Blog

Όσον αφορά το οριστικό όνομα, η θέση μας είναι να μην υπάρχει καθόλου ο όρος «Μακεδονία» ή ο επιθετικός προσδιορισμός «μακεδονικός, -ή, -ό».

Η άποψη μας στηρίζεται στο γεγονός, ότι οι διοικούντες τη διπλανή μας χώρας έχουν εγείρει αξιώσεις για κάτι που δεν δικαιούνται (ο Τίτο τους βάφτισε «Μακεδόνες» για λόγους εσωτερικής ισορροπίας της τέως Γιουγκοσλαβίας) και επιθυμούν τώρα λόγω των πολυετών διαπραγματεύσεων, που εμποδίζουν την ένταξή τους  στην ΕΕ και στο ΝΑΤΟ, να φύγουν με κάποιο «μακεδονικό» κέρδος δίνοντας στην κουρασμένη Ελλάδα με την άνευρη πολιτική ηγεσία ένα ψευδοκίνητρο για να γλιτώσει από το ενοχλητικό μπέρδεμα, στο οποίο έχει οδηγηθεί εξ αιτίας της διεθνούς αναγνώρισης που έχουν μέχρι σήμερα πετύχει.

Η διεθνής αναγνώριση δεν δόθηκε διότι οι τρίτοι τους θεωρούν Μακεδόνες, αλλά λόγω διεθνών πολιτικών συμφερόντων και μετά από πιέσεις των ΗΠΑ και της Ρωσίας σε φιλικά-υποτακτικά τους κράτη.

Όποιο κέρδος αποκομίσει η ΠΓΔΤΜ θα είναι ζημιά ελληνική.

Οι διοικούντες Σλάβοι της ΠΓΔΤΜ, έχοντας προσπαθήσει, ανεπιτυχώς, να κλέψουν ελληνικό πλούτο (ό, τι κρύβει το όνομα Μακεδονία σε ιστορία και πολιτισμό) αποσκοπούν τώρα να πάρουν με τη συγκατάθεσή μας μέρος της ιστορικής μας κληρονομιάς και να γίνουν συγκάτοχοι αυτής περιμένοντας με κάποια μελλοντική ευκαιρία να πετύχουν την αποκλειστικότητα σε κάθε τι μακεδονικό. Προφανώς, οι Αλβανοί της ΠΓΔΤΜ δεν ενδιαφέρονται για το όνομα Μακεδονία διότι ως Αλβανοί κρίνουν ότι δεν τους αφορά η διαμάχη, επιθυμούν όμως την ταχύτερη δυνατή ένταξή τους στην ΕΕ.

Η σημερινή ελληνική κυβέρνηση δεν δικαιούται να αποφασίσει μόνη της για το συγκεκριμένο θέμα.

Καταρχάς δεν είχε στο προεκλογικό της πρόγραμμα τον συμβιβασμό με παραχώρηση του ονόματος Μακεδονία.

Μετά τη σύσκεψη των αρχηγών κομμάτων υπό τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας, τον Απρίλιο του 1992, έγινε η ακόλουθη δήλωση από τον τότε Γεν. Γραμματέα της Προεδρίας της Δημοκρατίας, τον πρώην υπουργό Π. Μολυβιάτη:
«Σχετικά με το θέμα των Σκοπίων, η πολιτική ηγεσία της χώρας, με εξαίρεση το ΚΚΕ, συμφώνησε ότι η Ελλάδα θα αναγνωρίσει ανεξάρτητο κράτος των Σκοπίων μόνον αν τηρηθούν και οι τρεις όροι που έθεσε η ΕΟΚ, στις 16 Δεκεμβρίου 1991, με την αυτονόητη διευκρίνιση ότι στο όνομα του κράτους αυτού δεν θα υπάρχει η λέξη «Μακεδονία».

Η απόφαση της σύσκεψης αυτής δεν έχει καταργηθεί και συνεπώς,
η όποια απόφαση πρέπει να ληφθεί σήμερα, εναλλακτικά,
α)με βάση την απόφαση εκείνης της σύσκεψης των πολιτικών αρχηγών
β)με βάση απόφαση αντίστοιχης σύσκεψης των σημερινών πολιτικών αρχηγών
γ)με βάση το αποτέλεσμα δημοψηφίσματος, στο οποίο να ερωτηθούν οι Έλληνες πολίτες αν θέλουν (ναι ή όχι) να υπάρχει το όνομα Μακεδονία στο οριστικό όνομα της ΠΓΔΤΜ.

Η εκφρασθείσα άποψη του υπουργού Εξωτερικών, κ. Ν. Κοτζιά, ότι αρκεί η κυβερνητική πλειοψηφία, προκαλεί το δημόσιο αίσθημα και ομοιάζει με το αλαζονικό και αυταρχικό ύφος, το οποίο χαρακτηρίζει τα ανελεύθερα και κακόφημα καθεστώτα που κυβερνούν σήμερα την Τουρκία, την Αλβανία, το Μαυροβούνιο και μέχρι προ τινος την ΠΓΔΤΜ.
Η εκφρασθείσα άποψη του υπουργού Εξωτερικών, κ. Κοτζιά, ότι δεν πρέπει να υπάρξουν νικητές και ηττημένοι σημαίνει, ότι η Ελλάς δεν πρέπει να είναι νικητής, άρα σημαίνει αποδοχή εκ των προτέρων ενός ανέντιμου συμβιβασμού σε βάρος των εθνικών συμφερόντων της Ελλάδος, η οποία έχει το δίκαιο με το μέρος της.

