Blog

ΣΕ ΑΣΦΥΚΤΙΚΟ ΚΛΟΙΟ «Ο ΑΞΟΝΑΣ ΤΟΥ ΚΑΚΟΥ»

 

«Σε δράση οι προετοιμασίες πολέμου κατά του Ιράκ, η προσπάθεια αφοπλισμού της Β. Κορέας και η παρακολούθηση του πυρηνικού αντιδραστήρα και των μεταρρυθμίσεων στο Ιράν».

 

Του Αντιστρατήγου ε.α. Δ. ΛΑΚΑΦΩΣΗ

 

Η φράση «ο άξονας του κακού» πρωτοεμφανίσθηκε από τότε που την χρησιμοποίησε ο Μπους για να κατατάξει το Ιράκ, τη Β. Κορέα και το Ιράν στο τρίγωνο «κακοποιών». Στην πραγματικότητα δεν υπάρχει «άξονας», αφού αυτά τα κράτη δεν συνιστούν καν συμμαχία ή συνασπισμό. Χρωματίζονται με το ίδιο χρώμα ενώ παρατηρείται παγκόσμια πανχρωμία κακού.

Με την πάροδο, όμως, του χρόνου ο «άξονας του κακού» κατέληξε να δηλώνει αβίαστα την αναζήτηση και διάδοση από αυτά τα κράτη των Όπλων Μαζικής Καταστροφής (ΟΜΚ) και τον σοβαρό κίνδυνο που προκαλούν αυτά τα όπλα.

 

Πως αντιμετωπίζεται ο «άξονας του κακού» ;

 

Ανεξάρτητα από το κατά πόσον τα τρία (3)κράτη είναι «κακοποιά», αυτά καθαυτά παρουσιάζουν κινδύνους. Πως όμως, αντιμετωπίζεται ο άξονας του κακού σήμερα από τις ΗΠΑ ; Προετοιμάζεται πόλεμος κατά του Ιράκ, επιδιώκεται αφοπλισμός της Β. Κορέας με ειρηνικά μέσα και παρακολουθείται η προσπάθεια επανενεργοποίησης πυρηνικού αντιδραστήρα και τυχόν εξέγερση των φοιτητών στο Ιράν.

 

Περίπτωση Ιράκ

 

Η Βαγδάτη είχε αρχίσει το πρόγραμμα Πυρηνικών Όπλων (ΠΟ) από τις αρχές του 1970. Δεν κατόρθωσε όμως να παράγει ΠΟ. Το 1981 το Ισραήλ βομβάρδισε πυρηνικό αντιδραστήρα στο Ιράκ (Osirak). Ισχυρίζεται το Ιράκ ότι το πλείστον των Χημικών και Βιολογικών Όπλων έχει καταστραφεί μετά τον πόλεμο του Κόλπου, το 1991.Όταν οι επιθεωρητές άφησαν το Ιράκ το 1998, υπολογίζεται ότι είχαν μείνει 4.000 τόνοι από προκαταρτικό χημικό υλικό, 17 τόνοι από βιολογικό υλικό και κύρια μέρη πυραύλων. Μετά τους εν συνεχεία βομβαρδισμούς εκτιμάται ότι καταστράφηκαν 12 ύποπτες περιοχές Όπλων Μαζικής Καταστροφής (ΟΜΚ). Οι ΗΠΑ και η Βρετανία ισχυρίζονται ότι αυτό το πρόγραμμα ξεκίνησε και πάλι και αρκετές περιοχές επαναλειτούργησαν και πιστεύουν ότι το Ιράκ έχει ακόμη τέτοια όπλα.

Στο Ιράκ η ομάδα επιθεωρητών όπλων των Η.Ε. ενεργεί επιθεώρηση για να διαπιστώσει την κατάσταση του οπλοστασίου της Βαγδάτης, χωρίς όμως ουσιαστικά αποτελέσματα, προς το παρόν. Ο Σαντάμ προσπαθεί με κάθε τρόπο να μη δώσει αφορμή στον Μπους για την προετοιμαζόμενη κατ΄αυτού επίθεση. Έχει επιτρέψει στους επιθεωρητές όπλων των Η.Ε. να εισέλθουν σε ένα από τα παλάτια του και ζήτησε συγγνώμη για την εισβολή στο Κουβέϊτ, το 1990.

