Blog

ΣΥΝΕΔΡΙΟ «ΣΤΡΑΤΗΓΙΚΗ 2007»

 

 

«Η θέση της Ελλάδος στο εξελισσόμενο διεθνές γεωστρατηγικό περιβάλλον.Σύγχρονες απειλές»

 

Υπό Ταξιάρχου ΕΛ.ΑΣ Ελευθερίου Οικονόμου

Α.Υποδ-ντού Δ-νσης Ασφάλειας Αττικής

 

 Είναι γνωστό ότι τις τελευταίες δεκαετίες καταγράφηκαν μεγάλες αλλαγές στο ευρύτερο κοινωνικο-οικονομικό και γεωπολιτικό περιβάλλον, αλλά και στον εσωτερικό ιστό της χώρας που συναρτώνται κυρίως με την ποσοτική και ποιοτική διαφοροποίηση της εγκληματικότητας και την εμφάνιση νέων απειλών

 

Είναι γενικώς αποδεκτό ότι η άρση του διπολισμού που σηματοδότησε μία σειρά ανακατατάξεων και αλλαγών και νέες γεωπολιτικές ισορροπίες και συσχετισμούς, καθώς και η διεθνοποίηση του εγκλήματος με την παράνομη λαθρομετανάστευση, το οργανωμένο έγκλημα, την εμπορία των ναρκωτικών, την εμπορία των ανθρώπων, τα όπλα μαζικής καταστροφής, τις νέες μορφές εγκληματικότητας, αλλά και οι ασύμμετρες απειλές είναι μερικοί από τους κρίσιμους παράγοντες που διαμόρφωσαν και διαμορφώνουν το νέο περιβάλλον ασφάλειας

 

Με βάση τα παραπάνω, η έννοια της ασφάλειας αποκτά κρίσιμες παραμέτρους με επιπτώσεις ευρύτερα κοινωνικές, καθώς το διεθνές, το περιφερειακό και το εθνικό περιβάλλον ασφάλειας τείνουν να χαρακτηριστούν ως πεδία συγκριτικά ομόκεντρα

 

Η πρόκληση για το σύνολο των χωρών  είναι η αντιμετώπιση μιας δέσμης απειλών που παράγουν ανασφάλεια σε παγκόσμιο επίπεδο – απειλών που προέρχονται,όπως προαναφέραμε από τη διασπορά όπλων μαζικής καταστροφής, την κατάρρευση αδύναμων κρατών, τις φυσικές καταστροφές, την ανεξέλεγκτη μετακίνηση πληθυσμών,  τη διακίνηση ναρκωτικών, όπλων και δυστυχώς, ανθρώπινων υπάρξεων,αλλά και της διεθνούς τρομοκρατίας.

 

 Η παγκοσμιοποίηση δεν έχει επιπτώσεις μόνο στην οικονομία, την τεχνολογία, την ενέργεια, τον πολιτισμό. Επηρεάζει καθοριστικά το περιβάλλον ασφαλείας μέσα στο οποίο οι δραστηριότητες αυτές αναπτύσσονται.

Μια ουσιώδης διαφορά σε σχέση με την περίοδο του Ψυχρού Πολέμου είναι ότι σήμερα η στρατηγική ασφαλείας δεν μπορεί να είναι ούτε στατική ούτε παθητική. Πρέπει να είναι μια στρατηγική δέσμευσης, αντιμετώπισης των προκλήσεων και των προβλημάτων. Διαφορετικά, εάν δεν αντιμετωπισθούν όπου και όταν εμφανίζονται, αργά ή γρήγορα, θα χτυπήσουν την πόρτα μας. Οι καμπάνες χτυπάνε για όλους.

