάδα δεν βρίσκεται σε κρίση. Η Ελλάδα είναι σαν τον Σίσυφο.

Μα τι θέλει η πατρίδα από τον καθένα από μας; Αναρωτιέται ο φίλος, συμμαθητής, εκδότης του περιοδικού του ΕΛ.Ι.Σ.ΜΕ. ‘Προβληματισμοί! στρατηγός Κωνσταντίνος Αργυρόπουλος! Θέλει: Να ερμηνεύουμε τη λέξη «καθήκον» σαν μία δική μας – καταδική μας υποχρέωση προς την πατρίδα και όχι να απαιτούμε την υποχρέωση αυτή από τους άλλους. Θέλει να μην ανεχόμαστε την διαφθορά και να μην είμαστε συνεργοί της. Να στηλιτεύουμε το κάθε τι, που είναι εθνικά επιζήμιον. Και τονίζει ότι δεν πρέπει να ξεχνούμε, ότι πειστικός είναι ο διαπραγματευτής εκείνος, που στο ένα χέρι κρατά κλάδον ελαίας και στο άλλο το όπλο.

Πάνω που είχαμε εμφανή σημάδια εξόδου από μια κρίση που τη βαφτίσαμε οικονομική, αλλά στο βάθος ξέραμε πως ήταν ηθική, πνευματική και κοινωνική. Πάνω που δρομολογήσαμε, σαν χώρα και λαός, την πληρωμή τα δανεικών, και, ξεφύγαμε να ξεπουλήσουμε όλα τα ιδανικά, τις αρχές και τις αξίες μας, και, πληρώσαμε πολύ ακριβά την ανεπάρκεια, ανικανότητα, ανευθυνότητα, ιδιοτέλεια, έλλειψη πατριωτισμού, διχόνοια, μη συνεργασία των πολιτικών μας ταγών, της πνευματικής ακαδημαϊκής κοινωνίας και ολόκληρης της διοικητικής μηχανής! Και ντραπήκαμε ότι μια μεγάλη Ελλάδα, υπέκυψε δουλικά για υποχώρηση στην εθνότητα, ταυτότητα και γλώσσα ενός τεχνητού σλαβο-αλβανικού κρατιδίου έναντι ισχνών και νεφελωδών ανταλλαγμάτων.

Πάνω στο σημείο της ανάκαμψης και γιατί όχι της αναγέννησης μας ήλθε- όχι μόνο σε μας αλλά και σε όλο τον κόσμο, η πανδημία του Κορονοϊού. Αν και στην πανδημία, η κυβέρνηση έχει επιδείξει από την πρώτη στιγμή ετοιμότητα, συντονισμό, αποτελεσματικότητα και ψυχραιμία. Τα δύσκολα είναι αναμφίβολα μπροστά μας. Η κυβέρνηση κάνει ό,τι είναι αναγκαίο. Είναι όμως, και, στο δικό μας χέρι να προστατεύσουμε την πατρίδα μας, τις οικογένειες και τις ζωές μας!

Η πανδημία του κορονοϊού προκαλεί την κατάρρευση των αγορών και κακοποιεί την παγκόσμια οικονομία. Θέτει σε δοκιμασία τα συστήματα υγείας. Δοκιμάζει και τα πολιτικά συστήματα. Η ΕΕ, δοκιμάζεται διπλά. Πρώτον, πρέπει να δείξει την πίστη της σε ένα ισχυρό κοινωνικό κράτος. Δεύτερον, πρέπει να προετοιμαστεί για το ενδεχόμενο μιας ύφεσης που δεν θα γνωρίζει σύνορα.

Με βάση όλα όσα συμβαίνουν στην οικονομία εκτιμάται ότι ο ρυθμός ανάπτυξης του παγκόσμιου ΑΕΠ θα είναι ο χαμηλότερος εδώ και 30 χρόνια. Ουσιαστικά θα υπάρχει μια κατάρρευση στις χρηματαγορές. Μια σειρά από δραστηριότητες και τομείς αναμένονται να επηρεαστούν δραματικά, όπως οι υπηρεσίες ιατρικής περίθαλψης, αντιμετώπισης, παρακολούθησης της νόσου, οι τουριστικές και ταξιδιωτικές υπηρεσίες, η εστίαση και λοιπές υπηρεσίες (συνέδρια, εκθέσεις, διασκέδαση και ψυχαγωγία), το εμπόριο και οι μεταφορές, οι παγκόσμιες εφοδιαστικές αλυσίδες, τα επενδυτικά έργα, η ιδιωτική κατανάλωση, οι τιμές πρώτων υλών, άλλων αγαθών και υπηρεσιών, η αγορά εργασίας και οι χρηματαγορές. Πλήττονται σημαντικά οι εισαγωγές, οι εξαγωγές και ο τουρισμός.