 

 

 

 

Στην πρώτη αναφορά του επικεφαλής των επιθεωρητών των Η.Ε., Hans Blix, αναφέρεται: «Το Ιράκ δεν έχει ειλικρινά αποδεχθεί την απόφαση των Η.Ε. για τον αφοπλισμό του και ενώ η Βαγδάτη συνεργάζεται στις διαδικασίες, απαιτείται να κάνει περισσότερα στην ουσία και να δείξει ότι έχει τελειώσει το πυραυλικό και βιοχημικό πρόγραμμα». Δεν ζητά, όμως, περισσότερο χρόνο επιθεωρήσεως. Ενώ ο επικεφαλής της Διεθνούς Υπηρεσίας Ατομικής Ενέργειας, Eli Baradei, δήλωσε ότι δεν υπάρχει απόδειξη ότι το Ιράκ έχει αναβιώσει το πυρηνικό πρόγραμμα και ζητά περισσότερο χρόνο για να επιβεβαιωθεί που είναι η αλήθεια.

Ο Blix περιγράφει σε κατάλογο προβλήματα σχετικά με την ικανότητα των επιθεωρητών να επιβεβαιώσουν επαρκώς την κατάσταση του Ιρακινού οπλοστασίου και τις αντιθέσεις στις δηλώσεις του Σαντάμ ότι έχει συμμορφωθεί με τις επιταγές του Η.Ε. περί αφοπλισμού.

Αν και το Ιράκ δήλωσε ότι έχει καταστρέψει το 1991 τη μικρή ποσότητα του τοξικού αερίου VX, ο Blix δηλώνει ότι έχει πληροφορίες ότι το Ιράκ έχει χρησιμοποιήσει προηγμένη VX ουσία για κατασκευή όπλων.

Αν και το Ιράκ δηλώνει ότι έχει ρίψει 19.500 χημικές βόμβες στον πόλεμο με το Ιράν (1983-88), σε προσφάτως δοθέν έγγραφο της αεροπορίας φαίνεται ότι χρησιμοποιήθηκαν 13.000 από αυτές τις βόμβες. Υπάρχει διαφωνία με το υπόλοιπο των 6.500 βομβών.

Αν και οι ευρεθείσες χημικές κεφαλές είναι κενές, το πλησίον ευρισκόμενο καταφύγιο είναι νέο, που φανερώνει πρόθεση για γέμισμα των κεφαλιών και τοποθέτηση εντός του καταφυγίου.

Αν και είναι γνωστό ότι έχουν παραχθεί 8.500 liters άνθρακα, δεν υπάρχουν πειστικές αποδείξεις για την καταστροφή του.

Αν και το Ιράκ ανανέωσε το πρόγραμμα των πυραύλων, δεν είναι βέβαιο εάν παρήχθησαν πύραυλοι μεγαλυτέρου βεληνεκούς από το επιτρεπόμενο από τα Η.Ε. (150 km).

Αν και ευρέθησαν έγγραφα (3.000 σελίδες) στο σπίτι επιστήμονα σχετικά με τον εμπλουτισμό ουρανίου, δεν υπάρχει απόδειξη εάν τα έγγραφα δεν βρήκαν και εφαρμογή.

Αν και δεν βρέθηκε, προς το παρόν, πυρηνικό πρόγραμμα, η πραγματική αλήθεια, όμως, μπορεί να διαπιστωθεί μετά από 6 μήνες συνέχιση της επιθεωρήσεως, δηλώνει ο επικεφαλής των επιθεωρητών για τα ΠΟ.

Η αναφορά των επιθεωρητών είναι ισορροπημένη και μπορεί να χρησιμοποιηθεί και από τις δύο (2) πλευρές για να υποστηρίζουν τις θέσεις τους στα Η.Ε. Η Ουάσιγκτον και το Λονδίνο εκμεταλλεύονται την απόδειξη ότι το Ιράκ δεν συμμορφώνεται με το πνεύμα της αποφάσεως του Συμβουλίου Ασφαλείας (ΣΑ) των Η.Ε. Αλλά η Γαλλία, η Γερμανία και οι Αραβικές χώρες επιμένουν ότι η επιθεώρηση βρίσκεται σε εξέλιξη και απαιτείται περισσότερος χρόνος για την ολοκλήρωσή της.

