Blog

ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΖΟΜΑΙ……..

 

«Τις Πταίει ;»

 

Της Δέσποινας Κορωναίου

Μέλους της ΕΛ.Ε.Σ.ΜΕ

 

 «Τις πταίει;» Σημαντική ερώτηση γραμμένη από το χέρι του επιφανούς πολιτικού ανδρός Χαριλάου Τρικούπη σε δύσκολες μεν εποχές αλλά που ήταν περίοδοι τεράστιων ανακατατάξεων για τη χώρα μας.

Κάνοντας μια προσπάθεια να συντάξω την σκέψη μου και να βάλω σε μια σειρά την σημερινή πραγματικότητα, ανατρέχω σ΄αυτόν τον τίτλο, που συμπτωματικά, πρόσφατα, τον άκουσα από το στόμα διακεκριμένου ιστορικού σε συζήτηση γύρω από ιστορικά πρόσωπα του τόπου μας.

«Τις πταίει» λοιπόν ; Για κάθε τι που συμβαίνει, κάποιος οπωσδήποτε φταίει. Αλλά συνήθως, όλοι βγάζουμε ή προσπαθούμε να βγάλουμε τις ευθύνες από πάνω μας, βρίσκοντας δικαιολογίες παντός είδους, μερικές αληθείς, οι περισσότερες αληθοφανείς, άλλες άστοχες, και το πλείστον – δυστυχώς – τραγικά ψεύτικες. Και εάν ακούς αυτές τις δικαιολογίες από άτομα που δεν επηρεάζουν την ζωή σου, το μέλλον σου, την ιστορία σου, τότε δεν πειράζει και πολύ. Όταν όμως αυτές οι δικαιολογίες βγαίνουν από στόματα προσώπων που παίζουν καθοριστικό ρόλο στον τόπο, και επομένως και στη δική σου ζωή, ε, τότε είμαστε για κλάματα. Και γίνομαι πιο σαφής :

Την τραγωδία της Κύπρου κανείς δεν την ξεχνά. Ο Αττίλας μπήκε στο νησί και το σάρωσε. Χάθηκαν ζωές Ελλήνων, καταπατήθηκαν περιουσίες, μπήκαν διαχωριστικές γραμμές. Και βέβαια, ακόμη δεν μπορούμε να καταλάβουμε «τις πταίει». Οι μεν τα ρίχνουν στους δε, γίνονται συζητήσεις επί συζητήσεων, οι «καλοί» μας γείτονες αλαλάζουν. Δεν τους φτάνουν αυτά που πήραν, θέλουν κι΄άλλα. Εμείς όμως προσπαθούμε ακόμη να βρούμε «τις πταίει». Και αφού δεν μπορούμε να το βρούμε, στο τέλος πετάμε κι΄ένα «…..θα το βρουν οι ιστορικοί του μέλλοντος» και ξεμπερδέψαμε.

Το νέο φρούτο που μας προέκυψε είναι οι εκβιασμοί. Εκβιάζονται, λένε, πρόσωπα «υψηλού κινδύνου», (επιχειρηματίες πολλών καρατίων), και όχι μόνο. Τώρα βγήκαν καινούργια νέα. Εκβιάζονταν και κληρικοί που βρίσκονται στις υψηλότερες βαθμίδες της ιεραρχίας, με αντάλλαγμα την σιωπή των εκβιαστών. Σιωπή γιατί ; Για να μη «βγουν στη φόρα» άπλυτα από την προσωπική ζωή των εκβιαζομένων. Και αυτοί πλήρωναν. Γιατί ; Τι είχαν να φοβηθούν ; Ονόματα τρανταχτά της ελληνικής κοινωνίας πλήρωναν για να μη τους «αγγίξει» η 17Ν. Έτσι, απλά, χωρίς να το εξετάσουν. Από φόβο και μόνο. Και πλήρωναν, αλλά δεν πήγαιναν στους αρμόδιους να το καταγγείλουν. Το θυμήθηκαν τώρα, εκ του ασφαλούς, αφού οι φερόμενοι ως τρομοκράτες της 17Ν κάνουν διακοπές στον Κορυδαλλό. Το θυμήθηκαν τώρα που ξέσπασε η διαμάχη παραγόντων ποδοσφαιρικής ομάδας. Θα μπει, λένε, το μαχαίρι στο κόκαλο. Εδώ γελάνε. Γιατί το κόκαλο έχει και μεδούλι, το οποίο είναι πολύ νόστιμο!! Μήπως τελικά τίποτε δεν θα γίνει ; Μήπως λίγη φασαρία στην αρχή και μετά….άκρα του τάφου σιωπή ; Εδώ λοιπόν δεν αναρωτιόμαστε «τις πταίει» για την κατάντια ;

Καθημερινά, περνώντας από την οδό Καποδιστρίου και Γ΄Σεπτεμβρίου, πονάει η ψυχή μου βλέποντας νέα παιδιά – δεν θα είναι πάνω από 20-25 ετών – να ζητιανεύουν, για να φάνε, δήθεν, «μια μπουκιά ψωμί». Και όλοι το ξέρουμε, το βλέπουμε, ότι είναι ναρκομανείς, οι οποίοι παραπαίουν και ζητιανεύουν όχι για να φάνε αλλά για να εξασφαλίσουν τη δόση τους που θα τους ταξιδέψει, για άλλη μια φορά, στον δικό τους κόσμο, τον κόσμο τον θολό, που δεν έχει αρχή και τέλος. Και αυτά τα παιδιά είναι πολλά, όχι πάντα τα ίδια, με τυλιγμένα σε βρώμικα κουρέλια τα χέρια και τα πόδια τους που έχουν σαπίσει από τις πολλές τρυπισιές με τις ακάθαρτες βελόνες. Και γι΄αυτά τα παιδιά δεν υπάρχει έλεος. Καμιά μέριμνα. Τίποτα. Μόνο ένας δρόμος. Αυτός που δεν έχει γυρισμό. Και δικαιολογημένα αναρωτιέται κανείς «τις πταίει» γι΄αυτή την τραγωδία ;

