Του Ταξιάρχου ε.α. Αχιλλέως Γεωργίου

Μετά το επίσημον τέλος του πολέμου εις το Ιράκ, η ανθρωπότης διερωτάται πλέον. Πιο σημείο του πλανήτου «ενοχλεί» την άτυπον συμμαχία των Μπούς και Μπλέρ ή  πιο απλά, που υφίστανται ακόμη εκκρεμότητες προς διευθέτηση κατά το δοκούν, του δόγματος της μοναδικής πλέον υπερδυνάμεως;

Υπάρχουν όμως πολλές περιοχές, που η πρόφαση και η απόφαση για οποιαδήποτε επέμβαση, θα ήτο δυνατόν να λάβει ευκόλως σάρκα και οστά. Αλλά χωρίς ουδεμία αμφιβολία η γειτονιά μας, ο ευρύτερος δηλαδή της Ελλάδος χώρος, έχει περισσότερο ενδιαφέρον, πρώτον λόγω των εκκρεμοτήτων που υπάρχουν, εκ των παλαιοτέρων επεμβάσεων, δεύτερον, λόγω των προσφάτων τοποθετήσεων των κυβερνήσεων των χωρών της Βαλκανικής υπέρ της Αμερικής για τον πόλεμο στο Ιράκ, τρίτον ότι πολλά πράγματα έχουν αλλάξει εις την Βαλκανικήν τον τελευταίο καιρό, αλλά έχουν περάσει εντελώς απαρατήρητα και τέταρτον ότι όλες αυτές οι μεταβολές, τοποθετήσεις, πολιτικές, ενδιαφέρουν άμεσα και απολύτως την χώρα μας.

Άφωνος και κατάπληκτος, η ευκόλως διαμορφωμένη κοινή γνώμη, στην Ελλάδα άκουγε την μία μετά την άλλη τις Βαλκανικές χώρες να δίδουν γήν και ύδωρ υπέρ της Αμερικής κατά τον πρόσφατο πόλεμο στο Ιράκ!! Οι πρώην χώρες του Συμφώνου της Βαρσοβίας σε μία ομαδική παράκρουση, άφησαν άναυδους όλους τους Ευρωπαίους, οι οποίοι τάχθηκαν, εναντίον του πολέμου εις το Ιράκ και ανέδειξαν τις πολεμοκαπηλικές τους κορώνες, παίζοντας ξεκάθαρα φιλοαμερικανικό ρόλο. 

Αρκεί να παρατηρήσει κανείς ότι, όλες οι γειτονικές της Ελλάδος χώρες, έλαβον τέτοιες θέσεις που η Ελλάς θα πρέπει να ανησυχεί πλέον, διότι υπεράνω της κεφαλής της, κρώζουν κόρακες αρπακτικοί.

Η Αλβανία, η Βουλγαρία, η FYROM και η Ρουμανία, η μία μετά την άλλη διεκήρυξαν με όλους τους τόνους, την υποστήριξή τους, προς την συμμαχία των Μπούς και Μπλέρ. Η διακήρυξης αυτή δεν ήτο μόνο φραστική αλλά και ουσιαστική, αφού, όλες οι παραπάνω χώρες, οι οποίες ειρήσθω εν παρόδω, είναι και συνδεδεμένες με την Ε.Ε., παραχώρησαν τον εθνικό εναέριο χώρο τους στην συμμαχία, παραχώρησαν βάσεις και άλλες διευκολύνσεις, σε μία προσπάθεια να προσεταιρισθούν την Αμερική και να απολαύσουν την εύνοιά της ποικιλοτρόπως.

Όλες αυτές οι χώρες, αλλά και πολλές άλλες που κάποτε ανήκαν, εις το αλήστου μνήμης σύμφωνο της Βαρσοβίας και οι οποίες μετά από λίγες ημέρες υπέγραψαν πανηγυρικώς την συμφωνία συνδέσεώς τους με την Ε.Ε., ετάχθησαν αναφανδόν υπέρ του πολέμου εις το Ιράκ, αφήνοντας άναυδους και αμήχανους το σύνολο των Ευρωπαίων πολιτών, αλλά και των περισσοτέρων χωρών της Ε.Ε. οι οποίες αντιτάχθηκαν στο πόλεμο του Ιράκ.      

Εις το μέσον αυτού του παράλογου χορού, η Ελλάς στέκει αμήχανη, διότι επί μακρόν με  την πολιτική της υπερασπίζονταν την Ευρωπαϊκή σύγκληση όλων των παραπάνω χωρών σε όλα τα διεθνή φόρουμ

Η Αλβανία, μη εγκαταλείποντας τα μεγαλοϊδεατικά της σχέδια, προσεγγίζει πρακτικώς και θεωρητικώς τις ΗΠΑ, προσδοκώντας οφέλη εις την περιοχή και κυρίως εις τις περιοχές του Κοσόβου και της FYROM, αλλά και αλλαχού, όπου είναι δυνατόν. Αναπτύσσει προς τούτο έντονη τρομοκρατική δραστηριότητα, αλλά και πολιτική πιέσεων των Αλβανοφώνων στις παραπάνω περιοχές. Η ίδρυση μιάς νέας οργανώσεως, πέραν του γνωστού ήδη UCK, του Εθνικού Αλβανικού Στρατού (ΕΑΣ), προκαλεί ήδη προβλήματα, στις περιοχές αυτές. Η μέχρι τώρα στάση των ΗΠΑ στην πρακτική αυτή είναι άνευ αντιδράσεων.

