Blog

2015-12-08. ΣΕΜΙΝΑΡΙΟ ΠΕΡΙ ΑΜΥΝΑΣ ΚΑΙ ΣΤΡΑΤΗΓΙΚΗΣ, Περίληψη Ενάτης  Ενότητας: Τεχνολογία – Σύγχρονος Πόλεμο – Νέες Μορφές Πολέμου.

2015-12-08. ΣΕΜΙΝΑΡΙΟ ΠΕΡΙ ΑΜΥΝΑΣ ΚΑΙ ΣΤΡΑΤΗΓΙΚΗΣ, Περίληψη Ενάτης Ενότητας: Τεχνολογία – Σύγχρονος Πόλεμο – Νέες Μορφές Πολέμου.

Περίληψη 9ης ενότητας για ανάρτηση
Στις 07 Δεκεμβρίου παρουσιάστηκε η 9η και προτελευταία ενότητα του σεμιναρίου Άμυνας και Στρατηγικής που διεξάγει το ΕΛΙΣΜΕ και απευθύνεται σε όλους τους ανήσυχους πολίτες που επιθυμούν να αυξήσουν τις γνώσεις τους στα ενδιαφέροντα αυτά θέματα αλλά κυρίως να προβληματιστούν για τις γεωπολιτικές εξελίξεις που αναμφίβολα επηρεάζονται από τα προαναφερθέντα ζητήματα.
Η 9η ενότητα εξέτασε την Τεχνολογία και το Σύγχρονο Πόλεμο καθώς και τις Νέες Μορφές Πολέμου. Η ενότητα εξέτασε την επίδραση της τεχνολογίας και της παγκοσμιοποιήσεως, καθώς και άλλων συγχρόνων παραμέτρων άμυνας και ασφάλειας (π.χ. υβριδικός πόλεμος, τρομοκρατία, οργανωμένο έγκλημα, κυβερνοπόλεμος, διάδοση όπλων μαζικής καταστροφής, πειρατεία, θαλάσσια ασφάλεια κ.λπ.) στον σύγχρονο πόλεμο, καθώς και οι ανάλογες απαιτήσεις και προκλήσεις τις οποίες προκαλούν. Έγινε επίσης αναφορά στους πρόσφατους πολέμους του 21ου αιώνα ενώ αναλύθηκαν και οι σύγχρονες απειλές και οι σε εξέλιξη νέες μορφές πολέμου.
    Η πρώτη υποενότητα παρουσιάστηκε από τον καθηγητή της ΣΣΕ κ Κωνσταντίνο Γρίβα και ασχολήθηκε με τη Τεχνολογία και το Σύγχρονο Πόλεμο. Περιγράφηκε  και αναλύθηκε μια σειρά από οπλικά συστήματα και μεθοδολογίες μάχης, τα οποία, κατά την άποψη του εισηγητή, αναμένεται να επιδράσουν καθοριστικά στη διαμόρφωση των παγκόσμιων  ισορροπιών ισχύος και κατ’ επέκταση στη μορφή του διεθνούς συστήματος κατά την επόμενη εικοσαετία (2015 – 2035). Γενικότερα, παρουσιάστηκε μια συνθετική προσέγγιση γεωγραφικών, πολιτικών και πρωτίστως τεχνολογιών εξελίξεων, έτσι ώστε να προσδιοριστούν τα κομβικά οπλικά συστήματα που αναμένεται να έχουν κυρίαρχο ρόλο στην πορεία των διεθνών εξελίξεων κατά τα επόμενα χρόνια.
Ενδεικτικά ζητήματα τα οποία που εξετάστηκαν ήταν τα ακόλουθα:
1)Η «Πυραυλική Επανάσταση» (‘Missile Revolution’) και τα αντίδοτα της.
    α.Υπέρ – υπερηχητικοί (hypersonic) πύραυλοι cruise, βαλλιστικοί πύραυλοι υπερυψηλής ακρίβειας, αντιπλοϊκοί βαλλιστικοί πύραυλοι (ASBM), ρουκέτες υψηλής ακρίβειας και μεγάλου βεληνεκούς, ηλεκτρομαγνητικά πυροβόλα (railguns), όπλα κατευθυνόμενης ενέργειας (DEW).
    β.Μη φονικά όπλα (NLW) προσβολής υποδομών και συμβατικές πολεμικές κεφαλές (warheads) επαυξημένης φονικότητας για πυραύλους, ρουκέτες και οβίδες.
2)Συστήματα stealth και anti – stealth για εναέρια μάχη.
3)Πύραυλοι αέρος – αέρος (AAM) πολύ μεγάλου βεληνεκούς (VLR).
4)Μικρά (small) και πολύ μικρά (miniature) πυρομαχικά προσβολής ακριβείας (PGM) για προσβολή στόχων εντός, εκτός και πέραν της γραμμής της θέας (LOS, NLOS και BLOS αντιστοίχως).
5)Ρομποτικά συστήματα μάχης.
    α.Μη επανδρωμένα μαχητικά αεροσκάφη (UCAV), μη επανδρωμένα αεροχήματα (UAV), μη επανδρωμένα σκάφη επιφανείας (USV), μη επανδρωμένα υποβρύχια (UUV), μη επανδρωμένα οχήματα εδάφους (UGV).
    β.«Πράσινες» ενεργειακές τεχνολογίες και ο πιθανός συνδυασμός τους με ρομποτικά συστήματα μάχης. 
6)Συστήματα Αναερόβιας Πρόωσης (AIP) υψηλής απόδοσης και τορπίλες πολύ μεγάλης αυτονομίας.
7)Πιθανές γεωγραφικές και πολιτικές αλλαγές που αναμένεται να ωθήσουν προς την ανάπτυξη συγκεκριμένων κατηγοριών οπλικών συστημάτων τα επόμενα χρόνια. Π.χ. η μερική τήξη του στρώματος των πάγων στον Αρκτικό Ωκεανό και η δημιουργία μιας αδιάλειπτης θαλάσσιας ζώνης γύρω από την Ευρασία.
8)Υβριδικός Πόλεμος (Hybrid Warfare) και η έννοια του «Επαυξημένου Πολέμου» (‘Enhanced Warfare’).
    γ.Συνέργειες μεταξύ διαφόρων μορφών πολέμου (π.χ. μεταξύ κυβερνοπολέμου, πολέμου στο διάστημα και πυρηνικού πολέμου) στο διαμορφούμενο διεθνές σύστημα.  

