Blog

Δεν ήρκεσαν όλες οι άλλες κρίσεις, οι οποίες τον τελευταίον καιρόν εμάστιζαν την χώρα, ήλθε και ο κορωνοϊός, ο οποίος ενίσχυσεν έτι περισσότερον τις παραμέτρους ενός πολέμου πολλαπλού φάσματος.

Δηλαδή, όλως απροσδοκήτως μας έχει επιβληθεί με θεϊκή παρέμβαση αυτή την φορά (άλλοι βλέπουν αμερικανικό, ρωσικό και κινεζικό δάκτυλο) μία προσθήκη στο εδάφιον του βιολογικού πολέμου. Έτσι, αυτό που γνωρίζαμε σαν υβριδικό πόλεμο με συνυπολογισμό ανορθοδόξων ενεργειών, συγκρούσεων χαμηλής εντάσεως, ψυχολογικών επιχειρήσων (τουτ’ έστιν επισήμων δηλώσεων, παραπληροφορήσεως, κοινωνικών ψιθύρων, διαδικτυακών αναρτήσεων σε face book, tweeter, sites αδιευκρινίστων σκοπιμοτήτων καθώς και κυβερνοεπιθέσεων εναντίον θεσμών, κρατικών δομών, τραπεζών, χρηματοπιστωτικών μονάδων, απειλής χρήσεως ΟΜΚ, απειλής κατακλυσμικής εισβολής ανθρωπομαζών αλλοίας θρησκευτικής δόξας και αλλοτρίων συμφερόντων και επιδιώξεων) κλπ, κλπ, τώρα αντιμετωπίζουμε και μία “θεία προσβολή” η οποία ωστόσο έχει εισχωρήσει στο θέατρον των ακηρύκτων επιχειρήσεων προκαλώντας απροσδιορίστου μεγέθους γεωπολιτικές επιπτώσεις.

Όπως δήποτε θα υπάρξουν μεταβολές με τα νεωστί επιβληθέντα εκτός σχεδιασμών δεδομένα. Ήδη έχει διαπιστωθεί αδυναμία του πλήρους ελέγχου της καταστάσεως από τα συλλογικά κέντρα αποφάσεων των υπερεθνικών δομών, όπως αυτή της ΕΕ.

Είναι απολύτως κατανοητόν, ότι ο κορωνοϊός δεν προκαλεί μόνον αναστάτωσιν στην κοινωνικήν υγεία αλλά και στην οικονομία. Και μάλιστα σε παγκόσμιο κλίμακα. Ως εκ τούτου γεωπολιτικά θεωρούμενον το φαινόμενον, εμείς το ερμηνεύομε σαν μία πρόκληση τεραστίας επιδράσεως στις περιοχές των μεγάλων οικονομικών δυνάμεων. Σε ό,τι αφορά στην Ελλάδα, εμείς τοποθετούμε την πρόκληση πλέον των λοιπών στο Αιγαιακό διαμέρισμα και στην ΝΑ Μεσόγειο «αποκλειστική οικονομική ζώνη».

Χωρίς να είμαστε σε θέση να υπολογίσουμε στατιστικά ή αλγοριθμικά την διάρκεια της πανδημίας ούτε και την έκβαση σε τομείς, όπως ποσοστά απωλείας υγείας πληθυσμού, βαθμούς μειώσεως ηθικού αλλά ούτε και τους κραδασμούς οι οποίοι μεγενθυνόμενοι θα επηρρεάσουν την οικονομία και τις τεχνολογικές χρήσεις λειτουργικότητος των δομών, μπορούμε ωστόσο να διαβλέψουμε τις πιεστικά νεοεμφανιζόμενες τάσεις εκμεταλλεύσεως των κενών ασφαλείας στους χώρους ενδιαφέροντός μας. Στην συνέχεια θα προσπαθήσουμε να γίνουμε σαφέστεροι στο περί ασφαλείας προκείμενον.

Ο ιός μέχρι στιγμής δεν μας αποκαλύπτει κάποια σύμπνοια ή ένα ομαδικής (κοινοτικής) εμπνεύσεως και ομοφώνου αποδοχής σχέδιον αλληλεγγύης και συλλογικής αντιμετωπίσεως αυτής της ιδιομόρφου καταστάσεως από πλευράς ΕΕ. Και πολλῷ μάλλον στην ελληνική γεωγραφική γειτονιά δεν υφίσταται, ως φαίνεται πρόθεση αλληλοβοηθείας με τις όμορες κοινότητες και επομένως και με την Τουρκία, όπως συνέβαινε στο παρελθόν στις περιπτώσεις σεισμών.