Μια δεύτερη διαφορά είναι ότι η έννοια της ασφάλειας προσλαμβάνει ολιστική διάσταση. Καθώς οι προκλήσεις δεν είναι μονοδιάστατες, ούτε οι απαντήσεις μπορούν να είναι. Μόνο σε συνδυασμό, όλα τα εργαλεία, όλα τα μέσα που η διεθνής κοινότητα διαθέτει, πολιτικά, οικονομικά, στρατιωτικά, αναπτυξιακά, μπορούν να απαντήσουν σ’ αυτές τις προκλήσεις. Επιπλέον, η φύση των προκλήσεων επιτάσσει τη συνεργασία όλων των θεσμικών παικτών της διεθνούς σκηνής. Καμία χώρα, κανείς οργανισμός δεν μπορούν μονομερώς να καλύψουν τις ανάγκες ασφαλείας του διεθνούς περιβάλλοντος.

Στην εποχή λοιπόν που όλα αλλάζουν με ασύλληπτες ταχύτητες, οι σύγχρονες κοινωνίες αντιμετωπίζουν νέες, πρωτόγνωρες και απρόβλεπτες απειλές, που επιβάλλουν σε κράτη και διεθνείς οργανισμούς  να απαντήσουν με αξιοπιστία και αποτελεσματικότητα.

    O ιστορικός του μέλλοντος θα αναφέρει σίγουρα ότι η ασφάλεια των πολιτών υπήρξε ένα από τα μεγαλύτερα ζητούμενα στις αρχές του 21ου αιώνα. Η τρομοκρατία, οι ασύμμετρες απειλές και γενικά ο κάθε «αόρατος εχθρός» κατά της ασφάλειας των πολιτών, αποτελούν πράγματι την περίοδο αυτή το μεγάλο πρόβλημα κάθε συντεταγμένης κοινωνίας και πολιτείας.

Το πρόβλημα αυτό συμπίπτει με  μία διαδρομή, που αναζητά την αφετηρία της στις μεγάλες αλλαγές στο ευρύτερο κοινωνικο-οικονομικό και γεωπολιτικό περιβάλλον, αλλά και στον εσωτερικό ιστό της χώρας. Στην ποσοτική και ποιοτική διαφοροποίηση της εγκληματικότητας. Στη μετεξέλιξη του εγκλήματος, που αποκτά διεθνικό και υπερεθνικό πολλές φορές χαρακτήρα.

Μία διαδρομή, που συναντά στην πορεία της ραγδαίες εξελίξεις και μεταβολές στο διεθνές περιβάλλον. Νέα δεδομένα. Νέες ισορροπίες. Νέους συσχετισμούς. Την παγκοσμιοποίηση της τρομοκρατίας και τις «ασύμμετρες» απειλές. Την 11η Σεπτεμβρίου του 2001, την ημέρα που άλλαξε η ροή της σύγχρονης παγκόσμιας ιστορίας.

Μια ιστορική διαδρομή, που χαρακτήρισε και χαρακτηρίζει μια ολόκληρη εποχή.

     Την εποχή της σύγκλισης των στρατηγικών για την ασφάλεια, της συλλογικής δράσης και των διεθνών συνεργασιών.
Την εποχή της αθέμιτης εμπορευματοποίησης του φόβου και της ανασφάλειας. Των γενικεύσεων και των αφορισμών.
Την εποχή, που η παρουσία παραβατικών συμπεριφορών, παράγει αντανακλαστικά εσωστρέφειας και κοινωνικών αποκλεισμών. Ρατσισμό και ξενοφοβία.
Την εποχή, που η ασφάλεια δε θεωρείται παράγωγο της κοινωνικής συνοχής, αλλά προϋπόθεσή της. Που η προστασία του πολίτη ανάγεται σε ζήτημα «ποιότητας ζωής».
Την εποχή, που επαναπροσδιορίζεται ο ρόλος της εξουσίας στις σχέσεις κράτους και κοινωνίας. Που η έννοια της εμπιστοσύνης στην Αστυνομία, συνιστά βασική αξία για τη σύγχρονη κοινωνία.