Πάντως, η υποστήριξη προς τις ΗΠΑ των πρώτων οκτώ (8) Ευρωπαϊκών χωρών (Βρετανία, Ιταλία, Ισπανία, Πορτογαλία, Δανία, Ουγγαρία, Πολωνία και Τσεχία, οι τρεις (3) τελευταίες υπό ένταξη μέλη της ΕΕ) προκαλεί ρήγμα στην ΕΕ, αφού η Γαλλία και η Γερμανία τηρούν ήδη αρνητική στάση προς τις ΗΠΑ. Αλλά πρόσφατα δήλωσαν ότι υποστηρίζουν τις ΗΠΑ και άλλες δέκα (10) χώρες (τρεις Βαλτικές, Σλοβακία, Σλοβενία, Βουλγαρία, Ρουμανία, Αλβανία, Κροατία και FYROM). Όμως, άλλοι που βλέπουν θετικά την υποστήριξη ερμηνεύουν αυτή ότι απέτρεψε το ρήγμα μεταξύ ΗΠΑ και ΕΕ και ότι τελικά και η Γαλλία και η Γερμανία προβλέπεται ότι θα τηρήσουν θετική στάση, ώστε να διατηρηθεί η ενότητα της ΕΕ ως και των ΗΠΑ προς Ευρώπη, πράγμα που δεν επιθυμεί ο Σαντάμ και επιδιώκει τη διάσπαση, προς όφελός του.

Επιπλέον, με δεδομένη την αρνητική στάση της Γαλλίας και της Γερμανίας προς την πολιτική του Μπους, το ΝΑΤΟ επίσης απέτυχε, μέχρι τώρα, να συμφωνήσει στο πως θα αντιδράσει σε τυχόν αίτηση, ίσως τοπικού χαρακτήρα, των ΗΠΑ για στρατιωτική υποστήριξη στην πιθανή επίθεση κατά του Ιράκ και κυρίως προς την Τουρκία που γειτνιάζει προς το Ιράκ και είναι μέλος του ΝΑΤΟ. Αναμένεται η απόφαση του ΣΑ των ΗΕ, μετά από την τελική αναφορά των επιθεωρητών των ΗΕ, την 14 Φεβρουαρίου 2003, που παρά τις όποιες δυσκολίες και αντιπαραθέσεις και μετά από συμβιβασμούς εκτιμάται ότι θα είναι θετική. Η παρούσα σύνθεση του ΣΑ των ΗΕ είναι τα πέντε (5) μόνιμα μέλη, Πακιστάν, Συρία, Βουλγαρία, Γερμανία, Ισπανία, Αγκόλα, Καμερούν, Γουϊνέα, Μεξικό και Χιλή. Απαιτούνται εννέα (9) θετικές ψήφοι, χωρία καμία αρνησικυρία. Πάντως, οι ΗΠΑ έχουν καταστήσει σαφώς ότι η κατάσταση έχει φθάσει στο παρά ένα και σε οποιαδήποτε περίπτωση είναι αποφασισμένες να ενεργήσουν με συνασπισμό δικής τους πρωτοβουλίας.

Εξ άλλου και η αποστολή των επιθεωρητών των ΗΕ είναι δύσκολη. Δεν είναι εύκολο να βρεθούν οι κρυψώνες των ΟΜΚ και των πυραύλων. Η εύρεση αποδείξεων για τα βιολογικά όπλα είναι δύσκολη. Τα κινητά βιολογικά εργαστήρια μπορούν να εκφεύγουν της αποκαλύψεως από δορυφόρους. Κατά ανεπιβεβαίωτες πληροφορίες, μερικά εργαστήρια έχουν κινηθεί στη Συρία για απόκρυψη.

