Blog

ΟΙ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟΙ ΤΟΥ ΕΚΔΟΤΗ

 

 

Του Αντιστρατήγου ε.α. Η. ΚΑΖΟΥΚΑ

  

            Δημόσια Διοίκηση !  Κοινή διαπίστωση πως κινείται αν όχι με επιβράδυνση, οπωσδήποτε με ταχύτητα χελώνας. Εξελίσσεται σε περιβάλλον μεταξύ ανατολίτικης ραστώνης και δυτικής ανεπαρκείας.

            Επιβεβαίωση, οι αναλύσεις και οι εκθέσεις των θεσμικών οργάνων της Ε.Ε., που είναι αμερόληπτες και απεικονίζουν τη δυσάρεστη πραγματικότητα. Εκεί δεν χωρούν το πολιτικό κόστος και η κατευθυνομένη, αν όχι εξαργυρωμένη, απάντηση. Δεν μπορεί να συνεχισθεί το κρυφτό.

            Τα αίτια της τοιαύτης καταστάσεως πρέπει να αναζητηθούν στο επιβληθέν κομματικό κράτος και την ατομικότητα των πολιτών του, που από κοινού αναδεικνύουν το ρουσφέτι στον πρωταγωνιστή της δημόσιας ζωής.

            Η συνταύτιση κόμματος-κυβέρνησης και δημοσίας διοικήσεως αποτελεί την ουσιώδη αιτία και γεννά όλες τις συνακόλουθες. Η αλόγιστη πρόσληψη και προώθηση των ημετέρων, των «δικών μας παιδιών», με μόνα κριτήρια του αφισοκολλητή και του χειροκροτητή, αποδιοργάνωσε τη δημόσια διοίκηση. Η ανάδειξη των μετρίων στην κορυφή δια την κομματικοποίηση, την εξάρτηση, τη ριταγώγηση και τον έλεγχο του πολίτη και της δημόσιας διοίκησης δια την υφαρπαγή της ψήφου και το έπαθλο της εξουσίας, επέβαλαν την ανατροπή της ιεραρχίας, την κατάργηση της αξιολόγησης, την αναξιοκρατία και οδήγησαν στην ολιγωρία, την υποτέλεια, την υποταγή, την ωραιοποίηση και την κολακεία.

            Έτσι εδημιουργήθη το νέο πρότυπο του «δημοσίου υπαλλήλου» του γραφειοκράτη, του αδιαφόρου, της ήσσονος προσπαθείας, του αλαζόνα, του αριβίστα, αντί του δημοσίου λειτουργού, του υπηρέτη του πολίτη, του επαγγελματία-γνώστη, του προσηνή, του προσπαθούντος δια καλύτερες υπηρεσίες, επίλυση των προβλημάτων, την ανάδειξή του και την ανάπτυξη. Eνός δημοσίου υπαλλήλου που, κατά πως λέγεται, αλιεύει την πελατεία του δια την ελεύθερη άσκηση του επαγγέλματός του μέσα από τους προσφεύγοντες πολίτες δια την επίλυση των προβλημάτων τους. Ασφαλώς με το αζημίωτο. Το χρέος και καθήκον γίνεται πηγή αθεμίτου πλουτισμού και συναλλαγής. Τρισυπόστατος δημόσιος λειτουργός, εξασφαλισμένος στη δημόσια θέση, αφοσιωμένος στην ιδιωτική εργασία και λάτρης του ατομικού χόμπυ.

            Και το χειρότερο η επικρατήσασα, λαϊκίστικη και ισοπεδωτική θεωρία της «ίσης στομαχικής χωρητικότητος» και κατ΄επέκταση της ίσης αμοιβής. Όλοι πεινούν, όλοι θέλουν να γεμίσουν το άδειο τους στομάχι. Έχουν τις ίδιες ανάγκες. Ασφαλώς ναι μέχρι ενός ορισμένου σημείου, που αυτό δεν ξεπερνά τη βασική υποχρέωση του κράτους δια φροντίδα και πρόνοια παροχής των στοιχειωδών και αναγκαίων. Πέραν όμως αυτών πρέπει να μετρήσουν και να συνεκτιμηθούν και άλλοι παράγοντες, όπως η γνώση, η ευφυία, η καταλληλότητα και πολλά άλλα ηθικά και πνευματικά προσόντα, που η απόκτηση ορισμένων εξ αυτών, αν μη τι άλλο, απαιτεί την απόσβεση κάποιου κεφαλαίου και επιβάλλει τη διάκριση και την αναλογία των αμοιβών. Ασφαλώς θα διερωτάσθε, ενώ όλα αυτά συμβαίνουν, πως ζει και πορεύεται το κράτος ; Με τους ολίγους, τους εκλεκτούς, αυτούς που «χαλούν την πιάτσα», που συμπαρασύρουν τους υστερούντες.

