ΤΟΥΡΚΙΑ – ΕΛΛΑΔΑ ΠΑΡΟΥΣΑ ΕΙΚΟΝΑ – ΠΡΟΟΠΤΙΚΕΣ Του Αντιστρατήγου ε.α. Σ. Παναγόπουλου
ΤΟΥΡΚΙΑ – ΕΛΛΑΔΑ ΠΑΡΟΥΣΑ ΕΙΚΟΝΑ – ΠΡΟΟΠΤΙΚΕΣ
Του Αντιστρατήγου ε.α. Σ. Παναγόπουλου
Η Ελλάδα συνεχίζει τον διμερή διάλογο με την Τουρκία τόσο σε υψηλό πολιτικό επίπεδο, όσο και σε υπηρεσιακό μέσω των διερευνητικών επαφών. Τα μέχρι σήμερα αποτελέσματα αυτών των διαπραγματεύσεων δεν μας είναι γνωστά και όσα προκύπτουν από διαρροές δεν είναι ενθαρρυντικά, καθόσον πέραν των άλλων η πατρίδα μας ευρίσκεται σε τεράστια κρίση οικονομική και όχι μόνο. Είναι γεγονός ότι στις διαπραγματεύσεις αυτές η ελληνική πλευρά για να περιορίσει την τουρκική επιθετική βουλιμία, συνεχίζει να κραδαίνει το χαρτί της ενταξιακής προοπτικής της Τουρκίας στην Ευρωπαϊκή Ένωση (ΕΕ), καθ΄ήν στιγμή είναι φανερό ότι η Τουρκία επιθυμεί μία «a la carte» ένταξη ώστε να διαφυλάξει και προωθήσει την ανεξαρτησία της ως περιφερειακής δύναμης και μελλοντικά ως μίας παγκόσμιας δύναμης. Οι συνθήκες οι οποίες υπήρχαν για την Τουρκία το 1999, καθώς και εκείνες του 2002 όταν το ΑΚΡ και ο Πρόεδρός του Ταγίπ Ερντογάν ανέλαβαν την διακυβέρνηση της Τουρκίας, έχουν πλήρως ανατραπεί, διότι η Τουρκία μία χώρα υπό τον έλεγχο του ΔΝΤ, με σοβαρότατα οικονομικά, εθνικά και άλλα προβλήματα, σήμερα έχει επιτύχει να είναι μία οικονομική και βιομηχανική δύναμη (είναι η 17η παγκόσμια οικονομική δύναμη, μέλος της G20), η ετήσια αύξηση του ΑΕΠ της να πλησιάζει το αντίστοιχο της Κίνας, με μεγάλες επιτεύξεις στις κοινωνικές δομές, με ισχυρότατες Ένοπλες Δυνάμεις που στηρίζουν με ισχύ την πολυδιάστατη-εξωστρεφή τουρκική εξωτερική πολιτική. Συνέπεια όλων αυτών είναι η Τουρκία να είναι μία ισχυρή περιφερειακή δύναμη στην περιοχή. Αυτό πρέπει να το αποδεχθούμε, εάν θέλουμε να προωθήσουμε την Εθνική Στρατηγική μας ώστε να διασφαλισθούν τα εθνικά μας συμφέροντα. Η Τουρκία τον προσεχή Ιούλιο (15 Ιουλίου 2011) οδηγείται σε εθνικές εκλογές και τα προγνωστικά δίδουν νίκη του ΑΚΡ του νυν πρωθυπουργού Ταγίπ Ερντογάν με ποσοστό 45-48%, γεγονός που θα δώσει σ΄αυτόν τη δυνατότητα να αναθεωρήσει το Σύνταγμα και να εφαρμόσει το «υπερφίαλο» πρόγραμμά του, το οποίο περιέχει τους παρακάτω στόχους : * Με τη συνέχιση της εφαρμοζόμενης οικονομικής πολιτικής, στόχος είναι η Τουρκία να γίνει μέχρι το 2023 η 5η ή 6η παγκόσμια οικονομική δύναμη, με κατά κεφαλήν ετήσιο εισόδημα 26.000 δολάρια ετησίως και ανεργία μέχρι 6%. * Στόχος στον βιομηχανικό τομέα είναι η επίτευξη μεγαλυτέρων δυνατοτήτων που θα της επιτρέπουν την παραγωγή και εξαγωγή αεροσκαφών/ελικοπτέρων (πολιτικών και επιβατηγών), πλοίων, συστημάτων υψηλής τεχνολογίας δορυφόρωνδορυφορικών συστημάτων, κάλυψη εθνικών αμυντικών αναγκών σε ποσοστό μεγαλύτερο του 50% με παράλληλη εξαγωγή