Και τούτη την φορά συμβαίνει το οξύμωρον. Δηλαδή ενώ οι γενικές συμφορές συνιστούν διεθνείς συνεργασίες, στην παρούσα περίπτωση δεν φαίνεται κάποια διάθεση συνάρσεως και προσφοράς. Ίσως επειδή στις ημέρες μας το φαινόμενον είναι πρωτόγνωρον και οι κυβερνήσεις αμηχανούν ως προς τον τρόπον αντιμετωπίσεως των ποικίλης προσεγγίσεως επιστημονικών εισηγήσεων.

Προχωρώντας στους συλλογισμούς μας με επιγραμματικήν την διατύπωσίν των θα λέγαμε, ότι οι εικαζόμενες γεωπολιτικές επιπλοκές θα συναρτώνται από τις ευκατάβλητες και -γιατί όχι- αιματηρές οικονομικές διαρρυθμίσεις αγνώστου χρονικής εφαρμογής. Δεδομένου, ότι τα νομισματικά αποθέματα είναι συγκεκριμένα και κατά συνέπειαν η αδυναμία αντιμετωπίσεως δαπανών εκτός προϋπολογισμού θεωρείται επικειμένη ή και εκδηλουμένη. Και ας μη παραβλεφθεί και ο ζωτικός παράγων που αποκρίνεται στο όνομα «εθνική ασφάλεια» με τις παραμέτρους, οι οποίες συνιστώνται από το εχθρικώς διακεισόμενον στοιχείον των υπό περιορισμόν μεταναστών καθώς και ο αποτελεσματικός έλεγχος των συνόρων από τον πιεστικόν παράγοντα των αφροασιατών, οι οποίοι εν τᾗ απογνώσει των θα ενεργήσουν προς πάσαν κατεύθυνσιν, η οποία θα τους εγγυάτο -έστω και υπό συνθήκες παραπληροφορήσεως- μία συμβατή λύση στο πρόβλημά τους (η κατ’αυτούς απόδραση από την συνθήκη: μπρος γκρεμός και πίσω ρέμα).

Γεωπολιτική επιπλοκή μπορούμε επίσης να θεωρήσουμε τον παράγοντα αυτών τούτων των υπό την αόρατον απειλήν ανθρώπων. Εννοούμεν, ότι οι άνθρωποι -διοικούντες και διοικούμενοι-  όντες υπό καθεστώς επικειμένης προσβολής των από τον ιό, μεταλλάσσουν την ψυχοσύνθεσίν των και την στάσιν των περί φυσικής, παραφυσικής και μεταφυσικής αντιληπτικότητα και τις εξ αυτής αντενέργειές των και επομένως η συγκεκριμένη λεπτομέρεια αυτών τούτων των φυσικών προσώπων προσμετράται σαν βαθμός επιδράσεως επί μιάς εκ των ευρέως φάσματος γεωπολιτικών παραμέτρων. Ειδικότερα την ποσοτική και ποιοτική μετάλλαξη θα την εντοπίσουμε στην χορεία των συμβουλευόντων και εισηγητών μιας αναγκαστικά κυλιομένης στρατηγικής προς τους υπευθύνους της χώρας.

Το ίδιο επιδραστικός παράγων είναι και η αοριστία περί της συνεχείας πορισμού εισοδήματος των εργαζομένων, όταν πλέον δεν θα υπάρχει δυνατότης υποστηρίξεώς των από τον υπό απίσχνανσιν τομέα επιδοτήσεων. Τούτο θα έχει επίπτωσιν στην καθημερινή ζωή των ανθρώπων, η οποία και συνεπάγεται κοινωνικήν αναταραχήν. Μία τέτοια αναταραχή προοιωνίζει συλλογική χαλεπότητα και εκκολάπτει συνθήκες βίας. Κυρίως εντός των ομάδων περιορισμένης οικονομικής χωρητικότητος. Τούτο συνιστά ένα πρόσθετο σχέδιο καταστολής επιχειρουμένων εσωτερικών ανατροπών. Το γεωπολιτικό πλεονέκτημα το αποκτά εκείνη η διοίκηση, η οποία ασκεί τον έλεγχον επί του συνόλου του πληθυσμού και ταυτόχρονα κέκτηται της ικανότητος να διαφυλάττει την επικράτεια από κάθε εξωτερική συμβατική ή ασύμμετρο προσβολή.