Η εξέλιξη του μεταναστευτικού – προσφυγικού ζητήματος, τα εθνικά μας θέματα με την Τουρκία, καθώς και οι ευρύτερες γεωπολιτικές εξελίξεις μπορεί να χειροτερεύσουν.

O COVID-19 θα σημειωθεί στην ιστορία για τον τεράστιο αντίκτυπό του στην παγκόσμια οικονομία και στη δημόσια υγεία, τόσο σωματική όσο και ψυχολογική. Σε κάποιο σημείο, η ζωή θα επιστρέψει στο φυσιολογικό, αλλά δεν θα είναι το ίδιο όπως ήταν πριν.
Θετικός οικονομικός αντίκτυπος θα είναι η τηλεργασία , η τηλεσύσκεψη και τηλεκπαίδευση.

Μεγάλες αρχές και αξίες όπως: η υγεία του λαού είναι το ύψιστο αγαθό, ο σεβασμός στον συνάνθρωπο και πρεσβύτερο, η υπομονή και ανεκτικότητα, η υπευθυνότητα και η ειλικρίνεια, η εμπιστοσύνη στο κράτος επανακτούν την βαρύτητα και τιμή τους με την πανδημία του κορονοϊού. Οποιες και αν είναι οι εξελίξεις στην οικονομία «όσα ερείπια και αν υπάρξουν, θέλουμε τους περισσότερους ανθρώπους υγιείς για να τα ξαναχτίσουν», ετόνισε ο πρωθυπουργός της χώρας.

Σήμερα, που πολλαπλασιάζονται οι φόβοι μας για το μέλλον, επιβάλλεται να δούμε και να πούμε τα πράγματα με το όνομά τους! Να προχωρήσουμε ενωμένοι, με σχέδιο και όραμα! Να εγερθούμε, όποιο κι αν είναι το κόστος! Πρέπει να θυμίσουμε στον εαυτό μας και στη νέα γενιά ότι είμαστε παιδιά όλων εκείνων των επώνυμων και ανώνυμων αγωνιστών του ΄21.
Ας το πούμε κι εμείς μαζί με τον γέρο του Μωριά κι ας το πιστέψουμε…«Σε μας μένει να ισιάξουμε και να στολίσουμε τον τόπο με θεμέλια της πολιτείας, την ομόνοιαν, τη θρησκεία και την φρόνιμον ελευθερίαν» και ας το φωνάξουμε για να το ακούσουμε μαζί με τον Αδαμάντιο Κοραή το «Δράξασθε παιδείας…».

Η σημερινή εθνική επέτειος, μας υπενθυμίζει πως η ενότητα και η ομοψυχία υπήρξαν πάντα τα μεγάλα όπλα του Ελληνισμού και από αυτά τα λαμπρά παραδείγματα θα πρέπει να αντλούμε δύναμη και αποφασιστικότητα για τη δικαίωση του δικού μας αγώνα για τερματισμό της κατοχής και επανένωση του νησιού μας.

Η ιστορία μας έχει αποδείξει ότι μόνο με ενότητα και σύνεση, μόνο όταν είμαστε στο «εμείς» και όχι στο «εγώ», όπως τόνισε ο Μακρυγιάννης το ’21, θα μπορέσουμε να οδηγηθούμε σε μια δίκαιη και βιώσιμη λύση για την πατρίδα μας, χωρίς μίση και πάθη που οδηγούν στη διαίρεση και εμποδίζουν την ειρηνική συμβίωση. Μια λύση που θα εγγυάται την πρόοδο του λαού μας χωρίς στρατεύματα κατοχής, χωρίς εγγυητές και συρματοπλέγματα.
Μάθημα εθνικής αναγέννησης μας προσφέρεται σήμερα, εφαλτήριο αντίστασης ενάντια στα εθνικά και ατομικά μας ελαττώματα. Το «χρωστάμε σε όσους πέρασαν, θα ρθούνε, θα περάσουν, κριτές θα μας δικάσουν, οι αγέννητοι, οι νεκροί»

Αχ Ελλάδα σε Αγαπώ! Ζήτω η 25η Μαρτίου, ποτέ να μη Λησμονούμε τους Νεκρούς μας!!!
25/3/2020