Η ΑΠΕΙΛΗ ΚΑΙ ΤΟ ΜΕΛΛΟΝ ΜΑΣ
Η ΑΠΕΙΛΗ ΚΑΙ ΤΟ ΜΕΛΛΟΝ ΜΑΣ
Η Τουρκία εμμένει στο νέο-οθωμανικό όραμα μίας επικράτειας 300 εκατομμυρίων τουρκογενών ή και τουρκοφώνων από τα Βαλκάνια έως το σινικό τείχος και από την Κ. Ασία έως και την Β. Αφρική. Δια στόματος Ερντογάν, κάθε τουρκική παραβίαση εθνικής κυριαρχίας, με στρατιωτική παρουσία (π.χ. Αζερμπαϊτζάν, Λιβύη, Α. Μεσόγειος, Αφγανιστάν) ή στρατιωτική εισβολή και κατοχή (π.χ. Κύπρος, Συρία, Ιράκ, Ναγκόρνο Καραμπάχ), συνοδευόμενα κατά περίσταση με καταστροφές και εθνοκαθάρσεις, βαπτίζεται ως ειρηνευτική επιχείρηση και επιβεβλημένο καθήκον. Στην πραγματικότητα πρόκειται για μία αναθεωρητική, επεκτατική πολιτική βασισμένη στην ναζιστικής εμπνεύσεως θεωρία του «ζωτικού χώρου». Στην περίπτωση Ελλάδος και Κύπρου η εν λόγω πολιτική μετουσιώνεται στο δόγμα της «Γαλάζιας Πατρίδας» και σε ολόκληρο το φάσμα των τουρκικών διεκδικήσεων. Το τουρκικό όραμα αποτελεί επιδίωξη ολόκληρου του πολιτικού φάσματος και όχι μόνο του Πρόεδρου Ερντογάν.
Η Τουρκία επιχειρεί την σταδιακή υλοποίηση του οράματός της, μέσω μίας κυνικής, επιθετικής και εκβιαστικής διπλωματίας, η οποία αποκτά υπόσταση όχι μόνο λόγω της στρατηγικής θέσεως της χώρας αυτής αλλά και λόγω των ισχυρών τουρκικών ενόπλων δυνάμεων, τις οποίες η πολιτική ηγεσία δεν διστάζει να χρησιμοποιεί και τις οποίες επιπλέον στηρίζει μία ακμάζουσα πολεμική βιομηχανία (παρά τα εναντίον της πρόσφατα μέτρα των ΗΠΑ) και ένα φιλόδοξο και διαρκές εξοπλιστικό πρόγραμμα. Με τον τρόπο αυτό η Τουρκία αποτελεί σημαντικό διεθνή δρώντα και είναι παρούσα σε κάθε διάσκεψη επί θεμάτων της ευρύτερης περιοχής.
Έναντι της άμεσης τουρκικής απειλής η Ελλάς, μετά από πολιτική δυσπραγία τουλάχιστον 20 ετών, άρχισε να θωρακίζεται αμυντικά και να ασκεί ενεργό διπλωματία. Η απόσταση προς κάλυψη έως την ουσιαστική εθνική αποτροπή είναι μεγάλη και οι εξελίξεις δεν δίδουν περίοδο χάριτος. Οι αμυντικές προτεραιότητες θα πρέπει να είναι η υψηλή διαθεσιμότητα του υφισταμένου υλικού, η ανανέωση των παλαιών μονάδων και μέσων και η ασύμμετρη καταστρεπτική δυνατότητα με εκμετάλλευση της γεωγραφίας και της σύγχρονης τεχνολογίας. Παράλληλα το υψηλό φρόνημα και η ρεαλιστική συστηματική εκπαίδευση ΕΔ και εφεδρείας αποτελούν αυτονόητο ζητούμενο.
Παρά το γεγονός ότι η αναμενομένη θαλάσσια περιοχή επιχειρήσεων από το Ιόνιο έως την Κύπρο δεσπόζει γεωγραφικά και επιπλέον ως διαχρονική «αχίλλειος πτέρνα» του Κυπριακού παραμένει η αεροναυτική κάλυψη, παρατηρείται ανησυχητική καθυστέρηση στα εξοπλιστικά προγράμματα του Πολεμικού Ναυτικού.
Μετά από καθυστέρηση πολλών ετών, η απόφαση για τις νέες 4 φρεγάτες (Φ/Γ), την ενδιάμεση λύση και τον εκσυγχρονισμό των 4 Φ/Γ τύπου ΜΕΚΟ επίκειται. Δεδομένου ότι ουδεμία ξένη δύναμη αναμένεται να συνδράμει την Ελλάδα στρατιωτικά σε περίπτωση συγκρούσεως, θα πρέπει, εντός του ορίου των 5 περίπου δις € που έχει θέσει η χώρα μας, να επικρατήσει το επιχειρησιακό κριτήριο επιλογής, το οποίο επιγραμματικά συνοψίζεται στο εξής ερώτημα: «Ποια Φ/Γ δύναται να εκτελέσει αποτελεσματικά τις αποστολές της, στην αναμενομένη θαλάσσια περιοχή επιχειρήσεων, έναντι της τρέχουσας αλλά και μελλοντικής τουρκικής στρατιωτικής απειλής;». Τα υπόλοιπα κριτήρια είναι ιδιαίτερα σημαντικά και πρέπει να συνυπολογισθούν αλλά έπονται σε προτεραιότητα. Σε περίπτωση ισοδυνάμων ή παραπλησίων προτάσεων, τότε θα πρέπει να επικρατήσουν τα πλοία τα οποία θα αποκτηθούν ταχύτερα.
Η μονιμότητα της αναθεωρητικής τουρκικής απειλής επιβάλλει μακροχρόνια μεθόδευση και συντονισμό διπλωματικής και στρατιωτικής δραστηριοποιήσεως, ως αποτέλεσμα μίας Εθνικής Στρατηγικής, ανεξαρτήτως εναλλαγής κυβερνήσεων, προκειμένου η αποτελεσματική αποτροπή να δημιουργεί το απαραίτητο περιβάλλον ασφαλείας που θα επιτρέπει την ασφάλεια και την ευημερία των Ελλήνων πολιτών.
15 – Σεπτεμβρίου – 2021
Αντιναύαρχος ε.α. Β. Μαρτζούκος ΠΝ
Επίτιμος Διοικτής ΣΝΔ
Αντιπρόεδρος ΕΛ.Ι.Σ.ΜΕ.