Όλα αυτά ενισχύουν την άποψη, ότι οι διοικήσεις θα χρησιμοποιήσουν την τεχνολογία, την τεχνική νοημοσύνη, την ανίχνευση προσώπων, τα drones και λοιπά μέσα προς αποτελεσματικότερη αστυνόμευση των πληθυσμών για να εξασφαλισθεί μία νέου τύπου κοινωνική ισορροπία. Δηλαδή θα λειτουργήσει το σύστημα “big data” με ό,τι τούτο συνεπάγεται σε ένα νέας υφής και συστάσεως περιβάλλον.

Επειδή ο οικονομικός παράγων είναι στην περίπτωση της πανδημίας μία γεωπολιτική διάσταση, η οποία επαναρυθμίζει και τις διακρατικές σχέσεις, τούτο πρέπει να ιδωθεί αρμοδίως, ώστε να αποκομισθεί ωφέλεια οιασδήποτε δυναμικής, ώστε να συντελέσει αφ’ενός στην κοινωνική ισορροπία και αφ’ετέρου στην ασφάλεια της χώρας.

Όπως καταφαίνεται από την παγκόσμιο εξάπλωση του ιού, αυτός ο ιός δεν πρέπει να είναι προϊόν εργαστηριακών ερευνών σκοπουσών σε βιολογική προσβολή δυνητικών αντιπάλων, όπως υποδηλώνεται από τα λεγόμενα του προέδρου Trump. Ωστόσο αναρίθμητες θεωρίες συνωμοσίας έρχονται στην δημοσιότητα. Μία φρικώδης και τρομακτικής υφάνσεως θεωρία είναι η προερχομένη από τον αρχισυντάκτη του περιοδικού “Entangled” Anthony Patch, ο οποίος διατείνεται, ότι υπάρχει έτοιμο το αντι-ιικό εμβόλιο. Μας προειδοποιεί, ότι το εμβόλιο θα καταστεί περιζήτητο από το σύνολον σχεδόν της ανθρωπότητος. Η ανθρωπότης «βεβαίως» και εν τᾗ αγνοία της θα παγιδευθεί σε ένα διανοητικόν μεταχώρον, όπου το ειδικής συνθέσεως εξ «αισίων» αντισωμάτων εμβόλιον έχει την ιδιότητα στο να επιφέρει αλλαγές στο ανθρώπινο DNA, ώστε το γένος να καταστεί υποχείριον μιας γνωστής elite, της οποίας ο αντικειμενικός σκοπός είναι ο έλεγχος και η χειραγώγηση των μαζών.

Αντιπαρερχόμενοι τον ανωτέρω ανησυχούντα σαν ημαρτημένον στοχαστή (ποιος άραγε γνωρίζει;) προχωρούμε στα της Ευρωπαϊκής κοινότητος. Σκεπτόμεθα, ότι ναι μεν η απειλή του ιού στοχεύει στον ευρωπαϊκόν πληθυσμόν αλλά τελικώς ποία είναι η ιδέα της Ευρωπαϊκής Ενώσεως αυτής καθ’εαυτήν; Και το λέμε αυτό, διότι μέχρι τώρα είχαμε τα standards της οικονομικής αναπτύξεως, της παγκοσμιοποιητικής αντιλήψεως και το διαχειρίσιμον των μεταναστευτικών ρευμάτων και αφροασιατικών διεισδυτικών μαιάνδρων.

Όλες αυτές οι σταθερές αρχίζουν και ανατρέπονται, το δε shock του ιού ανοίγει τις πύλες για διαφορετικού τύπου εκτιμήσεις, ως προς το πώς δηλαδή θα εξελιχθεί η Ευρώπη κατά την επομένη ημέρα. Ας μη διαλάθει της προσοχής μας και το γεγονός, ότι πλέον, οι Ευρωπαίοι ανά έθνος διαχωρίζουν εαυτόν με ανάδυση μιας νέας ψαύσεως  εθνικισμού, η οποία αποτελεί και την ιδεολογία ροπής της εποχής. Άλλως τε επί της ιδέας κινδύνου καταρρεύσεως των εθνικών οικονομιών θα αποκαλυφθούν και οι σκοποί των όσων διαβλέπουν σωτηρία σε εθνικές λύσεις και όχι σε ευρωπαϊκές. Λυπηρόν παράδειγμα  η μη παρασχεθείσα βοήθεια της Γερμανίας προς την Ιταλία. Ποία λοιπόν είναι η εμπιστοσύνη μεταξύ των ευρωπαϊκών εταίρων;

Τα ευρωπαϊκά συστήματα έχουν περιέλθει σε συνθήκες απαγωγής από τις δυνατότητες του ελεγξίμου της πανδημίας.