            Τώρα, που όλα κατεκτήθησαν, υλικά και πνευματικά αγαθά, πλούτη και δόξα, Αρχή και εξουσία, καιρός είναι να επαναπροσδιορισθούν όλες εκείνες οι παράμετροι, της αξιοκρατίας, της ιεραρχίας, των ίσων ευκαιριών, των ελέγχων και της δικαίας κρίσης. Έστω είτε δια κατοχύρωση των κεκτημένων, είτε δια τον ανταγωνισμό των ελευθέρως πλέον διακινουμένων εταίρων μας, κυρίως όμως δια τη συμβολή στην ανάπτυξη της χώρας.

            Καιρός πλέον να καθιερωθεί στη δημόσια διοίκηση η αντιστοιχία βαθμού-αμοιβής και θέσης. Ας δημιουργηθεί μία πυραμίδα αμοιβών και βαθμών, ανάλογη των αναγκαίων θέσεων, που θα οριοθετούν καθήκοντα, θα απαιτούν προσόντα και θα γεννούν ευθύνες, απηλλαγμένη των ειδικών συμβούλων, που υποβαθμίζουν και καταργούν την εξειδικευμένη και έμπειρη διοίκηση.

            Ας αμείβεται έκαστος ανάλογα με τα προσόντα, τη θέση, το βαθμό, την προσφορά και την απόδοσή του. Επιβάλλεται το «άνοιγμα της ψαλίδας».Ας προσλαμβάνονται οι καλύτεροι και οι απολύτως αναγκαίοι ας επικρατούν οι αξιότεροι.

            Ας εφαρμοσθεί η προπαίδευση, η εκπαίδευση και η εξελικτική επιμόρφωση. Ας διαμορφωθούν και ας δομηθούν οι διαδικασίες επιβλέψεως και ελέγχου μέσα από την ιεραρχική οργάνωση και λειτουργία και ας καταργηθούν οι «ελεγκτές» των ελεγκτών, οι «επιθεωρητές» των επιθεωρητών και οι παντοειδείς «συνήγοροι» και «αδιάφθοροι». Κοστίζουν και δεν ασφαλίζουν.

            Ας απογαλακτισθεί η δημόσια διοίκηση από την κομματική παραμάνα. Ας απαλλαγεί ο συνδικαλισμός των κομματικών εγκαθέτων και ας κινηθεί στα πλαίσια του συλλογικού και εθνικού συμφέροντος. Και όπου δεν επιτρέπεται ας επωμισθούν το ρόλο του οι αντίστοιχες ηγεσίες. Ας καταθέτει καθένας την κομματική του ταυτότητα στην είσοδο του κτιρίου της δημοσίας θέσεώς του και ας φροντίσει δια την ανάπτυξη αμφίδρομης εμπιστοσύνης με τον πολίτη.

            Ας γνωρίσει καθένας τον εαυτό του, ας το συγκρίνει με τους ομοίους του και ας αποδεχθεί το αποτέλεσμα. Ας φροντίσει δια τη βελτίωσή του και τέλος ας καθορίσει τους στόχους του σύμφωνα με τις δυνατότητές του, μέσα σε ένα πλαίσιο θεμιτό, ευγενούς αμίλλης. Η αυτογνωσία θα εξουδετερώσει την ατομικότητα και θα προωθήσει την αναγκαία  συλλογικότητα. Χορηγός η κρατική παιδεία.

