2015-11-24. 2015 Κατάρριψη ρωσικού S-24 από τουρκικά F-16
Έχει πλέον επιβεβαιωθεί από αμφότερες τις πλευρές η κατάρριψη ενός ρωσικού Α/Φ S-24 από τουρκικά F-16 με χρήση πυραύλου αέρος-αέρος. Η πτώση του ρωσικού Α/Φ έλαβε χώρα στο συριακό έδαφος ενώ συνεχίζεται η διαμάχη περί των συνθηκών κατάρριψης και ειδικότερα επί του θέματος της παραβίασης ή μη του τουρκικού εναερίου χώρου.
Το συμβάν έλαβε χώρα σε μια περιοχή έντονα κορεσμένη από διακίνηση στρατιωτικών Α/Φ διαφόρων εθνικοτήτων και εγγύς της μεθορίου Τουρκίας-Συρίας με την πρώτη να κάνει λόγο, εδώ και εβδομάδες, για παραβίαση του εναερίου χώρου της από «άγνωστα» Α/Φ απειλώντας με λήψη δυναμικών μέτρων. Δηλαδή, η σύγκρουση ήταν κατά κάποιο τρόπο προδιαγεγραμμένη.
Εκτιμάται ότι το θέμα δεν θα έχει συνέχεια με στρατιωτική δράση και αντίδραση αλλά θα αποτελέσει πλήγμα στις πρόσφατα διαταραχθείσες αλλά συγχρόνως πολύπλευρες σχέσεις Ρωσίας-Τουρκίας. Φυσικά και η Τουρκία θα προσπαθήσει να τοποθετηθεί πίσω από την ομπρέλα της νατοϊκής προστασίας την οποία και δεν θα προκαλέσει (για πολλούς λόγους) η ρωσική πλευρά. Το γεγονός έλαβε χώρα σε μια στιγμή έξαρσης της ισλαμιστικής τρομοκρατίας και διαφαινόμενης προσπάθειας εξεύρεσης μιας ελάχιστης κοινής γραμμής πλεύσης Δύσεως και Ρωσίας στην αντιμετώπιση της αλλά και στην επίλυση του συριακού ζητήματος. Πιθανόν η Τουρκία διαβλέπουσα το ενδεχόμενο προσέγγισης Δύσεως-Ρωσίας, υπό την πίεση των προσφάτων τρομοκρατικών εξελίξεων, να θέλησε να επιβεβαιώσει τη σημασία της ως περιφερειακού παίκτη ώστε να ληφθούν σοβαρά υπόψη οι θέσεις και τα συμφέροντα της σε τυχόν επερχόμενη συμφωνία. Επιπλέον με τον τρόπο αυτό και σχετικά ακίνδυνα, προσπαθεί να αυξήσει το τρωθέν γόητρο της έναντι των αραβικών χωρών και της συριακής αντιπολίτευσης εμφανιζόμενη ως η μουσουλμανική εκείνη δύναμη που τολμά να αντιπαρατεθεί με τη βάναυσα εισβάλουσα στα συριακά εδάφη «ρωσική αρκούδα». Πράγματι η Τουρκία, παρά τις αστοχίες και δομικά της προβλήματα, τολμά να αρθρώνει μια πολιτική ισχύος και να επιζητεί την αναγνώριση του περιφερειακού ρόλου που της αναλογεί, οικοδομώντας επιμελώς όλους τους συντελεστές ισχύος εδώ και χρόνια.
Η προσχεδιασμένη και δυναμική αντίδραση της Τουρκίας ας προβληματίσει όλες τις ηττοπαθείς ελληνικές ηγεσίες των τελευταίων δεκαετιών (και των στρατιωτικής διακυβέρνησης συμπεριλαμβανόμενης) που δεν τόλμησαν, ακόμη και σε περιόδους σχετικής ισορροπίας ισχύος, να προχωρήσουν σε ανάλογες κινήσεις.