Όλες πλέον οι δυνάμεις, οι οποίες διακρίνονται για τον σκεπτικισμόν τους απέναντι στους υφισταμένους υπερεθνικούς θεσμούς ίσως ενεργήσουν προς επικάρπωσιν των πλεονεκτημάτων ευκαιρίας, για τα οποία βεβαίως δεν μας είναι δυνατή η πρόβλεψη, ότι θα συνεισφέρουν στην καταπράϋνση των πληττομένων πληθυσμών. Ούτως ή άλλως η οικονομία, η οποία ομολογουμένως είναι το καταγράψιμο πλήγμα του ιού δεν φαίνεται να ανακάμπτει πριν το 2023  κατά την εκτίμηση της Goldman Sachs.

Εξετάζοντας τα ελληνικά πράγματα έχουμε να παρατηρήσουμε μία αρκετά καλή αντιμετώπιση των μέχρι τούδε ενδείξεων και προϋποθέσεων. Αδυνατούμε να προβλέψουμε τα συμβησόμενα και τα προσήκοντα εκάστοτε μέτρα εις ην περίπτωσιν οι συνθήκες εκφύγουν από την εκτιμώμενη δυναμική του συγκεκριμένου φαινομένου.  Είναι ωστόσο ορατή η αλλαγή, η προκληθείσα εκ του ιού.

Βεβαίως και θα υπάρξουν τάσεις εκμεταλλεύσεως εκ μέρους όσων έχουν την ιστορική πρακτική να εκδηλώνουν την γεωπολιτική τους βουλιμία για την αρπαγή, λεηλασία και νομή αλλοτρίου πλούτου. Και αυτοί δεν είναι άλλοι από όλους ανεξαιρέτως τους ομόρους λαούς με πρυτανεύοντες τους Τούρκους. Οι Τούρκοι μάλιστα αυτή την εποχή έχουν ένα ουδόλως ευκαταφρόνητο υβριδικό όπλο. Τους λαθρομετανάστες.  

Δοκιμάζεται η ανησυχία των Ελλήνων, με την σκέψη, ότι παρά τα όσα κακά που με την αριθμητική η την γεωμετρική πρόοδο πλήττεται η χώρα, υποφώσκει και η επίμονη πρόθεση της Τουρκίας να εκμεταλλευθεί συγκυρίες. Οι πολιτικοί και στρατιωτικοί υπεύθυνοι το γνωρίζουν αυτό αλλά ουδείς μπορεί να εγγυηθεί το προβλέψιμον του απροβλέπτου Ερντογάν, ο οποίος -κατά κανόνα- προειδοποιεί για τις επόμενες κινήσεις του.

Με την νέα διαμορφωθείσα κατάσταση εισέρχεται και η Τουρκία στο κλαμπ των θυμάτων του ιού. Αλλά τούτο είναι μία διαφορετική εκτίμηση σε ό,τι αφορά στον χειρισμό από ένα πρόεδρο με τις γνωστές του ιδιαιτερότητες. Και το υπογραμμίζουμε αυτό, καθόσον τις φορές όπου το τουρκικό κοινό συναίσθημα, το οποίον κατά ένια ιστορικά τεκμήρια δυνατόν να απέχει από την κοινή λογική και υποδηλώνει ακόμη και -υπό τον φόβο διωγμών- την δυσαρέσκειά του προς τον πρόεδρον (τον οραματιζόμενον σουλτανάτα και χαλιφάτα), τότε η αντίδρασή αυτού του ανδρός είναι η επίκληση της εθνικοφροσύνης των πιστών συμπατριωτών του. Η επομένη μεθόδευσή του είναι η επιμελημένη ψυχολογική προπαρασκευή μιας πλαθομένης τουρκομάζας σε μία υπερθεματιζομένη προσπάθεια επιδιώξεως διευρύνσεως των συνόρων της τουρκικής καρδιάς. Σ’αυτή την περίπτωση δεν θα το βλέπαμε σαν παράλογο να μελετηθούν από τον αντίπαλόν μας οι διευκολύνσεις που παρέχονται από τον ιό για ένα εγχείρημα εναντίον της Ελλάδος.