Την εποχή, που διαμόρφωσε και διαμορφώνει ένα νέο περιβάλλον.

     Ένα περιβάλλον, στο οποίο οι έννοιες «ασφάλεια» και «ανασφάλεια», συγχέονται με την πολυπλοκότητα των κινδύνων και τη συσχέτιση των απειλών. Με την πραγματικότητα και τη σκοπιμότητα.
 Ένα περιβάλλον, στο οποίο η «ανασφάλεια» εκλαμβάνεται ως αμφισβήτηση ή χαρακτηρίζεται ως  έλλειμμα.
 Ένα περιβάλλον, στο οποίο η «ασφάλεια» ανάγεται σε κοινωνικό αγαθό, αλλά και ατομικό δικαίωμα, που η Πολιτεία και ειδικότερα η Αστυνομία, οφείλει να εγγυηθεί.
Ένα περιβάλλον, στο οποίο οι δυνάμεις Ασφαλείας σήμερα λειτουργούν, όχι ως αντιστάθμισμα ή αντίδραση στην ανασφάλεια, αλλά ως ανταπόκριση στην ασφάλεια. Όχι ως αντίδραση στα συμπτώματα, αλλά ως ανταπόκριση στα δεδομένα.

     Η πραγματικότητα αυτή επιβάλλει  μακρόχρονη δέσμευση για την επίτευξη μακρόχρονης σταθερότητας και βιώσιμων λύσεων. Επιβάλλει επίσης τη δέσμευση σε ένα πλαίσιο αρχών. Ο κοινός παρανομαστής όλων, που αποσκοπούν στη διαμόρφωση του νέου περιβάλλοντος ασφαλείας,  πρέπει να είναι ένα σύνολο αξιών που εμπεριέχονται στις έννοιες της δημοκρατίας,της  προστασίας  των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και των βασικών ελευθεριών.

Με  βάση τα ανωτέρω και έχοντας πάντα υπόψη ότι η  ασφάλεια και οι ελευθερίες προσδιορίζουν τη δημοκρατία, ενώ σε αντίθετη περίπτωση έχουμε στυγνή τυρανία ,γίνεται κατανοητό ότι σήμερα η διεθνής κοινότητα μόνο μπορεί να αντιμετωπίσει αποτελεσματικά τις νέες προκλήσεις  με μηχανισμούς όπως: ο Οργανισμός Ηνωμένων Εθνών, το ΝΑΤΟ, η Ευρωπαϊκή Ενωση, ο Οργανισμός για την Ασφάλεια και τη Συνεργασία στην Ευρώπη  που έχουν επιφορτισθεί, με τη συναίνεση των μελών τους, με την πρόληψη και τη διαχείριση κρίσεων,στο πλαίσιο σεβασμού των ιδανικών και αρχών που προσδιορίζουν τον πολιτικό πολιτισμό όλων των σύγχρονων δημοκρατικών κρατών. Η συμπληρωματικότητά τους είναι δεδομένη και η συνεργασία τους απαραίτητη.

Η Ελλάδα, παλιό και συνεπές μέλος των  διεθνών οργανισμών, εφαρμόζει σταθερά  μια εθνική στρατηγική αξιοποίησης των ωφελειών της ένταξής της σε αυτούς.Η στρατηγική της «δημιουργικής ένταξης» διασφαλίζει τα μακροπρόθεσμα συμφέροντα της Χώρας μας στην ευρύτερη περιοχή, καθώς  η Ελλάδα έχει αναδειχθεί σε πρωταρχικό παράγοντα σταθερότητας,ασφάλειας,ανάπτυξης και δημοκρατίας για την περιοχή των Βαλκανίων , της Ν.Α Ευρώπης και της Μεσογείου γενικότερα.