Συνθετότερο είναι το πρόβλημα με τα χημικά όπλα. Η ανεπτυγμένη πολιτικού τομέα βιομηχανία χημικών ουσιών καθιστά εύκολη την απόκρυψη παρανόμων προγραμμάτων και τη δικαιολόγηση στην περίπτωση που αποκαλυφθεί κάτι ύποπτο, οπότε προβάλλεται άγνοια ή παρεξήγηση και γίνεται προσπάθεια να εμφυτευτεί διχόνοια μεταξύ ΗΠΑ και αντιτιθεμένων στον πόλεμο.

Παράλληλα, οι ΗΠΑ προτείνουν την εξορία του Σαντάμ, για την επίλυση του προβλήματος αλλά αυτός δεν φαίνεται διατεθειμένος γι΄αυτό. Με την αναφορά των 12.000 σελίδων προς τα ΗΕ, ο Σαντάμ δηλώνει ότι δεν κατέχει ΟΜΚ και ανακυκλώνει παλαιά γνωστά στοιχεία. Οι ΗΠΑ δηλώνουν ότι έχουν ισχυρές αποδείξεις ότι ο Σαντάμ «ψεύδεται». Εάν ισχύει αυτό, οι «βόμβες θα πέσουν». Ο πόλεμος πριν από τον πόλεμο και η μυστική εκστρατεία πριν από το πρώτο πυρ έχει αρχίσει. Ο ψυχολογικός επηρεασμός άρχισε. Ο Σαντάμ, τώρα, δοκιμάζεται ψυχολογικά με συντονισμένες ενέργειες διπλωματίας, ψυχολογικές επιχειρήσεις και προωθήσεις στρατιωτικών δυνάμεων. Ο Σαντάμ δεν φαίνεται, προς το παρόν, να κάμπτεται.

Οι ΗΠΑ έχουν αρχίσει και την αναζήτηση πληροφοριακών στοιχείων για την αντιμετώπιση των πυραύλων SCUDS του Σαντάμ. Δεν είναι γνωστό, όμως, τι τύπους και πόσους πυραύλους διαθέτει. Η συμφωνία καταπαύσεως πυρός στον πόλεμο του Κόλπου, το 1991, επιτρέπει την ύπαρξη μόνο πυραύλων βεληνεκούς μέχρι 150 km. Πιθανόν το Ιράκ να διαθέτει σήμερα και άλλους πυραύλους μεγαλύτερου βεληνεκούς.

Εάν ο πόλεμος κατά του Ιράκ αρχίσει οι ΗΠΑ θα νικήσουν χωρίς όμως αυτό να είναι εύκολη υπόθεση και κυρίως για την ειρήνη μετά τον πόλεμο. Ο Σαντάμ για να καλύψει τις στρατιωτικές αδυναμίες του, σχεδιάζει να δώσει τον αγώνα μέσα στις πόλεις. Οι ΗΠΑ αναγκάζονται να διεξάγουν μάχη τύπου Στάλιγκραντ στη Βαγδάτη για ανατροπή του Σαντάμ, με σοβαρές απώλειες και αθώων πολιτών, πράγμα που εγείρει το πολιτικό παγκόσμιο αίσθημα.

Στον επικείμενο πόλεμο χρησιμοποιούνται όπλα υψηλής τεχνολογίας με εξάλειψη όλων των αδυναμιών που παραχωρήθηκαν στις τελευταίες συγκρούσεις. Για πρώτη φορά δοκιμάζεται ο με ψηφιακό σύστημα πόλεμος, με το ψηφιακό Σύστημα Διοικήσεως και Ελέγχου, το παγκοσμίου προσδιορισμού θέσεως Σύστημα GPS και το πλέον εκσυγχρονισμένο Σύστημα Αναγνωρίσεως του Πεδίου Μάχης και όλα αυτά σε συμμετέχουσα στον πόλεμο Μεραρχία, που μάλιστα φέρει το ψευδώνυμα «Ψηφιακή» Μεραρχία. Επιπλέον πρωτοεμφανίζονται βελτιωμένα βλήματα ακριβείας J-DAMs (GPS), ειδικές βόμβες κατά καταφυγίων ΟΜΚ, με υψηλή πίεση και θερμοκρασία και ηλεκτρονικές βόμβες (e-bombs) που είναι τα πλέον περίεργα υψηλής ισχύος μικροκυμάτων όπλα (HPMs) κατά καταφυγίων ΟΜΚ, που καταστρέφουν μόνο υλικό και όχι προσωπικό.