            Ας τάξει ο δημόσιος λειτουργός εαυτόν στην υπηρεσία του πολίτη και συνάμα στην εξυπηρέτηση του δημοσίου συμφέροντος, του εθνικού συμφέροντος.

            Έτσι μόνο θα επιτευχθεί η αναβάθμιση των υπηρεσιών και η αναστροφή της επιβράδυνσης σε επιτάχυνση με αποτέλεσμα την ανάπτυξη της χώρας, που αναγκαιεί δια την ευημερία των πολιτών και τη διακριτή πορεία της μέσα στην ΕΕ των είκοσι πέντε (25) και στο σύγχρονο γεωπολιτικό περιβάλλον.

 

 

 ΣΚΕΨΕΙΣ – ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟΙ

 

Αντιστρατήγου ε.α. Ηλία ΚΑΖΟΥΚΑ

 

 

            Ενδεκάτη Σεπτεμβρίου 2001. Ημέρα φρίκης και εντροπής δια το αλληλοσπαρασσόμενο ανθρώπινο είδος.

            Σκηνές τρόμου και ασύλληπτης φαντασίας αφήνουν κατάπληκτη την καθηλωμένη προ των τηλεοράσεων ανθρωπότητα. Η αγανάκτηση και το αναπάντητο “γιατί”, θολώνουν την ανθρώπινη σκέψη και διεγείρουν το μίσος δια την άμεση ανταπόδοση προς τιμωρία των ενόχων εκτελεστών και ηθικών αυτουργών.

            Αποτέλεσμα η προσμέτρηση επτά χιλιάδων περίπου νεκρών ανθρώπων, το άνοιγμα ενός νέου μετώπου πολεμικών επιχειρήσεων στην καρδιά της Ασίας, στο δύσμοιρο Αφγανιστάν, που ασφαλώς θα προσθέσει και άλλους αθώους νεκρούς στη θυσία της δοκιμής της πλέον σύγχρονης πολεμικής μηχανής. Κυρίως όμως κλονίζεται το αίσθημα ασφαλείας των λαών σε παγκόσμια κλίμακα. Όλα πλέον αναστέλλονται ή αλλάσσουν πορεία.

            Στόχος της ειδεχθούς ενεργείας, άμεσος μεν, ο τραυματισμός των κυρίων συνιστωσών ισχύος της εδραίωσης της παγκοσμιοποίησης, της οικονομίας και της εθνικής αμύνης, με την ταυτόχρονη μείωση του κύρους, του γοήτρου και της αξιοπιστίας των ΗΠΑ, έμμεσος δε, η αναπτέρωση του ηθικού των ανά τη γη αδικημένων και καταπιεσμένων ομοδόξων και γιατί όχι η αναθάρρυνση αντίστασης κατά της παγκοσμιοποίησης, αφού η προσβολή έλαβε χώρα μετά το Σιάτλ, τη Γένοβα και τη Θεσσαλονίκη.

            Οι ΗΠΑ, καίτοι γνώριζαν τις δυνατότητες των τρομοκρατών, αφού και συναφή σενάρια είχαν παιχθεί σε κινηματογραφικές αίθουσες και κυρίως καίτοι επί σειρά ετών διεξήγαγον πολεμικές επιχειρήσεις σε μέτωπα εκτός Αμερικής και δυστυχώς κατά ανεξέλεγκτων δημιουργημάτων των με αποτέλεσμα το ζήλο, την αντιπάθεια, το μίσος δικαίως ή αδίκως, υποτίμησαν τον αντίπαλον και δεν εξετίμησαν τη δυνατότητα μεταφοράς των πολεμικών ενεργειών στα μετόπισθεν, στο εσωτερικό της χώρας των. Ταυτόχρονα όμως υπερεκτίμησαν τα σύγχρονα μέσα και πολυεπίπεδα συστήματα ασφαλείας των, τα οποία απεδείχθησαν κατώτερα της ανθρώπινης θέλησης. Όλα υποτάσσονται. Ο άνθρωπος παραμένει ανυπέρβλητος και ακατανίκητος έναντι των δημιουργημάτων του. Ιδιαίτερα ο άνθρωπος, που διακατέχεται από μισαλλοδοξία εθνικού και θρησκευτικού φανατισμού και αισθήματος αδικίας.