Δώσαμε εξετάσεις. Ανταποκριθήκαμε, με απόλυτη επιτυχία, σε σημαντικά γεγονότα και κρίσιμα περιστατικά, που εγκυμονούσαν απρόβλεπτες εξελίξεις, αλλά και επιπτώσεις, για τη χώρα,αλλά και τη διεθνή κοινότητα συνολικά.

Στο διεθνές περιβάλλον ασφάλειας η 11η Σεπτεμβρίου 2001, σηματοδοτούσε ένα νέο κύκλο τυφλής βίας, ιδιότυπου φονταμενταλισμού και άκρατου φανατισμού. Οι ασύμμετρες απειλές άλλαξαν, ομολογουμένως δραματικά, τις συνθήκες σε παγκόσμια κλίμακα. Τα πολύνεκρα τρομοκρατικά χτυπήματα σε πολλές περιοχές του πλανήτη διαμόρφωσαν ένα περιβάλλον ανασφάλειας, ασταθές και απρόβλεπτο. Σε αυτό το περιβάλλον η διεθνής τρομοκρατία αποτελούσε μια εν δυνάμει ισχυρή απειλή και οι Ολυμπιακοί Αγώνες του 2004,οι πρώτοι μετά την 11 Σεπτεμβρίου 2001, ένα ελκυστικό στόχο.

Παράλληλα τα νέα δεδομένα δημιούργησαν στη διεθνή κοινότητα φοβικά σύνδρομα αλλά και ευκαιρίες εκμετάλλευσης τους. Αναπτύχθηκαν, αλλά και καλλιεργήθηκαν πολλές φορές, συναισθήματα φόβου, ανασφάλειας ή και τρομοϋστερίας. Τα συναισθήματα αυτά, με τη σειρά τους γεννούσαν αλλά και ευνοούσαν ή και τροφοδοτούσαν, πολλές φορές, αμφισβητήσεις και επικρίσεις για τις ικανότητες μας. Για τις δυνατότητες μας να εγγυηθούμε ασφαλείς Αγώνες.

Και μέσα σε αυτό το πλαίσιο,δηλαδή αμέσως μετά το τρομοκρατικό χτύπημα της 11 Σεπτεμβρίου 2001,που δημιούργησε νέα δεδομένα στον τομέα της ασφάλειας, η Χώρα μας κλήθηκε να ανταποκριθεί και απο πλευράς ασφαλείας σε μείζονος σημασίας γεγονότα για τη διεθνή κοινότητα και τα καταφέραμε.

Διασφαλίσαμε, στην περίοδο της Ελληνικής Προεδρίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης, το 2003, τη διεξαγωγή όλων των Υπουργικών Συμβουλίων, την υπογραφή της Συνθήκης Διεύρυνσης στην Αθήνα και της Συνόδου Κορυφής στη Χαλκιδική, σε περιβάλλον απόλυτης ασφάλειας.

Κερδίσαμε το εθνικό στοίχημα των Ολυμπιακών Αγώνων. Πετύχαμε απόλυτα στον πιο δύσκολο, στον πιο ευαίσθητο τομέα. Αυτό της Ασφάλειας. Η χώρα μας είναι περήφανη γιατί οργάνωσε τους καλύτερους και ασφαλέστερους Ολυμπιακούς Αγώνες. Ο εθνικός στόχος επετεύχθη. Το μεγάλο στοίχημα κερδίθηκε. Οι Ολυμπιακοί Αγώνες της Ελλάδος καταγράφηκαν στην παγκόσμια Ιστορία ως οι καλύτεροι και ασφαλέστεροι Αγώνες που έγιναν ποτέ.

Σήμερα,  στον απόηχο των Ολυμπιακών Αγώνων, ο αντίκτυπος της τεράστιας αυτής επιτυχίας, περιγράφει και συνθέτει μια νέα πραγματικότητα.