Ο υπολογισμός του κόστους της όλης προετοιμασίας ποικίλλει. Εκτιμάται ότι ανέρχεται στο ποσό των 12,5 δισεκ. δολαρίων και επιπλέον 1 δισεκ. δολάρια για κάθε μήνα που τα στρατεύματα αναμένουν για ενέργεια (προσωπικό, λειτουργικότητα και μεταφορά).

 

Περίπτωση Β. Κορέας

 

Με πρόγραμμα σε ανάπτυξη 30 χρόνια πριν από την έναρξη ελέγχου από τα ΗΕ των διαδικασιών αναπτύξεως προγράμματος ΠΟ, η Β. Κορέα πιθανόν να έχει ένα (1) ή δύο (2) ΠΟ και δυνατόν να έχει αρκετό υλικό στο εργοστάσιο του πυρηνικού αντιδραστήρα, στο Pongbyon, για παραγωγή τεσσάρων (4) μέχρι πέντε (5) ακόμη ΠΟ.

Η Β. Κορέα έχει παράγει μερικές χιλιάδες τόνους χημικών ουσιών, όπως από μουστάρδα, φωτογένιο, σαρίν και V-τύπου ουσίες. Έχει από το 1980 βιολογικά όπλα, όπως από άνθρακα, τοξικά botolinun και βακτηρίδια χολέρας. Τον Οκτώβριο 2002 αποδέχεται, με δηλώσεις επισήμων, ότι έχει κρυφίως αναπτύξει το πυρηνικό πρόγραμμα. Επιπλέον, πρόσφατα αποσύρθηκε από τη συμφωνία μη διαδόσεως ΠΟ, η οποία μέχρι τώρα την απαγόρευε από το να αναπτύξει πυρηνικό πρόγραμμα.

 

Η εμφανής προσπάθεια για παραγωγή ΠΟ από τη Β.Κορέα προκαλεί παγκόσμια ανησυχία. Αλλά με τον πόλεμο στο Ιράκ στον ορίζοντα, οι ΗΠΑ προσπαθούν να συγκρατήσουν την κρίση στη Β. Κορέα, μέχρις ότου αφοπλισθεί ο Σαντάμ. Πάντως, δεν αποκλείεται και η έκπληξη από τη Β.Κορέα να συμφωνήσει με την εγκατάλειψη του πυρηνικού προγράμματος, ίσως με οικονομικό και ασφαλείας αντάλλαγμα. Οι ΗΠΑ δηλώνουν ότι δεν διαπραγματεύονται με τη Β.Κορέα, εκτός εάν απαρνηθεί το πυρηνικό πρόγραμμα. Αλλά, σε οποιαδήποτε περίπτωση, μόνο ο διάλογος φέρνει τη λύση.

Εντατικές διπλωματικές προσπάθειες καταβάλλονται για να πεισθεί η Β.Κορέα να εγκαταλείψει τις φιλοδοξίες της για το πυρηνικό πρόγραμμα, ενώ παράλληλα η Ουάσιγκτον επιδιώκει να παραπεμφθεί το θέμα στα ΗΕ. Στη Βιέννη, η Διεθνής Επιτροπή Ατομικής Ενέργειας πρόκειται να συζητήσει, στις αρχές Φεβρουαρίου 2003, εάν το θέμα θα παραπεμφθεί στα ΗΕ. Η Ν.Κορέα, μαζί με τη Ρωσία που συζητούν το θέμα με την Pyongyang, παροτρύνει παράταση χρόνου για τη διπλωματική διαδικασία. Εάν το θέμα φθάσει στα ΗΕ, η επιβολή κυρώσεων θεωρείται σχεδόν βεβαία, κίνηση για την οποία η Β.Κορέα δηλώνει ότι ισοδυναμεί με πράξη πολέμου.