Yπογραμμίζεται η συνεχιζόμενη προκλητική θέση της ΠΓΔΤΜ, όπως αυτή εκφράστηκε με τις δηλώσεις του πρωθυπουργού της ΠΓΔΤΜ, κ. Ζ. Ζάεφ (23 Δεκεμβρίου 2017), ο οποίος επιμένει στο «μακεδονικό» μύθο της χώρας του: «Εγώ εκ μέρους της κυβέρνησης παραιτούμαι από το να θεωρώ τη Μακεδονία τον μοναδικό κληρονόμο του Μ. Αλεξάνδρου», δηλαδή απλά δέχεται ότι κάτι δικαιούμεθα και εμείς οι Έλληνες και δεν τα θέλει όλα δικά του, εφόσον δεν θέλει να είναι ο μοναδικός κληρονόμος…

Η θέση μας για τη μη ύπαρξη της λέξης Μακεδονία στηρίζεται επιπλέον στο ότι το οριστικό όνομα τα χώρας δεν πρέπει να δικαιολογεί την ύπαρξη μακεδονικής γλώσσας, μακεδονικής υπηκοότητας, μακεδονικών διαβατηρίων, δηλαδή μακεδονικής εθνικής ταυτότητας και ακόμη Μακεδονικής Ορθόδοξης Εκκλησίας.

Επιπλέον υπάρχει το θέμα των εμπορικών ονομασιών (ονομασίες προέλευσης), π.χ. μακεδονικός οίνος, μακεδονικός χαλβάς κ.ά.

Υπογραμμίζεται, ότι ενώ ο πρωθυπουργός Ζάεφ εμφανίζεται μειλίχιος και δήθεν υποχωρητικός, φρόντισε με δήθεν πρωτοβουλία του Μητροπολίτη Στρώμνιτσας, Ναούμ, να ζητήσει  η Ιερά Σύνοδος της (μη αναγνωρισμένης από καμία αυτοκέφαλη ορθόδοξη εκκλησία) Μακεδονικής Ορθόδοξης Εκκλησίας, με επιστολή της προς το Πατριαρχείο Σόφιας, να γίνει η Βουλγαρική Ορθόδοξη Εκκλησία μητέρα-εκκλησία της και να της παραχωρήσει αμέσως το αυτοκέφαλο, το οποίο δεν της παραχωρεί η βάσει των ισχυόντων εκκλησιαστικών κανόνων σημερινή μητέρα-εκκλησία της, που είναι η Σερβική Ορθόδοξη Εκκλησία.

Ως εκ τούτου, η «υποχωρητικότητα» του κ. Ζάεφ εξαντλείται στην απομάκρυνση κάποιων κακόγουστων αγαλμάτων και στις αλλαγές ονομάτων του αεροδρομίου των Σκοπίων και του εθνικού αυτοκινητόδρομου που συνδέει την Ελλάδα με τη Σερβία.
Συμπερασματικά, ο κ. Ζάεφ ισχυρίζεται, ότι συμφωνεί να μην είναι αυτοί οι μοναδικοί κληρονόμοι του Μ. Αλεξάνδρου, επιμένει όμως ότι είναι Μακεδόνες, με μακεδονική γλώσσα και μακεδονική εθνική ταυτότητα, που δικαιούνται να έχουν και αυτοκέφαλη Μακεδονική Ορθόδοξη Εκκλησία.

Ως ελληνική πρόταση για οριστικό όνομα της ΠΓΔΤΜ κρίνουμε ως πιο κατάλληλα, που δένουν με τη γεωγραφία της περιοχής, ένα από τα ονόματα Παιονία, Δαρδανία και Κεντρική Βαλκανική Δημοκρατία. Με ένα από τα δυο πρώτα θα μπορούσε να λυθεί αυτομάτως και το ζήτημα της γλώσσας και της εθνικής ταυτότητας των κατοίκων της περιοχής.

Κρίνεται σκόπιμο, στη συμφωνία για το οριστικό όνομα να περιλαμβάνεται ρήτρα ασφαλείας σχετικά με τη συμμετοχή της στο ΝΑΤΟ, στην ΕE και σε άλλους διεθνείς οργανισμούς, για την περίπτωση που η χώρα αποφασίσει στο μέλλον να αλλάξει το όνομα της και να συμπεριλάβει τη λέξη «Μακεδονία» δεδομένου ότι ο Γκρούεφσκι πριν παραιτηθεί από αρχηγός κόμματος δήλωσε ότι θα ξαναστήσουν τα αγάλματα και σαν τον Γκρούεφσκι υπάρχουν πολλοί στην ΠΓΔΤΜ.
Γεώργιος Ε. Δουδούμης