Η πραγματικότητα, που βιώνουμε όλοι σήμερα, είναι ότι η Χώρα μας αναβάθμισε σημαντικά το κύρος, την εικόνα αλλά και την παρουσία της στο διεθνές γίγνεσθαι. Η Ελλάδα καθιερώθηκε παγκοσμίως ως ισχυρή χώρα. Όλοι οι Έλληνες, σε όλο τον κόσμο αισθανόμαστε υπερήφανοι, που διοργανώσαμε Ολυμπιακούς Αγώνες αντάξιους της Ιστορίας μας. Η συμβολή της  Χώρας μας στην ασφαλή διεξαγωγή των Ολυμπιακών Αγώνων αξιολογείται κυρίως από τις ιδιαίτερες συνθήκες και την ιδιομορφία του διεθνούς περιβάλλοντος μέσα στο οποίο κλήθηκε να εγγυηθεί την ασφάλεια των Αγώνων.

Σήμερα η Ελλάδα, είναι μία από τις ασφαλέστερες χώρες του κόσμου. Τα χαμηλά ποσοστά εγκληματικότητας, μεταξύ των χωρών της Ευρωπαϊκής Ένωσης, αλλά και διεθνώς, δεν αφήνουν περιθώρια στον αντικειμενικό κριτή να αμφισβητήσει τη διάσταση αυτή.

Το γεγονός δε αυτό οφείλεται στην εφαρμογή ενός νέου δόγματος. Του δόγματος της ολικής ασφάλειας. Είναι το δόγμα, που σχεδιάσαμε, καθιερώσαμε και εφαρμόζουμε τα τελευταία χρόνια. Βασική φιλοσοφία του είναι, ότι καμία απειλή δεν είναι δευτερευούσης ή ήσσονος σημασίας.  Για μας, δεν υπάρχουν μικρές ή μεγάλες  απειλές, μικροί ή μεγάλοι κίνδυνοι.  Ενεργούμε με βάση τη δυνατότητα να αντιμετωπίζουμε αποτελεσματικά, οποιαδήποτε απειλή.                                                                                                                                                

     Η κεντρική στρατηγική του δόγματος συμπυκνώνεται στο τετράπτυχο: αναγνώριση των απειλών, ανάλυση, σύνθεσή τους και αποτροπή ή αντιμετώπισή τους.

Σήμερα, το δόγμα αυτό, αποτελεί για τη Χώρα μας, το συγκριτικό της πλεονέκτημα.

  Το δόγμα της ολικής ασφάλειας, είναι η σύγχρονη έκφραση. Είναι η εγγύηση για τη διατήρηση και κατοχύρωση της ασφάλειας στη χώρα μας.

   Όμως  είναι φανερό ότι το προς ανάπτυξη θέμα είναι ανεξάντλητο και ο  διαθέσιμος χρόνος περιορισμένος.Για αυτό πολύ συνοπτικά θα αναφερθώ τώρα στην κρατούσα κατάσταση,απο πλευράς εγκληματικότητας.Εξ άλλου κατά τη διάρκεια της συζήτησης θα υπάρξει η δυνατότητα να αναφερθούμε ειδικότερα.

   Θα σταθώ αρχικά, στην   τρομοκρατία στη χώρα μας. Στη σημαντική απειλή, που έπαψε να πλανάται με τη μορφή που γνωρίζαμε πάνω από την Ελλάδα. Οδηγήσαμε στη δικαιοσύνη τα πρόσωπα που την εκπροσωπούσαν. Στο παρελθόν, τη λογική που υιοθετούσαν. Μια λογική, που για 27 ολόκληρα χρόνια, εξέθετε τη χώρα μας διεθνώς. Τραυμάτιζε τη δημοκρατία μας. Πλήγωνε την περηφάνια μας. Υποβάθμιζε τον πολιτισμό μας. Υπονόμευε το αίσθημα ασφάλειας του λαού μας. Αλλάξαμε σελίδα στην ιστορία της χώρας μας με την εξάρθρωση της 17Ν και του Ε.Λ.Α..  Με την εξάρθρωση των τρομοκρατικών αυτών οργανώσεων, αναμφισβήτητα, βελτιώσαμε σημαντικά τις συνθήκες ασφάλειας στη χώρα μας. Βέβαια, όλοι μας έχουμε συνειδητοποιήσει, ότι η προσπάθεια απέναντι στην τρομοκρατία είναι ένας διαρκής αγώνας. Συνεχίζουμε,  χωρίς εκπτώσεις, τις προσπάθειες για τη διαλεύκανση κάθε πτυχής του φαινομένου αυτού.Σήμερα η κύρια απειλή όσον αφορά τις τρομοκρατικές οργανώσεις που δραστηριοποιούνται στη χώρα μας προέρχεται από τον Επαναστατικό Αγώνα.