Εάν η αποτροπή δεν τελεσφορήσει, και με σχεδόν δεδομένο ό,τι η επίθεση κατά της Β.Κορέας δεν ενδείκνυται, είτε προχωρούν οι διαπραγματεύσεις είτε προσβάλλονται οι πυρηνικοί αντιδραστήρες, είτε αφήνεται η Β.Κορέα να αναπτύξει ΠΟ. Στην τελευταία περίπτωση πρέπει και η Ν.Κορέα και η Ιαπωνία να αποκτήσουν ΠΟ, με ολέθριες συνέπειες στην περιοχή.

Κατά ορισμένες διπλωματικές εκτιμήσεις, οι αντεγκλήσεις για τις πυρηνικές δραστηριότητες στη Β.Κορέας, παρουσιάζονται ως αντίδοτο του αντιαμερικανισμού, που πρόσφατα παρατηρείται στη Ν.Κορέα, όπου αρκετοί είχαν εκφράσει την αντίθεσή τους στην παρουσία των 37.000 Αμερικανών στρατιωτών στη Ν.Κορέα. Ακόμη και ο νεοεκλεγείς Πρόεδρος της Ν.Κορέας, Poh, πριν από λίγα χρόνια, ζητούσε την απομάκρυνση των Αμερικανών. Αλλά τώρα, σ΄αυτή την κρίση άλλαξε γνώμη επισημαίνοντας την αυξημένη απειλή της κρίσεως στη χερσόνησο της Κορέας και στη Ν.Α. Ασία.

Παράλληλα, η Β.Κορέα διαθέτει και αναπτυγμένο το πρόγραμμα πυραύλων και εξάγει πυραύλους και στο εξωτερικό, όπως στο Πακιστάν, Υεμένη κ.λ.π. Αναπτύσσει ή διαθέτει διαφόρους τύπους πυραύλων όπως SCUDS και NODONG (σχεδιάγραμμα). Η Β. Κορέα έχει εξάγει πύραυλο «NODONG» στο Ιράν και πιθανόν να έχει αλλάξει τεχνολογία πυραύλων με το Ιράκ.

 

 

Περίπτωση Ιράν

 

Ενώ για το Ιράκ και τη Β.Κορέα οι ΗΠΑ δραστηριοποιούνται ενεργά, στο Ιράν η στάση τους είναι συγκρατημένη. Το Ιράν προσπαθεί να ενεργοποιήσει πυρηνικό αντιδραστήρα, με τη βοήθεια της Ρωσίας, ο οποίος αναβαθμιζόμενος μπορεί να παράγει συστατικά για ΠΟ. Το Ιράκ, στον πόλεμο Ιράκ-Ιράν, το 1980, έχει βομβαρδίσει τρεις (3) φορές πυρηνικό αντιδραστήρα στο Ιράν. Το Ιράν έχει δικαίωμα, βάσει διεθνών συμφωνιών, που έχει υπογράψει, να λειτουργήσει πυρηνικό αντιδραστήρα αφού υπόκειται στους προβλεπόμενους ελέγχους. Αυτή, όμως, η επίβλεψη δεν έχει τόση αξία, εάν επικίνδυνα υλικά παράγονται σε μια χώρα που επιδιώκει την απόκτηση ΠΟ.

Όμως, με το να εντάξει το Ιράν στον άξονα του κακού ο Μπους δυσχεραίνει το Ιράν για εναλλακτική λύση στις πυρηνικές του φιλοδοξίες. Αντ΄αυτού οι ΗΠΑ επιζητούν, με μικρή επιτυχία βέβαια, να πιέσουν τη Ρωσία να μην περάσει πυρηνική τεχνολογία στην Τεχεράνη.