Παράδειγμα εφικτότητος του εγχειρήματος. Ο κορωνοϊός, ως φαίνεται θα επιδράσει δυσμενώς στους οικονομικούς στόχους αμφοτέρων, κάτω από την προϋπόθεσιν, ότι θα ανασταλούν τα τουριστικά ρεύματα στα ελληνικά νησιά και στις απέναντι τουρκικές ακτές. Τούτο σημαίνει άριστες συνθήκες τουρκικής επιθέσεως κατά φιλίων νήσων της δικής των επιλογής. Έτσι και εν τη απουσία Ευρωπαίων και άλλων παραθεριστών δεν προσδοκάται αντίδραση άλλων χωρών ένεκα προσβολής υπηκόων των. Ήγουν, η αντιπαράθεση θα έχει ένα καθαρώς διμερή χαρακτήρα. Η υπόθεση, ότι θα υπάρξουν διακοινώσεις, διαμαρτυρίες, διαβήματα, αποφάσεις διεθνών οργανισμών με κυριώτερες τις αποφάσεις του Συμβουλίου Ασφαλείας των Ηνωμένων Εθνών (ΣΑ/ΗΕ), που θα καταδικάζουν την τουρκική επίθεση θα πέσουν στο κενό, όπως έπεσαν και όλες οι αποφάσεις του ΣΑ/ΗΕ στην περίπτωση της Κύπρου το 1974. Και το πλέον πιθανόν είναι, ότι για μερικούς εξωελληνικούς παράγοντες ο διαμοιρασμός του Αιγαίου είναι μία βολική συνθήκη καθόσον ο Τούρκος υπολογίζεται από το ΝΑΤΟ σαν πλέον αναγκαίος (ποσοτικής ισχύος ένεκεν) και χρήσιμος στο νατοϊκό δυναμικό έστω και εάν υποστεί (υπό αίρεσιν) κάποια απώλεια στο ανατολικό του γεωγραφικό διαμέρισμα (Κουρδιστάν).

Υπάρχει και η σχολή των σκεπτικιστών, η οποία κατηγορηματικά προβάλλει λόγους αναστολής των τουρκικών προθέσεων, ως γεωστρατηγικόν ακατανόητον εντός του νατοϊκού πλαισίου καθώς και των εμπορικών εξαρτήσεων και ομογενειακών θεμάτων (πέντε εκατομμύρια Τούρκοι εντός χωρών Ευρωπαϊκής Ενώσεως). Επί πλέον η οικονομική ύφεση και συνακολούθως η επιδείνωση της οικονομίας, κορωνοϊού ένεκεν, θα συστήσουν ένα πρόσθετο μέτωπον, το οποίον θα επηρρεάσει δυσμενώς και σε βάθος χρόνου την τουρκική εθνική ισχύ.

Αλλά ο Ερντογάν εάν επιβιώσει σαν ηγέτης από την πανδημία και εφόσον έχει κάποιες ενδείξεις περί ατρωτότητος αυτού, ίσως σκεφθεί, ότι ζημίες κάποιων δισεκατομμυρίων δολλαρίων και απώλειες σε στρατιωτικό και πολιτικό δυναμικό της τάξεως μερικών δεκάδων χιλιάδων ζωών, είναι ένας καθ’όλα συμφέρων ισολογισμός. Το κέρδος είναι το μισό Αιγαίον και το μείζον της νοτιοανατολικής Μεσογείου θαλάσσης. Ο επόμενος στόχος θα είναι η ισλαμοποίηση του Γιουνανιστάν σύμφωνα με τις παρακαταθήκες του Οζάλ και η θρησκευτική (το Κοράνιον έχει και πολιτική διάσταση) προτεκτορατοποίηση των Ελλήνων με την μεγάλη τους χωρητικότητα στην ανεκτικότητα.

Και το όραμά του έπεται  με ένα αποφθεγματικό του τύπου: Νενίκηκά σε εις δόξαν παραμερισμένε υφ’εμού Μουσταφά Κεμάλ. Εγώ ειμί από τούδε ο Μέγας Αττατούρκ!

Ο κορωνοϊός έχει τον λόγον.