Σχετικά με τη διεθνή τρομοκρατία και ιδιαίτερα την Ισλαμική δεν έχει διαπιστωθεί  παρουσία εξτρεμιστών μουσουλμάνων ή Ισλαμικών πυρήνων στη χώρα μας.Δε μπορεί όμως να αποκλεισθεί μελλοντική εμφάνισή τους λόγω του σοβαρού προβλήματος της παράνομης μετανάστευσης , που αντιμετωπίζουμε,ιδιαίτερα από τις χώρες Πακιστάν,Μπανγκλαντές, Ιράκ,Αφγανιστάν και τελευταία Βόρειο και Κεντρική Αφρική.

Η παράνομη μετανάστευση αποτελεί αναμφισβήτητα σημαντικό πρόβλημα με ιδιαίτερα δυσμενείς επιπτώσεις στην εγκληματικότητα ,αλλά και στην εθνική μας ασφάλεια.Η χώρα μας αποτελεί,λόγω της γεωπολιτικής της θέσης σημείο εισόδου μεγάλου αριθμού οικονομικών προσφύγων και η αντιμετώπιση του φαινομένου απαιτεί πρωτίστως συντονισμένες πολιτικές στο πλαίσιο της Ε.Ε,αλλά και των άλλων διεθνών Οργανισμών.

Η παράνομη διακίνηση ανθρώπων αποτελεί κατ’εξοχήν οργανωμένο έγκλημα διεθνικού χαρακτήρα και μεταξύ των άλλων βάσιμα εκτιμάται ότι υπάρχει και γκρίζα περιοχή διασύνδεσής της με τη διεθνή τρομοκρατία. Μπορούμε μόνο να ελπίζουμε σε ουσιαστική αντιμετώπιση του προβλήματος, όταν καταπολεμηθούν οι αιτίες, που προκαλούν τους λόγους φυγής των προσφύγων,οικονομικών και πολιτικών, από τις πατρίδες τους.Χρειάζεται για το σκοπό αυτό να υπάρξει απο τη διεθνή κοινότητα ευρύτερο,διεθνικό  πρόγραμμα ανάπτυξης των φτωχών κρατών , κατοχύρωσης των ατομικών ελευθεριών, σεβασμού των δικαιωμάτων εμπέδωσης της δημοκρατίας,αλλά και ειρηνικής, κατά το δυνατόν, επίλυσης των  εθνικών διαφορών και προβλημάτων,που ανακύπτουν.

Οι παρατηρούμενες εξελίξεις στην περιοχή των Βαλκανίων,αλλά και στην ευρύτερη περιοχή, υπό προϋποθέσεις, δύνανται να προκαλέσουν ειδικότερους κινδύνους αποσταθεροποίησης και  καλλιέργειας αλυτρωτισμού,γεγονός που απαιτεί συνεχή εγρήγορση και στενή συνεργασία  όλων των αρμοδίων για την ασφάλεια φορέων με την ευρύτερη του όρου έννοια.