αυτών. * Αύξηση των εξαγωγών της Τουρκίας ώστε να βελτιωθεί το επίπεδο του ισοζυγίου των εμπορικών συναλλαγών (στόχος αύξηση στα 500 δις δολάρια, βελτίωση της αγροτικής παραγωγής ώστε να καλύπτει πλήρως τις εθνικές ανάγκες με διαθέσιμα προς εξαγωγή πλεονάσματα. * Λειτουργία 250 Πανεπιστημίων σε όλη τη χώρα με 12ετή υποχρεωτική εκπαίδευση. * Η περαιτέρω ανάπτυξη των τουριστικών υποδομών ώστε η Τουρκία να καταστεί παγκόσμιος τουριστικός προορισμός. * Η λειτουργία τριών πυρηνικών εργοστασίων παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας. * Κατασκευή 32.000 χλμ σύγχρονων αυτοκινητοδρόμων, σύγχρονο σιδηροδρομικό δίκτυο με τραίνα υψηλής ταχύτητος, νέα γέφυρα στο Βόσπορο και υποθαλάσσια αρτηρία και τέλος η Φαραωνικής εμπνεύσεως νέα διώρυγα στο Βόσπορο. Όλα τα παραπάνω έχουν ορίζοντα χρονικό επιτεύξεως μέχρι το 2023, ημερομηνία κατά την οποία η Τουρκία θα εορτάζει τα 100 έτη από της ιδρύσεως της Τουρκικής Δημοκρατίας και στοχεύει να έχει καταστεί πλήρες μέλος της ΕΕ. Παράλληλα είναι δυνατόν, στα πλαίσια της κατασκευής της νέας διώρυγας, να έχει ολοκληρωθεί η μεταφορά της τουρκικής πρωτεύουσας στο Ασιατικό τμήμα της Κωνσταντινουπόλεως, συμβολίζοντας και σημαδεύοντας την πορεία της νέοΟθωμανικής Τουρκίας. Μόνο ένα σημαντικό μέρος του παραπάνω φιλόδοξου προγράμματος να πραγματοποιηθεί, η Τουρκία που ήδη τώρα πλησιάζει τις αναδυόμενες δυνάμεις, θα καταστεί μία πραγματικά αξιοπρόσεκτη και αξιοσέβαστη παγκόσμια δύναμη, μεσαίου μεγέθους, με τον Ταγίπ Ερντογάν να θεωρείται ο δεύτερος μεγαλύτερος ηγέτης της σύγχρονης Τουρκίας. Σε αντιδιαστολή η σημερινή κατάσταση της πατρίδος μας που οφείλεται στους γνωστούς λόγους που δεν κρίνεται σκόπιμο να αναλυθούν, με δυσοίωνες για το μέλλον προβλέψεις, η Τουρκία έχει επιτύχει τεράστια άλματα προόδου στους τομείς που προαναφέραμε, απέκτησε αυτοπεποίθηση για την ισχύ της, δεν μας υπολογίζει (ουσιαστικά μας υποτιμά) και προς τούτο χρησιμοποιεί τις διαπροσωπικές καλές σχέσεις σε υψηλό επίπεδο, ώστε μέσω αυτών να κατοχυρώσει τις επιδιώξεις της, σε βάρος των ελληνικών εθνικών συμφερόντων, (στην Ανατολική Μεσόγειο από την οποία προσπαθεί να μας αποκλίσει, στο Αιγαίο που επιδιώκει διαμερισμό του και συνεκμετάλλευση, στη Θράκη όπου μέσω τους μουσουλμανικής μειονότητος, τουρκική την ονομάζει, προσπαθεί να την αυτονομήσει, στην Κύπρο όπου προσπαθεί μέσω της Τ/Κ συνιστώσας οντότητος στο υπό διαμόρφωση σχέδιο επιλύσεως την αιώνια παραμονή της στη νήσο). Τα παραπάνω είναι ενδεικτικά του τι μπορεί να συμβεί, εφόσον δεν αλλάζουμε πορεία, δεδομένου του ότι ο νέο-Οθωμανισμός ξανά επιστρέφει στην περιοχή, όχι βέβαια με τη βίαια μορφή ενός κατακτητού, αλλά μιας περιφερειακής συγχρόνου δυνάμεως που επιχειρεί την δορυφοροποίησή μας.