Blog

ΤΟ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΝ ΔΙΛΗΜΜΑ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΟΚΥΠΡΙΩΝ

Του Αντιστρατήγου ε.α. Μ. Τζουβαλά

Η επακολουθήσασα την δημοσίευσιν του σχεδίου Ανάν απλουστευτική μέθοδος παρουσιάσεως αυτού, δια του επιχειρήματος ότι ουδείς των αποδεκτών του σχεδίου είναι απολύτως κερδισμένος και ουδείς απολύτως χαμένος, επέτυχε να διαμορφώσει την εικόνα του διαλλακτικού, δια τον αποδεχόμενον το σχέδιον, (ΝΑΙ), και του αδιαλλάκτου, δια τον απορρίπτοντα αυτό (ΟΧΙ).
Το δίλημμα τούτο είναι εντελώς παραπλανητικόν και εξωπραγματικόν.
Το αληθές δίλημμα είναι εάν ο Ελληνοκύπριος, θα επιλέξη ελευθερίαν, σεβασμόν των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, Δημοκρατίαν με τα βασικάς προνοίας αυτής ή διακοσμημένα ομοιώματα αυτών, σαθρά και ετοιμόρροπα, έτοιμα να καταρρεύσουν με την πρώτην παρέμβασιν της Αγκύρας. Οι υποστηρίζοντες την αποδοχήν του σχεδίου ισχυρίζονται ότι οι οιωνοί δεν είναι καλοί δια την ελληνοκυπριακήν πλευράν, ότι, επί τέλους, εχάσαμε τον πόλεμο κατά την εισβολήν του Αττίλα και δεν πρέπει να ξεχνάμε τούτο. Ότι ένας συμβιβασμός θα επιτρέψη την αρμονικήν συμβίωσιν Ε/Κ και Τ/Κ, υπό την σκέπην του ευρωπαϊκού κεκτημένου.
Πρόκειται περί προσδοκιών ανεδαφικών, αι οποίαι σαφώς και κατηγορηματικώς έχουν απορριφθεί από την Τουρκικήν πλευράν. Οι Ελληνοκύπριοι (Ε/Κ) δεν θα αντιμετωπίσουν Τουρκοκυπρίους (Τ/Κ) αλλά αποίκους και γκρίζους λύκους, οι οποίοι και προσφάτως επανεμφανίσθησαν . Η Τουρκική πλευρά αποδέχεται το Ευρωπαϊκόν κεκτημένον δια την Τουρκοκυπριακήν μειονότητα και το απορρίπτει ή το φαλκιδεύει δια τους Ελληνοκυπρίους. Κομπάζει περί συστάσεως ανεξαρτήτου Τουρκοκυπριακού Κράτους με εθνικήν (Τουρκικήν) οντότητα, δικαιουμένου να συνάπτη συνθήκας όπως ήδη έχει πράξει, και να διατηρή το δικαίωμα αρνησικυρίας επί αποφάσεων της Κυπριακής Κυβερνήσεως (με χωριστή πλειοψηφία και συναφείς μεθοδεύσεις). Εντός του πλαισίου τούτου έχει συγκροτήσει και οργανώσει ως ενιαίον αμυντικόν χώρον, τον τοιούτον της Βορ. Κύπρου και των Ασιατικών παραλίων της Τουρκίας, εις τρόπον ώστε να μη έχη ουδεμίαν απολύτως αξίαν η μείωσις των εις Κύπρον στρατιωτικών της δυνάμεων, αφού θα δύναται να τας επαναφέρη ανά πάσαν στιγμήν και μάλιστα νομίμως, δεδομένου ότι αι συμφωνίαι της Τουρκοκυπριακής Διοικήσεως ενσωματούνται ως δίκαιον της νέας Κυπριακής Δημοκρατίας. Η Κύπρος καθίσταται οιονεί, όμηρος της Τουρκίας. Αποκτά η Τουρκία το δικαίωμα μομομερούς επεμβάσεως εις ολόκληρον τον Κυπριακόν χώρον και κηδεμονεύει την λειτουργίαν και αυτού του Ελληνοκυπριακού Κράτους. Υποχρεώνει την νέαν Κυπριακήν Δημοκρατίαν να υποστηρίξη, εις πάσαν περίπτωσιν, την ενταξιακήν πορείαν της Τουρκίας εις την Ευρωπαϊκήν Ένωσιν.