 

Η εγκληματικότητα παρουσιάζει ποσοτική αύξηση και ποιοτική διαφοροποίηση,αλλά σίγουρα οι δείκτες κυμαίνονται σε ικανοποιητικά επίπεδα. Τα μέχρι σήμερα αποτελέσματα των δράσεων που έχουν αναπτυχθεί,στο πλαίσιο της αντεγκληματικής πολιτικής, κρίνονται  ικανοποιητικά και μας επιτρέπουν να αντιμετωπίζουμε με αισιοδοξία το μέλλον, χωρίς βέβαια αυτό να σημαίνει ότι εφησυχάζουμε και δεν επιδιώκουμε ακόμη καλλίτερα αποτελέσματα. Σε βασικές κατηγορίες αδικημάτων και ιδίως σε εκείνες που επηρεάζουν αρνητικά το αίσθημα ασφαλείας των πολιτών παρατηρείται σταθεροποίηση.

Οργανωμένα δίκτυα κακοποιών, που τα περασμένα χρόνια έπαιξαν ένα σοβαρό ρόλο στην εγχώρια εγκληματικότητα εξαρθρώθηκαν.

 Σε κάθε περίπτωση όμως η συνεχής εγρήγορση και η διεθνής συνεργασία είναι η μόνη ρεαλιστική απάντηση στο έγκλημα και κυρίως σε αυτό που παρουσιάζει διεθνικά χαρακτηριστικά. Απάντηση που πάντως δεν πρέπει σε καμιά περίπτωση να συνοδεύεται με «εκπτώσεις» στα δικαιώματα και τις ελευθερίες των πολιτών.

.

Η Χώρα μας αποδίδει ιδαίτερη σημασία στον τομέα της διεθνούς συνεργασίας με την ενεργό συμμετοχή της σε όλους τους διεθνείς Οργανισμούς,όπως στην INTERPOL,τη EUROPOL,στον Ο.Η.Ε και στις δυνάμεις ασφαλείας,που έχουν αναπτυχθεί στη Βοσνία και στο Κόσσοβο, για την εμπέδωση της ασφάλειας και την ανασυγκρότηση των εθνικών δυνάμεων ασφάλειας. Παράλληλα αναπτύσσει ένα ευρύ πλαίσιο διμερούς συνεργασίας με πολλά  κράτη  με πολύ θετικά αποτελέσματα. 

Συμπερασματικά μπορούμε να τονίσουμε ότι:

Σήμερα η Ελλάδα, είναι μία από τις ασφαλέστερες χώρες του κόσμου. Τα χαμηλά ποσοστά εγκληματικότητας, μεταξύ των χωρών της Ευρωπαϊκής Ένωσης, αλλά και διεθνώς, δεν αφήνουν περιθώρια στον αντικειμενικό κριτή να αμφισβητήσει τη διάσταση αυτή.

    Τα αποτελέσματα αυτά δεν είναι ούτε τυχαία, ούτε επιφανειακά, ούτε προϊόν ευκαιριακών συγκυριών. Έχουν τη βάση τους σε ένα ολοκληρωμένο σχεδιασμό και προγραμματισμό, που εκπονήσαμε σε όλα τα επίπεδα και σε όλους τους τομείς, με κεντρικό άξονα τη στρατηγική που αποτυπώνεται στο τετράπτυχο:

Ασφάλεια – Σταθερότητα – Ανάπτυξη-Δημοκρατία

Το μοντέλο αυτό προσανατολισμένο στις απαιτήσεις της χώρας μας σε εθνικό, περιφερειακό και διεθνές επίπεδο αποτελεί το νέο στρατηγικό της δόγμα, με στόχο:
Να παραμείνει διαχρονικά η Ελλάδα, την εποχή του παγκοσμιοποιουμένου φόβου και των ασύμμετρων απειλών, μια από τις ασφαλέστερες χώρες του κόσμου και καθοριστικός παράγοντας σταθερότητας και ανάπτυξης για την ευρύτερη περιοχή.