    Η δεύτερη υποενότητα παρουσιάστηκε από τον Υποστράτηγο εα Ιπποκράτη Δασκαλάκη με θέμα τις Νέες Μορφές Πολέμου. Αρχικά έγινε μια σύνδεση με την προηγούμενη διάλεξη και αναφορά στη σχέση Τεχνολογίας-Πολέμου και εν συνεχεία εξετάστηκαν ορισμένοι σύγχρονοι πόλεμοι της μεταψυχροπολεμικής περιόδου. Κριτήρια επιλογής τους ήταν τα γενικά χαρακτηριστικά τους, τα οπλικά συστήματα, τεχνολογίες και τακτικές που χρησιμοποιήθηκαν και παρουσιάστηκαν  συμπεράσματα από τη διεξαγωγή τους. Εξετάστηκαν οι παρακάτω συγκρούσεις:
    Πόλεμος του Κόλπου (1990-1)
    Πόλεμος στο Αφγανιστάν (2000-2014)
    Πόλεμος στο Ιράκ (2003-2012)
    Ισραηλινή εισβολή στο Λίβανο (2006)
    Συγκρούσεις στη Λωρίδα της Γάζας (2008/9, 2012, 2014)
Βασιζόμενοι πάνω στα συμπεράσματα και συνεξετάζοντας το ρόλο και την αποτελεσματικότητα της τεχνολογίας προχωρήσαμε σε μια προσπάθεια περιγραφής των μελλοντικών μορφών συγκρούσεων δίδοντας έμφαση στις Αναδυόμενες Τεχνολογίες και τη μετατροπή τους σε Στρατιωτικές Δυνατότητες. 
Οι Νέες Μορφές Πολέμου που εξετάστηκαν (ορισμοί, γενικά, χαρακτηριστικά, τρόποι αντιμετώπισης-διεξαγωγής) ήταν:
    Υβριδικός πόλεμος
    Τρομοκρατία
    Οργανωμένο έγκλημα
    Κυβερνοπόλεμος
    Διάδοση όπλων μαζικής καταστροφής
    Πειρατεία και θαλάσσια ασφάλεια
Η υποενότητα ολοκληρώθηκε με μια σειρά συμπεράσματα για τη φύση των μελλοντικών συγκρούσεων και νέων μορφών πολέμων. Έμφαση δόθηκε στην ύπαρξη των ασύμμετρων απειλών και την αποτελεσματικότητα της τεχνολογίας έναντι του φανατισμού και των πανάρχαιων μεθόδων και πολεμικών τεχνασμάτων με το ερώτημα της διαχρονικής και αμετάβλητης σημασίας της τριαδικής φύσεως του πολέμου (βία, τυχαίο, πολιτική) του Clausewitz, να παραμένει επικρεμάμενο.

Αφήστε μια απάντηση