Μας μιλούν για διαφθορά. Από παντού διαφθορά. Βρωμάει ο κόσμος, σαπίλα, σήψη. Κακοτεχνίες, λένε, στους δρόμους. Και ξαφνικά μια τρύπα ξεφυτρώνει στο οδόστρωμα, περνάει το αυτοκίνητο και…..πάρτο κάτω ή μάλλον μέσα, με τον άτυχο οδηγό εγκλωβισμένο. Τρέχει η Πυροσβεστική να το ανασύρει – τσαλακωμένες λαμαρίνες πλέον – ευτυχώς όμως ο οδηγός ζει. Ναι, ευτυχώς ο Θεός βοήθησε και ζει ο άνθρωπος. Όλοι λένε «…ευτυχώς ζει» και πάει, τελειώσαμε. Και η ψυχική οδύνη; Και η καταστροφή του αυτοκινήτου; Πως όλα αυτά θα αποκατασταθούν ; Ποιος έφταιξε για την κατασκευή αυτού του δρόμου ; Τι υλικά χρησιμοποίησε ; Ελέγχθηκε, το έργο, από τους αρμόδιους, όταν παραδόθηκε από τον εργολάβο ; Κάποιος ανέθεσε αυτό το έργο στον συγκεκριμένο εργολάβο. Ποιος ; Και, επιτέλους, ποιος θα μας κάνει να αισθανθούμε σίγουροι ότι τα τεράστια αυτά έργα γίνονται με ασφάλεια ; Και η ερώτηση επανέρχεται, «τις πταίει» ;

Βαρέθηκα ν΄ακούω τις φράσεις «σφίξτε τα ζωνάρια» και «ένας χρόνος λιτότητα ακόμη». Αλήθεια, πόσα χρόνια τα ακούμε αυτά ; Επιτέλους, πότε θα σταματήσει αυτό το παραμύθι ; Και καλά αυτοί που έχουν μερικά κιλά παραπάνω, σφίγγουν τα ζωνάρια, υπάρχει αρκετό…ψαχνό, υπάρχουν περιθώρια. Αυτοί όμως που έχουν μείνει μόνο με το πετσί και το κόκαλο, τι θα γίνουν ; Λένε : «….δεν υπάρχουν λεφτά για αυξήσεις των μισθών, πρέπει να είμαστε υπερήφανοι γιατί γίνονται έργα που θα γραφούν στην ιστορία, για την Ελλάδα του αύριο». Καλά όλα αυτά. Όπου θέλουν όμως αφήνουν την ιστορία στην αναμονή, προχωρούν σε ρυθμίσεις που ευνοούν ορισμένους, και επανέρχονται, αφού όλα έχουν τακτοποιηθεί κατά το συμφέρον τους. Και οι υπόλοιποι ; Σφίγγουν για μια φορά ακόμη τα ζωνάρια. Να το ξαναπώ : «Τις πταίει» για όλα αυτά ;

Και κάτι ακόμη. Δεν είχαμε άλλα θέματα να ασχοληθούμε που καίνε τη χώρα μας ; Το μόνο πρόβλημά μας ήταν να καταργηθεί το άβατο για τις γυναίκες στο Άγιο Όρος ; Είναι τρομερό να παρακολουθείς μία από τις ελληνίδες εκπροσώπους του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου να τρέχει και να μη φτάνει και να δίνει μάχη για να σταματήσει αυτή η «τραγική αδικία» που γίνεται στις γυναίκες, να μη μπορούν δηλαδή να μπουν στο Άγιο Όρος όπως οι άντρες. Και ερωτώ : Καλά κυρία μου, γιατί ειδικά εκεί ; Ποιο είναι το πρόβλημά σας ; Χάθηκαν τόσα και τόσα μοναστήρια που, Δόξα τω Θεώ, η χώρα μας είναι γεμάτη ; Γιατί οπωσδήποτε εκεί ; Ποιος είναι ο λόγος; Δεν υπάρχουν σοβαρότερα θέματα να ασχοληθείτε που καίνε την ελληνική κοινωνία ; Άστεγοι, πλημμυροπαθείς, σεισμοπαθείς, άνεργοι, παιδιά των φαναριών και εκμετάλλευση αυτών, κλεψιές, δολοφονίες και τόσα άλλα τραγικά φαινόμενα. Τι ζητάτε με αυτή την επιμονή σας ; Για να υπερασπιστείτε αυτό το θέμα σας ψήφισε ο ελληνικός λαός ; Ποιος σας επιτρέπει να κινείσθε προς αυτή την κατεύθυνση ; «Τις πταίει» γι΄αυτό ;

 

Όσο πήρε απάντηση ο αείμνηστος Χαρίλαος Τρικούπης στο ερώτημά του άλλο τόσο θα πάρουμε κι΄εμείς για όλα αυτά, και άλλα τόσα, και άλλα τόσα, «ων ουκ έστι αριθμός»…..