Πρόσφατα, όμως, δορυφορικές εικόνες σε Ιρακινές εγκαταστάσεις στο Busher, φανερώνουν ότι το Ιράν δραστηριοποιείται για την ανάπτυξη του πυρηνικού προγράμματος. Η Τεχεράνη, αντίθετα, αρκείται να επισημαίνει ότι δεν έχει αναπτύξει αυτό το πρόγραμμα και προκαλεί διεθνή επιθεώρηση των εγκαταστάσεών της. Αλλά, οι Δυτικοί διπλωμάτες στην Τεχεράνη υπολογίζουν ότι το Ιράν μπορεί μέσα σε 5-7 χρόνια, να έχει πυρηνικές βόμβες. Το Ιράν επιδιώκει τα ΠΟ, και μάλιστα από την εποχή του Σάχη, επειδή τρεις (3) από τους γείτονές του, Ινδία, Ρωσία και Πακιστάν, έχουν ΠΟ.

Το Ιράν διαθέτει πέντε (5) αντιδραστήρες έρευνας και τέσσαρες (4) μη ολοκληρωμένους πυρηνικούς αντιδραστήρες. Έχει αποκτήσει την τεχνολογία των βαλλιστικών πυραύλων από τη Β.Κορέα και έχει δοκιμάσει πύραυλο με βεληνεκές που φθάνει το Ισραήλ, Τουρκία και Σαουδική Αραβία. Στο Ιράν, σήμερα, παρουσιάζεται σημαντική τάση για μεταρρυθμίσεις, με απώτερο σκοπό την εκδημοκράτηση και την ανοικτή πολιτική. Δεν είναι όμως σαφείς μέχρι ποίου σημείου οι ΗΠΑ είναι διατεθειμένες να βοηθήσουν αυτές τις μεταρρυθμίσεις.

 

Υπάρχουν, όμως, δύο (2) μέτρα και δύο (2) σταθμά ;

 

Πρόσφατα, οι ΗΠΑ ανακοίνωσαν τη νέα στρατηγική για να πολεμήσουν την απόκτηση και διάδοση των ΟΜΚ, με βασικά στοιχεία την «πρόληψη» και «απαγόρευση». Νωρίς, όμως αποδείχθηκε ότι υπάρχει αντίθεση μεταξύ ρητορικής και πράξεως. Τελευταία, οι ΗΠΑ δεν εμπόδισαν την αποστολή πυραύλων SCUDS από τη Β.Κορέα στην Υεμένη. Η Υεμένη, βέβαια, είναι αξιόλογος σύμμαχος στον πόλεμο κατά της τρομοκρατίας. Ενώ η Β.Κορέα είναι μέρος του «άξονα του κακού».

Άλλοι ερωτούν, τι θα γίνει εάν οι πύραυλοι της Β.Κορέας κατευθύνονται στο Ιράκ ; Εάν αναχαιτισθούν, προβάλλει το ερώτημα, άλλο η Β.Κορέα και το Ιράκ και άλλο η Υεμένη ; Υπάρχουν δηλαδή δύο (2) μέτρα και δύο (2) σταθμά ; Μια εύκολη απάντηση είναι ότι δεν υπάρχει κοινή φόρμουλα αντιμετωπίσεως των απειλών. Η Β.Κορέα είναι περισσότερο ανοικτή στη διπλωματία, ενώ η Υεμένη είναι χρήσιμη στις ΗΠΑ για την ενέργεια κατά της τρομοκρατίας. Η Υεμένη, όμως, δεν είναι απειλή. Αλλά, με δεδομένο ότι, όπως παλαιότερα τα Κόσοβο για τα Βαλκάνια, η Υεμένη αποτελεί την πυριτιδαποθήκη στην περιοχή, η συνδιαλλαγή κρίνεται ανεύθυνη. Αλλά αυτό το διπρόσωπο παιχνίδι, είναι απαράδεκτο σε ένα ρεαλιστικό κόσμο.

Το κενό στο διεθνές δίκαιο, περιπλέκει ακόμη περισσότερο το θέμα απαγόρευσης, απόκλισης και διάδοσης των ΟΜΚ. Ούτε η Υεμένη ούτε η Β.Κορέα έχουν υπογράψει το «καθεστώς» ελέγχου της τεχνολογίας των πυραύλων, που προβλέπει περιορισμό εξαγωγής πυραύλων με βεληνεκές και γέμισμα του Σοβιετικού πυραύλου SCUD-B, του πλέον διαδεδομένου πυραύλου στην ιστορία.