Η Βουλγαρία περιστοιχιζόμενη από πλήθος προβλημάτων, οικονομικής κυρίως φύσεως, παραχώρησε στις ΗΠΑ την αεροπορική βάση εις το Ζαράφοβο. Η αποτυχημένη πολιτική του πρωθυπουργού της και πρώην Βασιλέως Σαξκομπουργκόσκι και η δολοφονία του Ιλία Παβλώφ, μεγάλου οικονομικού παράγοντος, δημιούργησαν αλυσιδωτές αντιδράσεις στην κοινωνία της Βουλγαρίας.

Στην Σερβία η δολοφονία του πρωθυπουργού Ζόραν Τζίντζιτς, πριν από την έναρξη του πολέμου στο Ιράκ, πυροδότησε την απαρχή νέας εποχής αστάθειας και γεγονότων τα οποία αποβλέπουν εις την εγκατάσταση καθεστώτος, εις την γείτονα, πλέον ανελεύθερου του ήδη υφισταμένου. Πέραν τούτου η οικονομική καχεξία που μαστίζει την χώρα, αλλά και η ανθούσα παραοικονομία ομού με το πάσης φύσεως λαθρεμπόριο που ενεργείται εις όλη την επικράτεια, περιπλέκουν την κατάσταση ακόμη και στον διεφθαρμένο πολιτικό τομέα.

Η Ρουμανία συμπορευομένη και αυτή με τις λοιπές Βαλκανικές χώρες, δεν δίστασε, δια στόματος του υπουργού της των εξωτερικών Μιρτσέα Τζεοάνα, να δηλώσει ότι επιθυμεί μόνιμη στρατιωτική παρουσία των ΗΠΑ και του ΝΑΤΟ στη χώρα, η οποία θα χρησιμοποιείται ως ορμητήριο για επιχειρήσεις εις την περιοχή!!

Χαρακτηριστικό σημείο όλων των παραπάνω χωρών της Βαλκανικής, είναι η φτώχια γενικώς και επιπλέον η πολιτική και κοινωνική αθλιότητα. Παρά τα προβλήματα όμως που αντιμετωπίζουν δεν παύουν να διατηρούν μεγαλοϊδεατισμούς, να βλέπουν καχύποπτα τις λοιπές γειτονικές χώρες, να προσδοκούν οφέλη εκ της στάσεώς των εκ των ΗΠΑ και της ΕΕ. Βεβαιότατα τυχοδιωκτική πολιτική η οποία προσδοκά οφέλη εκ των συγκυριών, οι οποίες δημιουργούνται στον πλανήτη. Πολιτική επικίνδυνος, η οποία συνδυαζόμενη, με την υφισταμένη εκρηκτική κοινωνική κατάσταση, θα δημιουργήσει πλείστα όσα προβλήματα στο άμεσο μέλλον, όταν η άτυπος συμμαχία αποφασίσει για τα Βαλκάνια.

Και η Ελλάς η οποία σταθερώς επί έτη φιλοδοξούσε να εντάξει τις χώρες αυτές και στην ΕΕ και στο ΝΑΤΟ ή να συμπαρασταθεί και να τις βοηθήσει ποικιλοτρόπως, κυρίως δια του χρήματος, ή να υποχωρήσει σε εθνικές θέσεις, εντελώς απροσδόκητα υπερκεράται από ένα εντελώς νέο γειτονικό περιβάλλον, το οποίον ξαφνικά εμφανίζεται εντελώς αλλαγμένο και μη προβλέψιμο.

Η εκτίμηση την οποία δύναται να κάνει κάποιος είναι ότι, η ήδη σημαντική αλλαγή της στάσεως των Βαλκανικών χωρών, θα συνεχισθεί πιο επιθετική και προκλητική έναντι της χώρας μας.

Τούτο αποδεικνύει σαφώς ότι, η μέχρι τώρα πολιτική που επέλεξε και άσκησε η χώρα μας, έναντι αυτών των κρατών και η οποία συνίστατο εκτός από οικονομικές και άλλες παροχές, ενθάρρυνση και υπεράσπιση σε όλα τα ευρωπαϊκά φόρουμ, προσπάθειες για ένταξή τους στην ΕΕ και το ΝΑΤΟ, εξισορρόπηση κοινωνικών θεσμών και εκδημοκρατισμό, ουδέν επέτυχε και τα κράτη από τα οποία   περιστοιχίζεται είναι κράτη που βρυχώνται. Αν σε όλα τούτα προσθέσουμε και την συμπεριφορά της Τουρκίας, τότε η Ελληνική στάση και η εξωτερική πολιτική πρέπει να επανασχεδιασθούν και να προσαρμοσθούν στα νέα δεδομένα, τα οποία δεν είναι καθόλου πλέον φιλικά προς την χώρα μας και πρέπει να αντιμετωπισθούν σθεναρώς.