            Δεν ήτο δυνατό να γίνει άλλως. Σύσσωμος ο κόσμος και οι διεθνείς οργανισμοί ετάχθησαν αλληλέγγυοι των ΗΠΑ, συγκλονισθέντες από το μέγεθος και το αναίτιο της συμφοράς. Μιας συμφοράς που λαμβάνει ανεξέλεγκτες μορφές και απειλεί την παγκόσμια κοινότητα.

            Οι μορφές πολέμου με πυρηνικά, βιολογικά και χημικά όπλα, που ανεπτύχθησαν και απειλήθησαν στην ψυχροπολεμική περίοδο, απειλούν και πάλι την ανθρωπότητα, αφού τα μέσα περιήλθαν σε χέρια ανεξέλεγκτων χωρών και τρομοκρατών.

            Πανικός πλέον έχει κυριεύσει την παγκόσμια κοινή γνώμη. Πανικό που ενσπείρουν οι καθρεφτιζόμενοι στο γυαλί των τηλεοράσεων, με ορατές επιπτώσεις στην καθημερινή ζωή, στην κοινωνία, στην οικονομία, στις διακρατικές και διεθνείς σχέσεις, στην ελευθερία.

            Η κοινή γνώμη ρυμουλκείται και αμφιταλαντεύεται μεταξύ θύτη και θύματος. Το ψευδές από το αληθές είναι πλέον δυσδιάκριτο. Προς το παρόν η συνέχιση των βιολογικών ενεργειών, σε πραγματικό ή ψυχολογικό πεδίο, συντηρεί την αλληλεγγύη της διεθνούς κοινής γνώμης υπέρ των πολεμικών επιχειρήσεων των ΗΠΑ.

            Η μελετημένη και προσεγμένη αντίδραση των ΗΠΑ δια την πάταξη εκείνων που εξετέλεσαν και ανέλαβαν την ευθύνη των τρομοκρατικών πράξεων είναι δικαία. Επιβάλλεται δια λόγους ανυψώσεως του ηθικού του ελευθέρου κόσμου, την τιμωρία των ενόχων, τον παραδειγματισμό και την αποτροπή τελέσεως παρομοίων ενεργειών. Είθε η ενέργεια των ΗΠΑ να έχει την τύχη αντίστοιχης ενεργείας του Μ.Αλεξάνδρου στο κυνήγι του Βήσσου και όχι την ατυχία των Βρετανών και Ρώσων κατά τον παρελθόντα αιώνα στο Αφγανιστάν.

            Απαιτείται συνάμα η ανάληψη παγκόσμιας εκστρατείας δια συνεργασία, προς αποσύνθεση όλων των τρομοκρατικών οργανώσεων και την απομόνωση ενδεχομένως των κρατών εκείνων που υποθάλπουν παρόμοιες οργανώσεις.

            Τέλος είναι αναγκαία και επιτακτική η ανάληψη πρωτοβουλίας από την παγκόσμια κοινότητα, υπό τον ΟΗΕ, για την άρση και εκρίζωση όλων των αιτίων που εκτρέφουν και ανδρώνουν παρόμοιες τρομοκρατικές οργανώσεις. Η παιδεία, η ανάπτυξη, η ανακατανομή του πλούτου και η συμμετοχή στη διαχείριση των αγαθών είναι τα βασικά εργαλεία απομάκρυνσης του ανθρώπου από ακραίες πράξεις.

            Μέσα από την ένταση και την ψυχροπολεμική κατάσταση η Ελλάς, ορθώς ταχθείσα παρά το πλευρόν των συμμάχων και εταίρων, είναι αναγκαίο να εκμεταλλευθεί κάθε συγκυρία επίλυσης του Παλαιστινιακού για παράλληλη αντιμετώπιση του Κυπριακού, την ευτυχή έκβαση του Σκοπιανού και κυρίως την εξασφάλιση των συνόρων δια τον περιορισμό της λαθρομετανάστευσης που λαμβάνει με την πάροδο του χρόνου εκρηκτικές διαστάσεις, επιζήμιες δια την σύνθεση του πληθυσμού της χώρας, την εθνική υπόσταση και την ασφάλεια.