Αυτά, τα οποία εσημειώσαμεν ανωτέρω και πολλά περισσότερα, τα οποία, έγκριτοι ειδικοί μελετηταί, έχουν επισημάνει, αποκαλύπτουν το πραγματικόν δίλημμα προ του οποίου τίθενται οι Ελληνοκύπριοι. Πρόκειται εν κατακλείδι περί επιλογής μεταξύ ελευθερίας και περί υποταγής, την οποίαν καλούνται να συνυπογράψουν. Και ενώ ταύτα συμβαίνουν, μερικοί εν Ελλάδι, ανέσυραν το Σχέδιον Ακρίτας, του οποίου ούτε το περιεχόμενον ούτε την έκτασιν εφαρμογής γνωρίζομεν, δια να πλήξουν το κύρος του Προέδρου της Κυπριακής Δημοκρατίας. Τους ηνώχλησε το προ τεσσαρακονταετίας συνταχθέν ανίσχυρον ήδη, σχέδιον και δεν τους ενοχλεί η παρουσία των Γκρίζων Λύκων εις Κύπρον, οι οποίοι προφανώς, δια τους εθελοτυφλούντας, δεν έχουν σχέσιν με την τρομοκρατίαν.
Οι οιωνοί, οι μεθοδεύσεις, το ασφυκτικόν πλαίσιον, θέτουν υπό σκληράν δοκιμασίαν την αντοχήν των Ελληνοκυπρίων. Αληθώς οι οιωνοί δεν φαίνεται να είναι καλοί. Αλλά ο Όμηρος επέζησε και διδάσκει με το ακατάβλητον ανά τους αιώνας απόφθεγμά του : Ένας είναι ο άριστος οιωνός, να αμύνεσαι και να μάχεσαι δια την πατρίδα σου. «Εις μόνον άριστος οιωνός εστίν, ο υπέρ της πατρίδος κελεύειν αγωνίζεσθαί τε και μάχεσθαι».
Την ρήσιν του Ομήρου την ξανάγραψαν δια του αίματός των οι Κύπριοι αγωνισταί της ελευθερίας και την επαναδιατύπωσε ευθαρσώς ο πρόεδρος της Κυπριακής Δημοκρατίας Τάσος Παπαδόπουλος. Ο Κυπριακός ελληνισμός ευρίσκεται κατά τας ημέρας μας εις την εθνικήν πρωτοπορίαν. Αγωνίζεται και φωτοδοτεί πάντα ελεύθερον άνθρωπον. Αρνείται να δεχθή τα δεσμά που μεγάλοι και μικροί, μεγαλόσχημοι και αναίσχυντοι στιλβωταί της υλικής ισχύος, του εχάλκευσαν. Διδάσκει ότι αξίζει να θυσιασθή προσκαίρως η άνεσις, το «ραχάτι» των ευδαιμονιστών.
Εάν το ΟΧΙ του προέδρου της Κυπριακής Δημοκρατίας υπεχρέωσε τους ισχυρούς της γης να κινητοποιηθούν δια παροχήν εγγυήσεων, προκειμένου να επιτύχουν την υπερψήφισιν του σχεδίου των, το ΟΧΙ του Κυπριακού Ελληνισμού θα τους υποχρεώση να σεβασθούν την ανθρωπίνην υπόστασίν του. Δεν θα επέλθη ο κατακλυσμός με το ΟΧΙ των Ε/Κ. Αντιθέτως, με το ΝΑΙ, όλα τα αναχώματα αντιστάσεως θα καταπέσουν και η ανήκεστος βλάβη πιθανώτατα θα επέλθη.
Όταν οι εντός των τειχών αμύνονται και προκινδυνεύουν, δεν έχομεν το δικαίωμα, οι εκτός των τειχών ευρισκόμενοι, να υποδεικνύομεν «φρόνησιν» και υποταγήν. Έχομεν χρέος να τους συμπαρασταθώμεν με πάσαν δύναμιν.